Spring naar inhoud


Informeel kleden op begrafenis?

© Sjoerd van der Zee

Beste Beatrijs,

Onlangs overleed mijn grootvader van 98. Mijn ervaring en gevoel zeggen dat op begrafenissen formele, liefst donkere kleding wordt gedragen. Uit respect voor de overledene, maar ook omdat je uit de toon valt als je casual verschijnt. Mijn man is het daar niet mee eens. Hij draagt nooit een colbert, zelfs niet bij sollicitaties, maar een nette trui of overhemd. Hij is van mening dat je je niet anders moet voordoen dan je bent, juist niet bij een uitvaartdienst. Bij de begrafenis van mijn andere opa (die vroeger kleermaker was!) droeg hij een lichte trui. Mijn ouders (met wie mijn man overigens goed kan opschieten) hebben zich daar zeer aan geërgerd. We hebben veel discussies over dit onderwerp, maar komen er niet uit. Wat vindt u?

Formeel geklede kleindochter

Beste Formeel,

Uw man is gehecht aan ‘zichzelf zijn’ oftewel aan authenticiteit. Hij meent dat hij leugenachtig en hypocriet is, wanneer hij zich conformeert aan standaarden die niet door hemzelf persoonlijk zijn opgesteld. Een lofwaardig standpunt, zij het dat zelfs hij hierin geen uiterste consequentie zal betrachten.

Een paar voorbeelden van authentiek gedrag, waarbij mensen geheel en al zichzelf zijn: een luide boer na een uitgebreide dis, in een gezelschap een flinke wind laten die je dwarszit, in een pyjama op het werk verschijnen (want daar voel ik me nu eenmaal het lekkerste in), de parkeerwacht die net een boete uitschrijft eens helemaal de huid volschelden (want het uiting geven aan pure woede lucht zo heerlijk op) enzovoort.

Hoogstwaarschijnlijk zal uw man zich niet aan het bovenstaande schuldig maken. Hem treft slechts de veel geringere blaam van het niet volgen van de kledingcode voor begrafenissen en crematies. Bij veel begrafenissen gaat het er tegenwoordig informeler aan toe dan vroeger. Je ziet vaker mensen in hun dagelijkse kloffie. Daar is op zichzelf niets mis mee; het milieu van de overledene bepaalt mede de sfeer van het afscheid. Bij een verongelukte motorrijder zit de plechtigheid niet vol met heren in jacquet. Maar als je niet de moeite neemt om iets formeels aan te trekken, terwijl je van tevoren weet dat de directe nabestaanden zich hieraan zullen storen, dan ben je puberaal bezig. Wat uw man deed was het equivalent van de middelvinger geven. Met zijn fiere credo ‘een man een man, een trui een trui’ gaf hij aan dat de codes en rituelen van de nabestaanden hem niet interesseerden. Dat valt hem zwaarder aan te rekenen dan de trui zelf.

Artikelen in Dood en begrafenis, Grootouders en kleinkinderen, Huwelijk en scheiding.

Gelabeld met , .


0 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.



Sommige HTML is toegestaan