Spring naar inhoud


Te veel tranen op begrafenis?

Beste Beatrijs,

Ik ben een sentimenteel persoon, ik ben gauw in tranen en ach, zolang dat thuis gebeurt bij Spoorloos of Memories is er niet zoveel aan de hand. Man en dochter zijn aan het gesnif en gesnotter gewend. Maar ik huil ook op begrafenissen en dat vind ik gênant. Ook als ik de overledene amper kende, stromen bij mij de tranen overvloedig tijdens de herdenkingsdienst. Bij mij soms erger dan bij de directe familie. Ik probeer de bijgeluiden zoveel mogelijk te vermijden, maar enig gesnotter kan ik niet voorkomen en ik krijg rode ogen. Moet ik begrafenissen mijden of is er iets te doen aan mijn tranenvloed?

Te veel tranen

Beste Te veel,

Als er één gelegenheid is waarbij tranen gepast zijn, dan bij begrafenissen of herdenkingsdiensten. Het geeft niet dat u de persoon nauwelijks kende. De sfeer, de toespraken en de muziek wekken nu eenmaal bij velen deze fysieke reactie op. Directe familieleden moeten meer dan de andere aanwezigen hun kop erbij houden, omdat ze het draaiboek in de gaten houden, of omdat ze zelf nog iets gaan zeggen. Daarom huilen ze vaak minder of helemaal niet. Het is niet waar dat degene die het meeste huilt het meeste verdriet heeft. Het verdriet van degenen met een poker face kan grondeloos groot zijn. Maar degene die wél huilt hoeft zich daarvoor niet te schamen. Elke traan is toch een beetje een eerbewijs aan de overledene of een teken van medeleven met de nabestaanden. Gesnotter en rode ogen horen erbij.

U hoeft geen begrafenissen te vermijden, maar als u er een bezoekt van een verre kennis, en als u zichzelf niet helemaal wilt laten meeslepen, dan kunt u zich het beste achteraan in de ruimte opstellen. Daar komt het allemaal net iets minder heftig aan.

Artikelen in Dood en begrafenis.


1 reactie

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. moi schrijft

    Ondanks dat dit een oud topic is, wil ik wel nog beamen wat Beatrijs schrijft. Ik ben zelf mijn moeder verloren op 19 jarige leeftijd. Tijdens de begrafenis heb ik geen traan gelaten. Maar heb me geen seconde geërgerd aan mensen die wel moesten huilen. Moet ook zeggen dat je dan in een roes bent en dat dit soort dingen langs je heen gaan. Wel zou ik het heel erg vinden als iemand niet zou komen, weet van 2 mensen dat ze niet zijn geweest, omdat ze het te moeilijk vonden en dat vond ik persoonlijk wel erg. Is toch een soort van laatste eer die je aan iemand kan geven.



Sommige HTML is toegestaan