Beste Beatrijs,
Elke ochtend ga ik (vrouw, eind twintig) voor mijn werk met de bus naar het station en zo ook een man die bij mij in de buurt woont. Hij is getrouwd en heeft de leeftijd van mijn vader. Het contact is gezellig in de zin dat we altijd even een kort praatje maken en dezelfde trein nemen, waarna ik er bij de volgende halte uitga. In het begin was dit ongedwongen, maar een paar maanden geleden vroeg hij om mijn telefoonnummer. Ik zocht er niets achter en gaf dit. Hij stuurt af en toe een app-berichtje over treinstoringen of een grappig filmpje. Dit hoeft van mij niet, maar goed, hij heeft mijn nummer (ik was niet assertief genoeg om nee te zeggen). Inmiddels voelt het contact minder neutraal. Vandaag weer een appje met een foto van een kopje koffie en de suggestie samen eens koffie te drinken. Ik voel hier niet voor en vraag me af hoe ik dit duidelijk kan maken zonder dat het contact ongemakkelijk wordt. Wellicht bedoelt hij het niet verkeerd.
Geen zin in koffie
Beste Geen zin in koffie,
Deze man hoeft geen bijbedoelingen te hebben met zijn contactpogingen, maar u hebt er geen behoefte aan, dus dat moet in deze situatie het uitgangspunt zijn. Het was inderdaad beter geweest om hem uw telefoonnummer niet te geven, toen hij erom vroeg (u had kunnen zeggen: ‘Nee, sorry, ik geef mijn nummer alleen aan goede bekenden’), maar goed, het is gebeurd.
Om te beginnen raad ik u aan om nooit (meer) te reageren op appjes die hij stuurt, maar alles straal te negeren. Wanneer hij in de bus of trein zijn koffiedrinkvoorstel nog eens ter sprake brengt, zegt u vriendelijk: ‘Nee, bedankt, ik heb al genoeg sociale contacten.’ Dat antwoord moet afdoende zijn om hem zijn contactpogingen te laten staken. Verder geef ik u in overweging om eens een paar keer een eerdere bus/ trein naar uw werk te nemen. Dan kunt u hem ontlopen. Persoonlijk lijkt het mij tamelijk vervelend om elke dag verplicht met dezelfde persoon praatjes te moeten maken in de reistijd naar het werk. Of de persoon in kwestie nu een collega, een goede bekende of een verder onbekende buurtgenoot (m/v) is maakt niet uit. De meeste mensen die dagelijks hetzelfde ritje in het openbaar vervoer naar hun werk maken hebben liever rust aan hun kop dan sociaal te moeten doen.
Sommige vrouwen zijn te bescheiden, sommige mannen zijn te opdringerig. Deze combinatie brengt u op een hellend vlak waar meneer steeds meer wil en steeds meer verwachtingen creëert, terwijl u geen weerwerk geeft. Telefoonverkeer was zijn wens, niet de uwe. Meer dan een ochtendpraatje in de trein is zijn wens, niet de uwe. Zeg 1 keer vriendelijk doch duidelijk tegen hem: “ik vind het prima om je ’s ochtends te groeten en een praatje te hebben in de trein en meer vind ik niet nodig. Wil je me niet meer bellen of appen? Dan houden we het leuk.” Punt.
Een oudere getrouwde man die een jong meisje om haar telefoonnummer vraagt? Hoeveel alarmbellen gaan er dan niet af??