Spring naar inhoud


Handtastelijke schoonfamilie

Beste Beatrijs,

De familie van mijn man is echt gek op mijn zoontje van bijna twee jaar. Soms krijgt hij nauwelijks tijd om even in z’n eentje te spelen of zich terug te trekken. Hij wordt telkens geroepen, gekieteld en meegetrokken. En wat ik het ergste vind is dat ze ‘intieme’ spelletjes met hem doen: ze laten mijn zoon zoute stengels uit hun mond eten. Mijn zwager (vrijgezelle adolescent) laat hem telkens onder zijn poortje doorlopen, hij trekt hem te pas en te onpas bij zich op schoot of dwingt hem om naast hem op de bank te komen liggen.
De relatie tussen mij en mijn schoonfamilie is niet altijd goed geweest en nog kwetsbaar. Daarom vind ik dat het de taak is van mijn man om er iets van te zeggen. Maar hij heeft zich er tot nu toe niet aan gestoord en weet niet zo goed wat hij ervan moet vinden. Bovendien vindt hij het ook moeilijk om tegen hen in te gaan. Hoe moeten we hiermee omgaan?

Te enthousiaste schoonfamilie

Beste Te enthousiaste schoonfamilie,

Uw man stoort zich niet aan het gedrag van zijn familie en heeft er geen duidelijke mening over. In dat geval heeft het niet veel zin om uw man aan te sporen om zijn familieleden tot de orde te roepen. U zult het zelf moeten doen. U bent de moeder, dus u bent gerechtigd om in te grijpen als iets u niet bevalt. Wanneer er sprake is van duidelijk grensoverschrijdend gedrag zoals het kind uit hun mond laten eten, moet u er meteen iets van zeggen in de trant van ‘Wil je daar alsjeblieft mee ophouden? Dit is vreselijk onhygiënisch!’ De andere voorbeelden die u noemt zijn op zichzelf tamelijk onschuldig. Het is meer de kwantiteit en het feit dat ze het kind niet met rust kunnen laten dat het gedrag irritant (en misschien overdreven intiem) maakt. Af en toe uw zoontje op schoot trekken of kietelen of met hem stoeien is geen punt, maar als het om de haverklap gebeurt is het vervelend.

Als u merkt dat het uw kind te veel wordt, grijp dan ter plekke in, haal hem weg van dwangposities op schoot of uit houdgrepen en zeg tegen het familielid dat bezig is om hem op te lieren, dat het zo wel weer welletjes is. Leg uit dat uw kind boven z’n theewater raakt van al die aandacht, en verzoek vriendelijk om hem een tijdje met rust te laten. Een opgewonden stemming van een jong kind slaat licht om in een hysterische huilbui. U kunt dat voorkomen door er bij de familie op aan te dringen om het wat kalmer aan te doen. Bespreek dit met uw man van tevoren en vraag wel of hij u openlijk en onvoorwaardelijk wil steunen, mocht u zich genoodzaakt zien zijn familieleden terug te fluiten. Als u samen een front vormt, moet het wel lukken om te schoonfamilie te laten inbinden.

Artikelen in Kinderopvoeding, Schoonfamilie.


4 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Marieke schrijft

    Wat mij ook opvalt aan de brief van de inzendster, dat ze bij haar zwager ‘vrijgezelle adolescent’ tussen haakjes zet. Mij bekruipt het gevoel dat ze dit niet voor niks doet. Ik vraag met af of het hier wel om de kwantiteit van de aanhalingen gaat. Ik heb zelf ook een vrijgezelle zwager met wie ik niet zo’n goede band heb, en ik zou me bij dit soort gedrag ook ongemakkelijk voelen (als hij dit bij mijn kind zou doen). Ik heb nog geen kinderen, maar kan me goed voorstellen dat dit in de toekomst nog voor irritaties van mijn kant gaat zorgen. Gewoon omdat ik me ongemakkelijk bij hem voel, en me het dus ook niet fijn lijkt als hij lichamelijk contact met mijn kind zou hebben, ook al betreffen het onschuldige aanhalingen. Als de zwager een ontzettend leuke vent zou zijn, vrijgezel of niet, dan zou zijn gedrag naar uw kind toe waarschijnlijk ook minder storend zijn, lijkt me. Ik denk dat het in dit geval dus echt om de personen van de schoonfamilie zelf draait. Ik zou in uw geval, waar de irritatie dan ook vandaan komt, gewoon uw gevoel volgen en inderdaad, zoals Beatrijs aangaf, uw kind met een smoes weghalen bij het betreffende familielid.

  2. CH schrijft

    Het lijkt warempel wel of ‘vrijgezelle adolescenten’ gevaarlijk zijn…..Zijn ze op voorhand vanwege hun geslacht en burgerlijke staat verdacht ofzo? Zou het gestoei met zoonlief minder storend zijn als het ging om een getrouwde man of (vrijgezelle) vrouw? Mannen en jongens zijn anders in de omgang met kinderen dan vrouwen. Ze doen meer aan (wilde) stoeispelletjes terwijl vrouwen meer met kinderen zitten te tutten. Ik (dochter) zat vroeger ook op de nek bij mijn vader, niet bij mijn moeder. Is mijn vader nu een engerd? Ik kan me indenken dat je het niet prettig vindt als men voortdurend aan je kind zit maar het gedoe over vrijgezelle adolescenten vind ik een tikkeltje hysterisch overkomen, sorry.

  3. J schrijft

    Beste Schrijver,

    Ik ben zelf een jongen van 24 met 2 neefjes van 3 en 1.. En ik herken het gedrag goed. Ook ik vind het erg leuk om met mijn neefjes te spelen, omdat dit een speciaal gevoel bij me oproept. Ik ben erg trots op mijn mannetjes. Ik vind het geweldig leuk om met ze te spelen en met ze te knuffelen. Aangezien ze niet echt regelmatig zie, wil ik ze ook graag een knuffel geven, ook al zijn ze aan het spelen. Dit is het gedrag wat jij beschrijft.

    Ik heb zelf al 6 jaar een vriendin en kan je duidelijk vertellen dat dit echt niet op een seksueel gevoel gebaseerd is. Als oom ben ik gek op de kinderen zoals ook een vader of een moeder gek op ze is.

    Ik denk dat dit jouw paradigma erg verschilt met die van je zwager. Want eerlijk gezegd, seksuele handelingen? Ga eens voor jezelf na of je de vooroordelen, die je voordat hij met je kind speelde, niet de vrije loop laat gaan. En dan niet de bewuste vooroordelen, maar vooral de onderbewuste. Dit zeg ik ook omdat je man het kennelijk niet helemaal met je eens is. Wanneer hij dit als ongewenst zou zien, zou hij er wel iets van zeggen.

  4. Marieke schrijft

    Maar ik denk ook niet dat vrijgezelle mannen niet met een kind zouden mogen knuffelen. Dus, CH, daar gaat het ook niet om. Het is niet zo dat ‘vrijgezel=gevaarlijk en dus kan er niet gestoeid worden’. En ook de reactie van J, die ik begrijp (want er zijn natuurlijk heel veel leuke ooms en knuffelen heeft dan absoluut niks met seksuele handelingen te maken), doet eigenlijk niet ter zake. Wat hier volgens mij speelt is dat de brievenschrijfster zich niet bij haar schoonfamilie op d’r gemak voelt (om wat voor reden dan ook). En ik denk dat ze om die reden zich niet fijn voelt bij zulke aanhalingen. Ik denk dat ze dan gewoon haar gevoel moet volgen en moet proberen de knuffelpartijen binnen de grenzen te houden. Het is tenslotte haar kind en zij bepaalt wat ze prettig vindt.



Sommige HTML is toegestaan