Beste Beatrijs,
Nu het lente wordt vragen de mensen in mijn hardloopgroep zich alweer af wanneer het zeewater warm genoeg zal zijn om tijdens de trainingen een frisse duik te nemen. Zwemmen in zee vind ik zelf ook leuk, maar tot mijn schrik trok iedereen vorige herfst, toen ik er voor het eerst bij was, al zijn/ haar kleding uit om er vrij en blij in te springen. Dit speelde zich af op een stuk naaktstrand, maar dat maakt het voor mij niet acceptabel. Ik (man, veertiger) heb geen zin om mijn naakte lichaam te tonen en ik heb ook geen behoefte aan de naaktheid van de anderen. Ik vind dat je elkaar elke schaamte, of vermoeden daarvan, moet besparen. Maar er heerst een sfeer van ‘we zijn allemaal gelijk’, ‘dat is toch normaal’, en ‘lekker hè, dat water’. Ik heb die keer mijn korte broek aangehouden, maar ik was de enige en ik kreeg daar opmerkingen over. Niet dat ik bang ben om voor deze groepsdruk te bezwijken, want dat doe ik niet, maar hoe kan ik overeind blijven zonder de homogeniteit in de groep te doorbreken en mezelf buiten spel te zetten?
Pauzeren op het naaktstrand
Beste Pauzeren op het naaktstrand,
Wat u wil kan niet. U kunt niet als enige uw broek aanhouden, als het hele gezelschap naakt gaat zwemmen, zonder dat u zichzelf buiten spel zet en zonder dat u de homogeniteit van de groep doorbreekt. De groep waar u deel van uitmaakt gaat hardlopen en maakt een tussenstop op het naaktstrand. Dat gebeurt niet bij toeval. Ze houden daar halt, omdat ze naakt willen zwemmen op een plek waar dat legaal is. Als ze niet naakt wilden zwemmen, zouden ze wel op een ander stukje strand een zwempauze nemen. U kunt tegen de groep zeggen: ‘Heren, dames, laten we tijdens de training níet het naaktstrand aandoen, want ik trek mijn kleren liever niet uit.’ Misschien luisteren ze naar u, omdat het hun niet zo veel uitmaakt of om u ter wille te zijn. Als u er expliciet om vraagt, krijgt u wellicht uw zin, al lijkt de kans groter dat ze zeggen: ‘Maar we willen juist heel graag naakt zwemmen, dat vinden we leuk!’ In dat geval kunt u kiezen om A. niet mee te doen met het zwemmen en op het strand gekleed en wel te wachten tot het hardlopen wordt hervat. B. u aan te passen aan de naaktzwemroutine van de anderen of C. als enige te water gaan met een (zwem)broek aan. In het laatste geval plaatst u zich buiten de groep, daar helpt geen moedertje lief aan.
Nou zeg, wat een drama, als je als enige je korte broek aanhoudt. Ik geloof niet dat veel mensen zich hieraan zullen storen en het heel gewoon respecteren. Ik snap niet helemaal waarom mensen zo nodig hun zakie tentoon willen spreiden hoor.
Laat je aub nergens toe dwingen. Je moet niet in je blootje als je dat niet wil. Dat ze er opmerkingen over maken dat u niet naakt zwemt is behoorlijk onvolwassen. Nooit en te nimmer toegeven aan groepsdruk. Je hoeft niet toe te treden tot de kudde sheeple (people+sheep). Wees onder alle omstandigheden jezelf.
Ik zie niet in waarom je je buiten een groep plaatst als je iets aanhoudt. Het lijkt me dat de groepsbinding toch wel meer inhoudt. Wat is belangrijker in een groep, de homogeniteit (wat is dat trouwens? moet iedereen hetzelfde zijn/denken/fijn vinden?) of de interesse in elkaar?
Het is in deze setting niet gepast je broek aan te houden. Het naaktstrand is in dit geval vergelijkbaar met een sauna. In de sauna heb je dezelfde kleding etiquette: bloot of niet bloot en beslist niet de ene bloot en de andere in badkleding. Voor het “gewone” strand geldt hetzelfde, hier mag je niet bloot ook al heb je zin om bloot te gaan. Gekleed op het naaktstrand liggen riekt naar ongepast gluren, dus dat zou ik ook niet aanraden.