Spring naar inhoud


Familiefuncties op een grafsteen

Beste Beatrijs,

Vorig jaar is mijn broer tot mijn verdriet overleden. Hij was 51 jaar, gescheiden, vader van twee kinderen. Onze ouders leven nog. Nu komt er een familiegraf voor mijn ouders, waarin hij wordt bijgeplaatst (als eerste). Mijn ouders willen een kleine plaat voor hem bijzetten op hun toekomstige begraafplaats, waarop zijn naam, de jaartallen en de woorden: zoon, broer, vader, in de volgorde van rollen in zijn leven. Maar zijn twee dochters willen graag dat de rol van vader vooraan komt te staan. Dus: vader, zoon, broer. Of liefste papa, zoon en broer. Ik verdiep me al een tijdje in de regels hieromtrent en hoor van iedereen: hier bestaan geen regels over, volg je gevoel. Maar wat te doen als de gevoelens uiteen lopen? Deze kwestie speelde ook bij het opstellen van de rouwkaart. Oma vond toen dat de ouders voorop moesten, omdat zij de oudste band met hem hadden. Ik had daar mijn twijfels bij, maar niemand wist het zeker. Weet u hoe het zit?

Voorrang op een grafsteen

Beste Voorrang op een grafsteen,

Op een grafsteen staan eigenlijk nooit familiefuncties vermeld. Dat iemand een zoon is hoeft er niet bij, want een man is per definitie een zoon (geweest). Het woord ‘zoon’ is niet informatief. Die andere functies hoeven er ook niet bij. Veel mensen hebben wel een of meer broers, anderen niet, maar waarom zou je het op een grafsteen vermelden? Hetzelfde voor echtgenote of kinderen. Al die aanduidingen zijn relevant voor een rouwkaart of overlijdensadvertentie. En dan staan de namen van echtgenote, kinderen, kleinkinderen enzovoort er ook bij. Dan is het wel belangrijk.

Op een grafsteen zijn naam en jaartallen voldoende. Als uw broer in een familiegraf van zijn ouders komt te liggen, zijn deze data genoeg informatie voor belangstellenden om af te leiden dat de ouders daar ook liggen (later, als ze zijn overleden). Als er geen functies op de grafsteen komen, hoeft er ook geen conflict te zijn over de volgorde van die functies. Op de rouwkaart of de overlijdensadvertentie van uw broer was de juiste volgorde overigens geweest: wanneer een partner ontbreekt, eerst zijn kinderen, vervolgens zijn ouders en daaronder zijn broers en zusters.

Artikelen in Dood en begrafenis.

Gelabeld met .


3 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Truusje schrijft

    En weer valt me in deze brief op welke prioriteit ouders zichzelf blijven toedichten in het leven van hun al lang volwassen kinderen. Maar kinderen hebben daar zelf aan bijgedragen. Volwassen worden betekent ook je ouders een minder belangrijke plaats laten innemen in je leven, want van een ouder kan dat (vaak) niet worden gevraagd.

  2. Zoon schrijft

    Deze situatie heb ik zelf ook meegemaakt, als kind van de overledene. Ik ben het eens met Beatrijs wat betreft de rouwkaart. Ik zou deze volgorde ook gebruiken als u de rol op grafsteen wilt vermelden: (Liefste) vader, zoon en broer. Ik snap de kinderen heel goed. Hoewel de ouders de overledene het langst kennen, zou ik gevoelsmatig de rol van vader (van zijn eigen gezin) belangrijker/actueler vinden dan de rol als zoon (van zijn ouders gezin).

    Ondanks dat het niet noodzakelijk is om iets extra’s te vermelden op het graf, kunnen nabestaanden dat wel fijn vinden omdat het iets persoonlijker is. Wij hebben toen gekozen om naam, jaartallen en naam van de huwelijkspartner op de steen te zetten en daaronder kleiner de tekst: “papa van:’ gevolgd door de voornamen van de kinderen. Verwijzingen naar zijn ouders of broers/zussen bleven uit.

    Het zou jammer zijn als men hierover gaat ruziën. Overleg nog eens samen met de grootouders en de kleinkinderen en probeer er samen uit te komen. Ik kan me haast niet voorstellen dat de grootouders heel stellig blijven vasthouden als hun kleinkinderen nadrukkelijk hun wens duidelijk maken. Uiteindelijk zullen de eigen kinderen het langst met het graf van hun vader zitten, even cru gezegd. Het zou heel vervelend zijn als ze geen inspraak hebben of serieus worden genomen bij de vormgeving.

  3. Wendy schrijft

    Hoe akelig als grootouders zichzelf belangrijker achten dan hun kleinkinderen en een wedstrijd gaan maken van verdriet, rouw en verlies. Ik hoop dat deze grootouders alsnog volwassen worden en de band met hun kleinkinderen niet al te zeer beschadigen in hun egoisme.



Sommige HTML is toegestaan