Beste Beatrijs,
Vijf jaar geleden overleed mijn moeder. Mijn vader (75) kreeg daarna een relatie met een andere vrouw. Zij is twintig jaar jonger dan hij en inmiddels gescheiden. Volgende maand gaan ze trouwen. Ze wonen al in het huis dat mijn ouders lang geleden samen gekocht hebben. Mijn broer en ik zijn geschokt dat zij in gemeenschap van goederen willen trouwen. Wij vinden het een vreselijk idee dat zij de helft van de nalatenschap van mijn vader krijgt, als hij komt te overlijden of als hun huwelijk misloopt. We vinden dat een vrijwillig gescheiden vrouw van in de vijftig, met volwassen zelfstandig wonende kinderen en een eigen inkomen financieel voor zichzelf dient te zorgen. Hoe kunnen we onze vader ervan weerhouden om in gemeenschap van goederen te trouwen? Onze moeder zou dit ook niet gewild hebben.
Daar gaat de erfenis
Beste Daar gaat de erfenis,
Een tweede huwelijk op gevorderde leeftijd gaat altijd meer mensen aan dan alleen het trouwende stel zelf. Het in gemeenschap van goederen gesloten huwelijk van uw vader kan inderdaad op termijn tot gedeeltelijke onterving van zijn twee kinderen leiden. De kans is groot dat uw vader eerder zal overlijden dan zijn twintig jaar jongere vrouw die vervolgens recht heeft op de helft van zijn erfenis. Begrijpelijk dat u en uw broer dit met lede ogen aanzien.
Tweede huwelijken worden meestal volgens het format ‘huwelijkse voorwaarden’ gesloten, juist met het oogmerk om de erfenis voor kinderen uit het eerste huwelijk veilig te stellen en om gold diggers te ontmoedigen. Per 1 januari 2018 verandert overigens de huwelijkswetgeving en wordt de huidige standaard ‘algehele gemeenschap van goederen’ vervangen door ‘beperkte gemeenschap van goederen’, waarbij het aanvangsvermogen en een latere, al of niet onder uitsluiting verkregen schenking of erfenis als privébezit van de verkrijgende partner worden aangemerkt en buiten het gemeenschappelijke bezit vallen. Echtgenoten blijven dus eigenaar van hun kapitaal en bezittingen. De opties ‘algehele gemeenschap van goederen’ en ‘huwelijkse voorwaarden’ blijven beschikbaar – via een regeling bij de notaris. Wie geen keus voor het een of het ander maakt, trouwt automatisch op ‘beperkte gemeenschap van goederen’.
Voer toch nog eens een gesprek met uw vader, al dan niet met uw broer samen, maar in ieder geval zonder zijn aanstaande erbij. Bespreek de consequenties van zijn voorgenomen huwelijksopzet en vraag hem op de man af of het werkelijk zijn wil is dat u en uw broer de helft van de erfenis mislopen – en misschien meer dan dat, als het huis op een of andere manier voor de langst levende blijft gereserveerd, waarna haar eigen kinderen ermee aan de haal gaan na haar dood. Uw vader heeft natuurlijk het recht om zijn nieuwe liefde het maximum mogelijke na te laten, afgezien van de legitieme porties (kinderen hebben altijd recht op de helft van hun kindsdeel), maar laat het duidelijk zijn dat hij deze beslissing weloverwogen genomen heeft. Hem ervan weerhouden kunt u niet. Als u het moeilijk vindt om keihard over geld te spreken, dring er dan tenminste op aan dat hij zich door een notaris laat voorlichten over de financiële consequenties van een en ander.
Rondje gegoogled: wilsrechten inroepen, neem een advocaat
Ook voor de kinderen kan informatie advocaat familierecht of een notaris van belang zijn.
Vreemd, ze hebben toch al geërfd na Moeders overlijden? Die vordering is meteen opeisbaar, ook bij een langstlevendentestament. Over Vaders deel hebben ze niets te vertellen, dat is geheel aan hem, behoudens het legitieme deel. Ze komen niets tekort.
Nee John, als kind kan je daar vanaf zien als 1 van de ouders nog in leven is. Of zou jij er voor kiezen wanneer een ouder overlijdt toch je kindsdeel op te eisen en daardoor de overblijvende ouder in de ellende te storten?
Vader is een volwassen man die, afgezien van het kindsdeel, zelf mag beslissen wat hij met zijn vermogen doet. Ik neem aan dat de inzender en zijn/haar broer gezonde volwassenen zijn die zelf hun brood verdienen. Dan geldt het argument ‘Moet/Kan voor zichzelf zorgen’ net zo goed voor hen als voor vaders nieuwe liefde. Wat een inhaligheid en jaloezie! Het zou niet bij me opkomen om op deze manier een greep te doen naar het geld van mijn ouders, ik vind het respectloos.