Beste Beatrijs,
Ik zat laatst met een paar mensen tweeënhalf uur in de trein. Een bankje verderop zat een stel met een kind van tussen de één en twee jaar oud. Het heeft bijna de hele reis keihard gejankt. Het was verschrikkelijk, het was een marteling voor ons. Nu ben ik zelf geen vader, en ik begrijp dat het moeilijk is om kinderen op te voeden, maar kan dit zomaar? Rare vraag misschien, maar als je kind zo’n hinder oplevert dat de hele coupé amper meer kan praten of lezen, en doof wordt, is dat niet te veel overlast?
Geterroriseerd in de trein
Beste Geterroriseerd,
Baby’s en peuters zijn voor hun overleving geheel afhankelijk van anderen. Het enige machtsmiddel dat ze hebben is huilen, maar dat is dan ook een machtsmiddel van formaat. Hoe harder het gekrijs, hoe meer de liefhebbende ouders hun best zullen doen om hier onmiddellijk een eind aan te maken. Een schreeuwende baby is voor ouders nog veel erger dan voor omstanders. Ouders hebben evenveel last van het lawaai als u met uw gezelschap, maar daar komt schaamte bij, omdat ze weten dat de medepassagiers hen zien als hopeloze mislukkelingen die hun kind nog niet de simpelste omgangsvormen kunnen bijbrengen. De waarheid is dat er momenten zijn (minuten, uren, hele nachten) dat niemand een schreeuwend kind stil kan krijgen, zelfs moeder Theresa of dokter Spock niet. Ja, Herodes – die zou er wel raad mee weten.
U had uitzicht op rust aan het einde van deze slopende treinreis. De ouders moeten nog zo’n jaar of zeventien voort met hun spruit.
Ik ben het gedeeltelijk eens met Beatrijs Ritsema. Gezien de relatief jonge leeftijd kan het een lastige klus zijn. Maar ik zit momenteel in de trein naast een gezin met kinderen van een jaar of 6 of 7, en daar is het niet veel anders mee gesteld. Gelukkig spreken deze ouders hun kinderen wél aan op hun spontane gekrijs, want dat zie ik helaas ook nog wel eens anders. Dat effect is echter na een minuut al weer uitgedoofd. Dat kan echt wel veel beter volgens mij: 1 bereid je kinderen voor op de reis. Leg ze uit dat er andere mensen in de trein zitten waar je rekening mee moet houden. 2 zorg dat ze vóór het vertrek mogelijk al fysiek bezig zijn geweest en zich hebben kunnen uitleven 3 geef ze echte aandacht in de trein door bijvoorbeeld een spannend boekje voor te lezen 4 wees consequent in het aanspreken van je kind. Consequent betekent is niet hetzelfde als boos of streng. Kinderen smeken om structuur! Doe wat je zegt en loop bijvoorbeeld weg uit de coupé als je niet slaagt in je pogingen 5 beloon ze achteraf als alles goed is gegaan.