Spring naar inhoud


Betalen voor petekind

Beste Beatrijs,

Ik ben peettante van een meisje van inmiddels achttien. Als klein kind was het een schattig meisje en kwam ze wel eens logeren, maar vanaf haar twaalfde is dat radicaal omgedraaid. Het is een brutale meid en vaak heel onaardig voor haar ouders. De moeder is een goede vriendin van me en probeert te schipperen tussen ons, maar het botert voor geen meter. Ik word zelfs niet uitgenodigd op haar verjaardag, laat me dan niet kennen en stuur toch een cadeau, waar ze me niet voor bedankt. Nu vroeg mijn vriendin onlangs aan mij of ik straks, als ze op zichzelf gaat wonen, maandelijks wat geld kan bijdragen, want ‘Jij hebt immers geen kinderen en ze is je petekind.’ Ik hoor nooit wat van haar en als ik iets stuur of haar probeer te bellen, krijg ik geen reactie. Ik voel me te na gekomen door de vraag of ik wil bijbetalen. Hoe kan ik dit weigeren zonder mijn vriendin te kwetsen?

Vervelend petekind

Beste Vervelend petekind,

De vraag van uw vriendin of u wil meebetalen aan het levensonderhoud van uw petekind is absoluut ongepast. Dit staat trouwens los van de relatie die u met dit meisje hebt. Of u en uw petekind elkaar nu aardig vinden of juist niet doet er niet toe. Om geld vragen is not done. De relatie tussen een peettante (of peetoom) en een petekind is vrijblijvend van karakter. Er komen geen financiële verplichtingen aan te pas. Het is ook niet zo dat peetouders de verantwoordelijkheid voor een petekind overnemen, wanneer de ouders komen te overlijden. Voor die rol wijzen ouders in overleg een voogd aan, vastgelegd in een testament.

Een peettante (peetoom) is er voor de gezelligheid. Peetouders geven een cadeau bij verjaardagen, maken weleens een uitstapje met het kind of vragen het voor een logeerpartijtje. Door min of meer regelmatig contact ontstaat er in de loop der jaren meestal een vertrouwde relatie met belangstelling over en weer. Maar soms, zoals in uw geval, gebeurt dat niet. Daar is dan niets aan te doen. Een meisje van achttien bepaalt zelf met wie zij wil omgaan. Als zij niet geïnteresseerd is in contact met u, hoeft u zich niet verder uit te sloven. En betalen voor haar hoeft al helemaal niet. Dit kunt u rustig aan haar moeder uitleggen, als die bij u aanklopt voor een financiële bijdrage. Sluit uzelf intussen niet af voor uw petekind. Misschien kan de verhouding later nog eens worden vlot getrokken.

Artikelen in Tieners, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .


3 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Nettie schrijft

    In katholieke kringen zijn een peettante en peetoom bepaald niet in de eerste plaats voor de gezelligheid. De peter en meter zijn min of meer verplicht om het kind in de godsdienstige richting van de ouders op te voeden, met name als die ouders komen te overlijden. Uit Wikipedia:
    “Het peterschap (vrouwelijk equivalent: meterschap) is de hoedanigheid die een (doop)peter en -meter op zich nemen.
    Het woord ‘peter’ is afgeleid van het Latijnse Pater (vader), zoals ‘meter’ afgeleid is van Mater (moeder). Bij de doopplechtigheid wordt vanouds over een nieuwe geboorte gesproken met een vader en moeder in het geloof. Grootouders, ooms en tantes worden meestal gevraagd peter of meter te zijn. Bij een katholieke doop worden doorgaans twee getuigen gevraagd: een (mannelijke) peter of peetoom en een (vrouwelijke) meter of peettante. Deze peetouders zijn samen de doopborgen. Behalve hun functie als getuigen, wordt hun ook gevraagd een bijzondere zorg en aandacht te besteden aan de katholieke opvoeding van het kind, in het bijzonder wanneer het kind zijn beide ouders zou verliezen.
    Peterschap komt ook voor in protestantse kringen en zelfs in families die niet belijdend christelijk zijn. Dit is vooral het geval in Angelsaksische landen en in koninklijke families.
    Soms wordt het kind naar de peetoom of peettante genoemd, vooral als de naam tijdens de doop wordt vastgesteld. Het omgekeerde komt ook voor: dan spreekt men oneigenlijk van ‘peetoom’ of ‘peettante’ als een kind naar iemand genoemd is, terwijl er van doop geen sprake is.”
    Wel geef ik toe dat deze functie tegenwoordig nogal is verwaterd.

  2. Wil schrijft

    Opgegroeid in een (weliswaar niet fanatiek praktiserend) Katholiek gezin moet ik Beatrijs toch even bijpraten. De peettante en peetoom hebben wel degelijk een grotere rol dan “voor de gezelligheid.”
    Bij het overlijden van ( één van de) ouders is het hun taak om de verdere opvoeding van het kind in de geest van de overledene(n) voort te zetten of er op toe te zien dat dat gebeurd.
    Ik kan me levendig voorstellen dat dit in de streng religieuze groepen nog steeds gebruikelijk is.

  3. Utta schrijft

    Het klinkt mooi, de beschrijving van de katholieke traditie omtrent peterschap. Maar de briefschrijfster vertelt over een vraag om geld en dat is wat anders dan opvoeden in de gedachte van de katholieke leer. Kortom, ik ben het geheel met Beatrijs eens.



Sommige HTML is toegestaan