Beste Beatrijs,
Ik ben een student van 22 en heb al enige tijd contact met een leuk meisje. Na elkaar al op verschillende plaatsen getroffen te hebben (onder meer in huiselijke omgeving een film gekeken), stelde ik een etentje voor in een restaurant. Dat vond zij een goed idee. Na de maaltijd stelde ik tamelijk gedachteloos voor om de rekening te delen – iets wat ik gewend ben met een goede vriendin met wie ik een paar keer per jaar afspreek. Achteraf vernam ik via via dat mijn date dit een vreemde handelswijze had gevonden. Volgens haar draagt de uitnodigende, mannelijke partij bij een eerste etentje (‘echte date’) de kosten. Zelf ben ik van mening dat je hier in deze tijd niet zonder meer vanuit hoeft te gaan, en dat het tegendeel ook goed mogelijk is. Ben ik tekort geschoten en wat is eigenlijk de norm?
Vrijhouden?
Beste Vrijhouden,
Een etentje betalen voor een meisje bij een eerste date is een niet mis te verstaan signaal: het is een uitnodiging voor verdere intimiteit. Als een heer voorstelt om te betalen, zegt hij eigenlijk: ‘Ik zou ons contact graag lichamelijk willen uitbouwen.’ Als de dame niet ingaat op het betalingsvoorstel en de rekening liever wil delen, zegt ze daarmee: ‘Ik vind je best aardig, maar ik ben niet seksueel in je geïnteresseerd, laten we het platonisch houden.’ Als de dame het betalingsaanbod van de heer daarentegen accepteert, laat ze daarmee zien dat ze openstaat voor intimiteitsverhogende handelingen, die overigens niet noodzakelijk op dezelfde avond hoeven plaats te vinden.
Door niet voor uw date te willen betalen (althans geen aanstalten in die richting te hebben gemaakt) heeft u in ieder geval geen blijk gegeven van erotisch gekleurde belangstelling voor haar. U was niet bereid om deze specifieke moeite te doen om haar voor u te winnen. Dat valt allemaal nog recht te breien, het is ook niet gezegd dat de wedstrijd is verloren – het punt is dat u een kans voor open doel hebt laten liggen om uw intenties te verduidelijken. De relatie is geen millimeter opgeschoven, u bent nog even ver als voor het etentje. Mogelijk vond uw date u niet doortastend genoeg.
Pfff, het vormen van intieme relaties met het andere geslacht zit moeilijk in elkaar met al die rituelen en de behoefte om de dingen niet bij de naam te noemen.
Ik moet zeggen dat ik dit persoonlijk als enorm obstakel ervaar, vooral omdat ik zelf deze “taal” van apart gedrag niet goed spreek.
Ik zoek wel ’s naar informatie over hoe het nou wel en niet moet. De adviezen zijn vaag “Wees gewoon jezelf!” of komen uit de hoek van het nogal enge en misogynistische ‘pick-up artist’-gebied.
O o o de nederlandse man moet nog wat leren. In mijn studententijd werd ik door de man waar ik stiekem heel erg verliefd op was, uitgenodigd. ik mijn onnozelheid dacht ik hij mij, omdat hij mij uitnodigde zou trakteren. Het restaurant lag trouwens boven mijn budget enik zou dit nooit zelf gekozen hebben.
Toen het voorstel de rekening te delen. Dit deed ik uiteraard, maar ik heb er die maand veel voor moeten laten.
Ik weet dat ik assertiever had kunnen zijn door van te vóren te vragen wat de befoeling was, maar ja….is dat nou zo leuk? Wat is dat toch gek dat je als vrouw eigenlijk van te voren moet onderhandelen – praten over de prijs. Ik heb deze man maar gelaten voor wat het was
Weinig mannen hebben nog notie van hoe een dame hoffelijk te behandelen. Deur openhouden, jas aanhelpen, betalen voor drankje of diner, het zijn allemaal heerlijke attenties die duidelijk maken dat een man geinteresseerd is. Het zijn heerlijke wat oudere gebruiken en hoffelijkheden die het leven leuk maken.
Beste Adam,
Ik geef je een advies. Als je een vrouw leuk vindt, volg dan gewoon de ouderwetse regeltjes. Betaal de rekening, houd haar jas open, geen sex op de eerste date en breng haar thuis. Een vrouw zal nooit tegen haar vriendinnen zeggen ‘ hij was wel leuk, maar ja, hij was zo galant’. Wel zal ze afknappen op een leuke man die zich gedraagt als een hork!
Ik heb ‘geleerd’, feitelijk alleen door ervaring en niet omdat ik daarover iets heb gelezen, dat wanneer iemand je vraagt te gaan eten in een restaurant, dit een uitnodiging is, en degene die uitnodigt dus betaalt. Is het anders, dan wordt dat vantevoren afgesproken.
In dit geval – misschien een beginnende romance, de man nodigt de vrouw uit – zou ik er als vrouw ook van uit gaan dat hij de rekening betaalt.
Alberta brengt een belangrijk punt naar voren waar Mw. Ritsema misschien wel verduidelijking in kan brengen.
Hoe formuleer je een uitnodiging waarbij jij betaalt en hoe een uitnodiging/voorstel om samen te gaan eten waar je de rekening deelt?
Ik vind namelijk ook dat als je iemand uitnodigt dat jij dan betaalt maar hoe formuleer je het verschil zodat er geen enkele twijfel mogelijk is over de intentie.
Situatie A: ‘Mag ik je uitnodigen voor een etentje? Ik trakteer!’
Situatie B: ‘Zullen we samen een hapje eten in een restaurant?’
Vrouwen zijn tegenwoordig net zo hoog (of hoger) opgeleid en daarmee ook zelfvoorzienend en net zo rijk of arm. BIj elke date zelf opdraaien voor de kosten wordt een duur grapje voor een vrijgezellige man die wel eens internetdate. De relatie tussen betalen voor het eten en de verwachting voor seks lees ik nou weer net niet in de reacties en is net zo’n ouderwets gedachte. De reacties gaan meer in op galant zijn. En juist galant doen is mij vaak afgestraft met reacties als ‘nou, dat kan ik zelf ook wel hoor’. Meeste vrouwen willen/verwachten helemaal geen man die dat doet. Maar goed, duidelijk zijn bij de uitnodiging kan veel gedoe voorkomen. En vrouwen die er voetstoots vanuit zijn gegaan dat ik de etentjes betaal omdat ik toevallig op het idee kwam buiten de deur te eten heb ik meteen afgevoerd van mijn ‘datecircuit’, even reagerend op de best gewaardeerde reactie….
Grappig om te zien hoe cultuurgebonden dit is. Ik heb redelijk wat Amerikaanse vrienden, en die peinzen er niet over om “going Dutch” te gaan op een date. De heer betaalt, zeker als hij degene is die het initiatief heeft genomen.
Zelf waardeer ik het ook ten zeerste als de heer netjes betaalt. Dat heeft niet met geld te maken, maar met de onderliggende gedachte. Als een man graag met een vrouw op een date wil en hij heeft daar niet een paar tientjes voor over, hoe geïnteresseerd is hij dan? Als een man bij een date voorstelt om de rekening te splitten krijg ik het gevoel dat hij totaal niet geïnteresseerd is en dus ook geen investering wil doen in een eventuele toekomst samen.
Andersom zou ik zelf bij een tweede date zeggen: “Jij hebt de vorige keer getrakteerd, nu is het mijn beurt”. Op die manier laat je ook zien dat jijzelf geïnteresseerd bent en dat je de man niet gebruikt voor een paar gratis etentjes. Dat lijkt me een eerlijke situatie.
Voor mannen is dit meteen een mooi moment van reflectie: als je niet bereid bent om een etentje voor je date te betalen, dan is er geen toekomst met deze dame.
En als vrouw: wil je niet op een tweede date, bied dan netjes aan om de helft van de rekening te betalen. Dan kan je later netjes een tweede date weigeren zonder gebruik te hebben gemaakt van de heer in kwestie.
Fantastisch verwoord door Beatrijs, en ook de reactie van Richard zie ik echt als een ‘keerpunt’ en ‘hork’ voorbeeld. Richard, als je zo -niet kritisch- bent op je internetdates, dat je kennelijk zoveel uitgaat dat je het niet meer wilt en kunt betalen, zegt eigenlijk al genoeg (over jezelf). Dat een vrouw tegenwoordig ook goed verdiend doet daar niets aan af. Als het leuk was betaald ze echt wel het etentje daarna. Het gaat erom dat je wilt ‘investeren’ in iemand die je de moeite waard vind. En ja, de vrouw wil nog steeds ‘het hof gemaakt worden’. Een man die kennelijk zoveel lijntjes uit heeft staan dat hoffelijkheid te duur wordt vist wat mij betreft dan ook achter het net.
De notie dat de uitnodigende partij betaalt omdat diegene nou eenmaal uitnodigt, lijkt logisch ware het niet dat 99% van de tijd de man het initiatief neemt om op ”date” te gaan, en de vrouw dit doorgaans ook verwacht van de man. Zelfs al vindt ze de man in kwestie ook ”leuk”. Als de man dit verzaakt zal de vrouw al snel denken ”waarom heeft hij me niet uit gevraagd?”. Dit maakt mijns inziens het hele idee dat de uitnodigende partij betaalt, op zijn minst oneerlijk.
Ik kan me ook niet vinden in de reactie van Beatrijs. Als namelijk een etentje betalen voor een vrouw een niet mis te verstaan signaal is van de interesse van de man voor een vrouw, waarom zou dit dan niet andersom ook gelden?
Het verhaal van de vrouw die een betalingsaanbod van een man weigert als ze niet is geïnteresseerd in de man klinkt leuk in theorie, maar gebeurt zeer zelden in de praktijk. Ik heb dit persoonlijk nog nooit meegemaakt en ken ook niemand die dit ooit heeft meegemaakt, en kan me ook moeilijk voorstellen dat dit gebeurt.
Dit hele idee dat de man maar moet opdraaien voor de rekening omdat hij man is, is gebaseerd op ouderwetse omgangsvormen die nodig aan vernieuwing toe zijn.
Lijkt me in veel gevallen nogal contraproductief advies dit. Veel (feministische) vrouwen zijn juist beledigd als je als man aanstalten neemt om voor haar te betalen, omdat dit seksistische gendernormen reflecteert waar ze niet aan mee willen doen, en omdat ze vinden dat ze als gelijkwaardige en onafhankelijke vrouw prima hun eigen deel kunnen betalen. Jonge vrouwen verdienen overigens gemiddeld ook meer dan jonge mannen.
Beweren dat erotisch gekleurde belangstelling moet blijken uit het feit dat je voor iemand betaalt, is seksistisch, omdat je zo doet alsof de vrouw een soort hoer is.
Opvallend dat het hier de heren zijn die Beatrijs’ advies ‘ouderwets’, ‘seksistisch’ enz. vinden, met Floris (vooralsnog) als prettige uitzondering. Adam, Richard, Freddy en Tom — lees de reacties van de dames en leer er wat van!
Dus een man moet betalen voor een etentje op een eerste date? Hoezo? Vrouwen hebben toch een eigen inkomen? De tijd dat we afhankelijke wezentjes waren ligt al lang achter ons.
En als je als vrouw de betaling accepteert betekent dit dat je openstaat voor ‘intimiteitsverhogende handelingen’? Dit doet me denken aan het oudste beroep van de wereld.
Dit bericht mag dan van 4 jaar geleden zijn, de visie van Beatrijs is ronduit antiek.
Helemaal eens met de reactie van Esther hierboven. In eigen bewoordingen had ik dat al geschreven en ingezonden, maar soms lijkt het er op dat afwijkende geluiden niet geplaatst worden, terwijl zij nou juist een discussie verlevendigen.
In de vorige eeuw was ik al als studente deze mening toegedaan en nu nog steeds!
Mijn ervaring is dat mannen daar respect voor hebben, vooral de leuke mannen, dus!
Vrijheid, blijheid en een onafhankelijke vrouw blijven! Dát zijn pas moderne manieren!!!