Beste Beatrijs,
Regelmatig ga ik op zaterdagochtend naar de bibliotheek van de kleine gemeente waar ik woon. Mijn man let dan op onze twee kinderen en het idee is dat ik zo een paar uur ongestoord kan werken aan mijn deeltijdstudie. In de praktijk valt dat niet mee. Er rennen gillende kinderen rond, waar de ouders niets van zeggen, en volwassenen praten hard met elkaar of voeren mobiele telefoongesprekken. Ook de bibliotheekmedewerkers zelf kletsen volop zonder hun stem te dempen. Toen ik als kind naar de bibliotheek ging, leerde mijn moeder me dat ik daar stil moest zijn en fluisteren. Is dat volledig uit de tijd?
Rumoer in de leeszaal
Beste Rumoer in de leeszaal,
Een bibliotheek is geen kermis en ook geen café. Bezoekers en personeel zouden zich rustig moeten gedragen en inderdaad hun stemmen moeten dempen. Bespreek uw klacht met de medewerkers aan de balie. Het zal niet eenvoudig zijn om uw punt voor het voetlicht te brengen, als zij zelf even hard meedoen met het lawaai, maar u staat in uw recht, dus ze zullen zich tenminste even over het probleem moeten buigen. U zou kunnen voorstellen dat er bordjes met ‘Stilte a.u.b.’ worden opgehangen. Allicht zal dat iets schelen in de herrie. Wanneer die bordjes er eenmaal hangen, kunt u lawaaischoppers op een duidelijk zichtbare regel attenderen. Dat is makkelijker dan met hen in discussie te gaan.
Een simpele, ouderwetsche maar niet populaire actie is nog altijd het maken van een “Ssssst” geluid.
Als de bibliothecaressen hun werk niet meer doen dan zullen wij het moeten doen.
Het is natuurlijk een taak van de ouders om hun kinderen te leren aanvoelen wanneer ze zich moeten inhouden. Uiteraard kan baliepersoon daarin ook meehelpen. Echter, in het weekend zullen er meer mensen komen voor “vermaak” dan voor studie. Het spreekt misschien dan ook voor zich dat een doordeweekse ochtend zich beter leent om te studeren dan een weekend?
Heerlijk, dat er niet meer die strikte stilte in de bieb gehanteerd wordt. Dat geeft voor mij aan dat de een bibliotheek (en daarmee: lezen) steeds normaler wordt, en voor iedereen.
Fleur, jij bent zeker nog een zeer jonge meid met haar oren vastgegroeid aan haar mobieltje? Een bibliotheek is geen plaats waar keihard gegild en gerend en hardop gepraat en geschreeuwd mag worden, het is een plaats van stilte omdat mensen willen studeren en in rust van hun boeken willen genieten. Ik weet niet wat je bedoelt dat ‘een bibliotheek (en daarmee: lezen) steeds normaler wordt’, alsof het voorheen abnormaal is (om stilte te betrachten in een openbare ruimte waar gestudeerd wordt), maar ik zal het in kleine woordjes uitleggen: niet iedereen waardeert Lady Gaga of rinkelende telefoons en blérende kinderen wanneer zij met een studie of lezen bezig zijn.
Volgens mij is Fleur typisch zo’n slecht opgevoed meisje waartegen eens flink “Ssssssstt!” gezegd moet worden, gelardeerd met een priemende blik!
Neen, Sanderien en Bieb Juf, ik ben 35 en min of meer in bibliotheken opgegroeid. Door studie ook jarenlang in bibliotheken ‘gewoond’. Je zou eerder kunnen zeggen dat ik van de generatie ‘lezen: van velen, voor velen’ ben, en beroepsmatig pleit ik hier ook al een aantal jaren voor.
Dank voor je reactie Fleur, maar de kwestie gaat om geluidsoverlast in de bibliotheek, zowel van de gasten als het personeel. Ik houd enorm van lezen, ik houd van boeken, ik houd van studeren en als ik in mijn bibliotheek in een interessant onderwerp verdiept ben, wil ik geen rinkelende mobieltjes, harde gesprekken en dreinende kinderen aan mijn hoofd hebben. Het is niet veel gevraagd om een beetje stilte in de bibliotheek, of fatsoenlijk gedrag in het openbaar. Daar gaat het om, niet om spraak van het personeel. Lezen is geweldig, erbij gestoord worden niet. Een gesprekje op fluistertoon is prima, maar als ik verdiept ben in mijn studie, wil ik niet iemand in z’n mobieltje horen schreeuwen dat “ja lieffie, vanavond patat met kroketteuh is goe!”
Een bibliotheek in een kleine gemeente is bedoeld voor de hele gemeenschap, daar horen ook kleine kinderen bij. Gillen en lawaai maken is het andere uiterste, dat is niet de bedoeling maar er mag normaal gepraat worden in een (kleine) bibliotheek!
Het idee dat een bibliotheek een plaats van stilte is, is toch echt achterhaald. In stilte studeren zou kunnen in een studiecabine, maar in kleine gemeentes zijn er die vaak niet, helaas.
Inmiddels werk ik ruim 25 jaar in diverse bibliotheken, zowel groot als klein, je mag van personeel verwachten dat ze maatregelen nemen om het lawaai te dempen en ook dat ze niet onder elkaar staan te kletsen, dat doe je maar in de koffiepauze.
De bibliotheek van uw onderwijsinstelling is bij uitstek bedoeld om te studeren. De reguliere bibliotheek is bedoeld om alle inwoners toegang te geven tot informatie en cultuur. Het is geen stiltewerkplek. Gillende kinderen is het andere uiterste maar mensen mogen er wel op normale toon een gesprek voeren. Graag zelfs, wanneer de bieb niet leeft verdwijnt het uit de gemeenschap.
Idee: vraag of uw man met de kinderen naar de bibliotheek gaat. Onze bibliotheek heeft voorleesmomenten voor kinderen en de medewerkers helpen maar al te graag met het kiezen van leuke boeken. En u kunt thuis aan uw studie werken. En als dat niet werkt is een hoofdtelefoon thuis of in de bieb misschien een goed idee.