Beste Beatrijs,
Ik ga met mijn kinderen (zes en acht jaar) regelmatig naar de kinderviering van onze kerk. Een van de vrijwilligers heeft de onhebbelijke gewoonte te pas en te onpas de kinderen over hun hoofd te aaien en aan te raken (arm, schouder). Mijn kinderen vinden dit niet prettig en ik heb hem al eens gevraagd dit niet te doen. Van de week kwam ik deze man op straat tegen en ik vroeg hem iets over de kinderviering met Pasen. Mijn dochtertje stond erbij en voordat ik er erg in had, ging daar weer die hand over haar hoofd. Ik reageerde kribbig: ‘Doe dat maar niet’, waarop hij zei: ‘O, nee, daar kun je niet tegen, hè’ en beledigd wegliep. Eigenlijk wil ik niets meer met hem te maken hebben, maar ik wil wel nog naar de kinderkerk blijven gaan. Hoe kan ik hem duidelijk maken dat hij niet aan mijn kinderen moet zitten? Ik heb gesproken met iemand van de kerk, maar die ziet het hele probleem niet en vindt dat ik me aanstel.
Aaiende kindervriend
Beste Aaiende kindervriend,
Het probleem ís al opgelost, want u hebt stekelig gereageerd op deze man, toen hij uw kind aanraakte. U had hem al eerder gevraagd om op te houden met zijn fysieke demonstraties van kinderliefde. Hij trok zich hier niets van aan en nu – bij de zoveelste keer – schoot u uit uw slof. Terecht. Ongetwijfeld heeft hij niets kwaads in de zin en beoogt hij slechts welwillendheid te etaleren met zijn ‘laat de kinderen tot mij komen’ houding, dat neemt niet weg dat hij van uw kroost moet afblijven, als u dat met zo veel woorden aan hem vraagt.
Hij moet zich wel buitengewoon hardleers betonen, wil hij nu niet voor eens en altijd z’n handen thuishouden. Het lijkt me sterk dat hij nog een vinger naar uw kinderen durft uit te strekken. Mocht zich desondanks een volgend incident op dit vlak voordoen, dan schrijft u een brief naar de voorzitter van het kerkbestuur, met cc’s naar de bestuursleden, met de vraag of zij hem tot de orde kunnen roepen, althans wat uw kinderen betreft.
Een niet-geheel-correcte maar misschien wel effectieve methode:
Als deze man dit toch weer doet, aai hém dan over zijn bol. Hij zal hierop verbaast reageren, maar uw reactie kan zijn: “u ziet hoe vervelend het is, doet u dit dan ook niet bij anderen.” Wat gij niet wilt dat u geschied…
De kinderen kunnen ook best leren dat ze boos mogen worden als iemand hen aanraakt en rustig een luide keel mogen opzetten.
Uit het bericht maak ik op dat ten minste één van uw kinderen een dochter is.Hoe vervelend het ook is, 1 op de 4 vrouwen komt in aanraking met seksueel geweld. Als zij op vroege leeftijd leert heel hard “nee” te zeggen tegen een ongewenste aanraking, kan dit in de toekomst zeker van pas komen. De kinderen leren op deze manier ook een grens: je raakt een ander niet zomaar aan zonder toestemming.
Overigens wil ik duidelijk maken dat ik niet impliceer dat deze man verkeerde bedoelingen heeft.