Spring naar inhoud


Vrouwen weigeren hand

Beste Beatrijs,

Ik ben sociaal raadsman en 90 procent van mijn klanten is allochtoon. Waar ik moeite mee heb is dat sommige vrouwen mij, een man, bij de begroeting geen hand willen geven. Zij motiveren dit met een verwijzing naar een religieus gebod. Het zijn meestal goedopgeleide, welbespraakte meisjes. Overigens vormen zij maar een hele kleine minderheid van mijn klanten. De meeste moslimvrouwen, met of zonder hoofddoek, begroeten mij ‘normaal’ met een handdruk. De weigeraarsters vragen mijn hulp, maar willen mij niet als gelijke accepteren. Dat ergert mij. Dat zij mannen geen hand willen geven, moeten ze zelf weten; we leven in een vrij land. Wanneer zij echter van een hulpverlener in deze maatschappij iets willen, zullen ze volgens mij toch de normale omgangsvormen in acht moeten nemen. Moet ik er maar aan wennen of mag ik vasthouden aan ‘mijn waarden en normen’?

Gebruskeerde raadsman

Beste Gebruskeerd,

Ik kan wel tegen u zeggen: ‘Houdt u alstublieft vast aan uw waarden en normen’, maar wat hebt u daaraan? Ik kan ook over uw hoofd heen deze groep van moslima’s aanspreken en hen opdragen zich aan de maatschappelijke conventies te houden, maar ze zullen heus niet naar me luisteren. Iedereen kan hoog of laag springen, maar als moslimvrouwen geen hand willen geven, dan geven ze geen hand. Hoe meer de omgeving hen smeekt om een beetje normaal te doen, hoe dieper zij zich ingraven. Tegen principiële zeloten staat iedereen machteloos.

Het is irritant gedrag waarvan je vermoedt dat bepaalde vrouwen het erom doen, maar het weigeren van uitgestoken handen is geen misdrijf, er kan niets tegen worden ondernomen. Het enige wat u kunt doen is u voornemen om uzelf er niet door op de kast te laten jagen. Een professionele raadsman moet zijn emoties tussen haakjes kunnen zetten, zodat er aan de zaak gewerkt kan worden. Hoe vervelend ook in persoonlijk opzicht, het niet-geven van handen is te futiel om er een volwaardige botsing tussen culturen van te maken. Misschien kunt u zich troosten met de gedachte dat morele superioriteit eerder schuilt in losheid dan in dogmatiek.

Artikelen in Aanspreken en begroeten, Zakelijke relaties.

Gelabeld met .


13 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Edwin H., trainer/adviseur interculturele communicatie schrijft

    Naar aanleiding van je advies over het al dan niet een hand geven door allochtone vrouwen aan mannen het volgende: de achterliggende essentie van het handen geven is toch het groeten; iedereen wil gegroet worden: dit is een teken van erkenning en respect. Groeten kan op velerlei manieren; een hand geven is daar maar één van. Belangrijkste is dus dat die allochtone meisjes dezelfde waarden en normen (respect, erkenning) delen als de juridisch adviseur; heel waarschijnlijk groeten ze alleen op een andere manier. In plaats van te zeggen dat ze geen hand geven kunnen de meisjes beter zeggen dat ze op een andere manier de ander zullen begroeten. Op deze wijze kan wat luchtiger met het al dan niet een hand geven worden omgegaan. Het niet handen geven wordt te snel gekoppeld aan niet-respectvol, terwijl dit in de meeste gevallen niet het geval is.

  2. Najat schrijft

    Ik ben zelf moslima, en geef mannen geen hand vanwege mijn geloofsovertuiging. Dit heeft niets met “morele superioriteit” te maken, maar juist met respect voor de ander en voor jezelf.
    Ik raad de raadsman dan ook aan eerst uit te zoeken waarom deze dames er voor kiezen mannen (ongeacht van welk geloof/ ras dan ook) geen hand te schudden. Ik kan me voorstellen dat het vervelend over kan komen, juist als het in de westerse cultuur wordt gezien als respectloos, maar probeer eerst kennis op te doen alvorens te (ver)oordelen.
    Uiteindelijk hoeven we het echt niet overal over eens te zijn, als we elkander maar kunnen respecteren.

    P.s. het niet schudden van handen van tegenovergestelde sekse is trouwens niet alleen gewoon binnen de Islam. Ook orthodoxe Joden, Boeddhistische monniken en binnen het Hindoeïsme is het gewoon elkander niet de handen te schudden.

  3. Greet schrijft

    Mevrouw Najat vindt dat we ons eerst in andere culturen moeten gaan verdiepen om te begrijpen dat het niet geven van een hand respectvol overkomt. Neemt u me niet kwalijk, mevrouw Najat, maar hoe u het ook wendt of keert, we leven nu eenmaal in Nederland. Omdat we ons niet kunnen verdiepen in alle andere culturen die in Nederland vertegenwoordigd zijn, is de Nederlandse cultuur de standaard. Wilt u respect tonen voor de Nederlander, doe dat dan op de Nederlandse manier en niet op de manier zoals die in uw cultuur geldt.
    Ik werk veel met buitenlanders van allerlei afkomst. Regelmatig krijg ik te horen: “Dat doen wij in onze cultuur niet” of “Wij doen dat zo in onze cultuur”. Ik probeer dan altijd maar weer uit te leggen dat dat voor hen altijd maar weer problemen gaat geven omdat in Nederland automatisch wordt uitgegaan van de Nederlandse cultuur. Zij geven zelf ook die botsingen toe maar blijven hardnekkig vasthouden aan hun eigen culturele gewoonten.

  4. mia schrijft

    Als ik de raadsman was zou ik bij een dergelijk voorval een netjes kaartje of schrijven achter laten dat het contact niet voortgezet kan worden zolang de omgang wordt bemoeilijkt wegens culturele verschillen.
    Dat je vast wilt houden aan zekere gewoontes snap ik volkomen en daar heb ik ook begrip voor.
    Maar draag dan ook verantwoordelijkheid voor de consequenties van deze gewoonten.
    Vasthouden aan omgangsvormen die de Nederlandse maatschappij niet deelt heeft zo zijn gevolgen.
    Ik als hulpvrager kan allerlei verzoeken hebben hoe mij te behandelen maar de hulpverlener hoeft hier niet in mee te gaan!

  5. Ingrid schrijft

    Mevrouw Najat, als ik in een ander land ga wonen dan is er niemand die gaat kijken hoe mijn cultuur is en hoe het in Nederland allemaal gaat. Dan zal ik mij moeten aanpassen aan de gebruikswijzen in het land waar ik ga wonen. Als ik in een land ga wonen waar het merendeel van de mensen Moslim zijn, zal ik eraan moeten wennen dat mensen mij geen hand geven. Met andere woorden ik zal me, hoe moeilijk soms ook, moeten aanpassen aan de normen, waarden en gebruiken van het land waar ik ben gaan wonen.

    Ik vind de oplossing van Mia erg goed. Geen hand, geen hulp. Je kan niet iemand waar je voor hulp komt afwijzen door geen hand te schudden, om welke reden dan ook. Jij gaat naar hem toe, dus schud je beleefd een hand. Zo zijn de normen en waarden in Nederland. Als je ervoor kiest om in dit land te wonen, dan heb je op de eerste plaats te maken met de normen, waarden en (fatsoens)regels hier. Handen schudden bij kennismaking of als begroeting is.

    Wanneer je vanwege je geloof of overtuiging geen handen wilt schudden, dan kan je verwachten afwijzende reaktie te krijgen. Omdat het weigeren van een hand, een afwijzing is voor degene die hem uitsteekt.

  6. kees schrijft

    @Mia @Ingrid De oplossing ‘Geen hand, geen hulp’ mag sympathiek klinken, maar dit is niet iets wat zomaar kan natuurlijk. Als de hulpvraagsters bij zijn chef gaan klagen dat ze niet geholpen worden staan ze volkomen in hun recht. Je kunt zoiets dan ook nooit als individuele werknemer besluiten, zo’n besluit moet minimaal door je direct leidinggevende worden gesteund.
    Ik ben het overigens niet met Beatrijs eens dat het niet-geven van handen iets futiels is waar je als professional maar overheen moet stappen. Je kunt mensen er niet toe dwingen maar je kunt zeker laten blijken dat je dit geen prettige omgangsvorm vindt, ook en misschien wel juist bij een terugkerend contact.

  7. Suzanne schrijft

    Ik vind het onbeschoft een uitgestoken hand te weigeren. De reden voor onbeschoft gedrag vind ik niet zo interessant.
    Zoals briefschrijver al aangeeft: deze mensen zien ons niet als gelijkwaardig. Zij erkennen alleen hun eigen geloof, noemen mensen van elk ander geloof ‘ongelovigen’ en vinden deze ‘ongelovigen’ minderwaardig. Mekka is alleen toegankelijk voor moslims.
    In onze cultuur erkennen wij meerdere religies en respecteren mensen van elke godsdienst. In onze heilige plaatsen zijn alle mensen welkom.
    Ik geloof niet dat wij degenen zijn die ons moeten aanpassen in ons eigen land. (zoals de kliniek die een schilderij met varkentjes weghaalde omdat zich er weleens iemand aan zou kunnen storen, dat gaat te ver)

  8. Debby schrijft

    mensen wat een onzin allemaal… Een moslimvrouw mag geen hand geven aan een man die niet uit haar directe bloedlijn komt (vader, broer, oom) dat gaat niet om gelovig of om niet gelovig en ook niet om cultuur. Het gaat erom dat wij leven voor het leven hierna en we proberen het hier (in dit leven) zo goed mogelijk te doen. We mogen geen hand geven van god dus we luisteren naar god en proberen dit dan ook niet te doen.. Ook moslim mannen mogen geen hand geven aan een vrouw behalve dan weer zijn moeder, tante, zus, echtgenote, moeder van zijn echtgenote en oma.. dit terzijde, maar verplaats je toch eens een x in de schoenen van de moslima het is echt niet leuk hoor om handen te moeten weigeren helemaal niet als ze bekeerd is en haar hele familie verder niets wil weten van de islam.. ik moet bv.. naar een begrafenis van mijn oma en zit al weken (vanaf het moment dat het slecht met haar gaat) in de stress over hoe ik tegen mijn neven moet gaan zeggen dat ik geen handen kan schudden. Geloof me het is niet leuk en ontzettend moeilijk maar ik doe het voor god.

  9. Nikki schrijft

    Beste Debby, wat ben jij een gezegend mens…. Blijkbaar heb je God gesproken en heeft hij je vertelt hoe hij vindt dat wij hier op aarde moeten leven.
    Waarschijnlijker vind ik het dat je je hebt verdiept in het geloof door hierover te lezen en die regels na te volgen. Je beseft, hoop ik, dat die regels door mensen zijn opgeschreven en dan ook nog in een tijd en in een cultuur die ver af staat van de huidige (ongeacht waar je bent in de wereld). Veel van de regels die nu vanuit het geloof worden opgelegd komen uit de culturele gewoontes (normen en waarden) in de tijd en plaats waar ze zijn opgeschreven. Normen en waarden veranderen door de loop van de tijd, door allerlei soorten ontwikkelingen. In Nederland hebben we ook een periode gehad dat ongetrouwde vrouwen niet zonder begeleiding over straat mochten. Dat hebben we ook achter ons gelaten. Niet iedere man die niet uit de directe bloedlijn komt en die een moslimvrouw een hand wil geven (omdat dit nu eenmaal de normale manier van begroeten is in dit land), wil een seksuele relatie aangaan met die vrouw laat staan haar verkrachten.

  10. Zagreb schrijft

    Ik ben zelf een allochtoon en vind dat je je aan hoort te passen aan de norm van het land waar je woont.Ik vind het arrogant en uiterst hypocriet om altijd maar te eisen dat anderen zich aan moeten passen.In Nederland is het gebruikelijk een hand te geven dus hoor je dat te doen.Diezelfde mensen die zo nodig op hun strepen willen staan zijn echt niet zo tolerant jegens andere culturen in eigen land en ook hier niet.Ik zie het als puur hun zin doordrukken steeds meer eisen en steeds meer anderen iets opleggen zodra het mogelijk wordt.

  11. Suzanne schrijft

    Toen mij, als vrouw, mijn uitgestoken hand werd geweiger door een mannelijke collega, voelde ik mij helemaal niet gerespecteerd. Integendeel. Je staat daar voor aap met je uitgestoken hand. Ik voelde me als stront behandeld. Excusez le mot. Het is vernederend als je uitgestoken hand geweigerd wordt.

  12. Maria schrijft

    Nee hoor, groeten in Nederland doen we door o.a. een hand te geven en niet anders. Buitenlanders behoren zich te voegen naar ons land en onze gedragsregels.
    Ondanks dat iemand functie achter zijn naam zet (trainer/adviseur enz.) toch ernaast zitten: in deze kwestie, achterhaalde mening dat wij ons zouden dienen aan te passen en juist dat is beledigend voor Ned. vrouwen.

  13. Marloes schrijft

    Grappig om dit te lezen, omdat het nu juist niet gewenst is om handen te geven vanwege de pandemie. Er zijn tal van andere manieren om elkaar te begroeten, hebben we geleerd. Zelf hoef ik ook niet per se iedereens zweethand te voelen.
    Ik vind het heftig dat hier veel reacties staan over dat je je maar moet aanpassen aan de omgangsvormen die gelden in Nederland. Is het niet ook onderdeel van de NLse cultuur dat je zelf mag kiezen wie jou aanraakt? En dat je vrijheid van godsdienst hebt? En is het niet prachtig dat dat hier zo is?
    Ik meen uit sommige reacties ook op te maken dat men ervan uit gaat dat het om buitenlandse vrouwen gaat, maar er zijn genoeg mensen die in Nederland geboren worden en een geloof aanhangen waarbij er regels voor omgang met het andere geslacht zijn (niet alleen moslims).



Sommige HTML is toegestaan