Vriendin ontloopt zorg

Beste Beatrijs,

Mijn vriendin en ik kennen elkaar bijna dertig jaar en al die tijd hebben we in de diverse levensfasen veel steun aan elkaar gehad. Omdat we bij elkaar in de straat wonen, kwamen we vaak bij elkaar over de vloer, met of zonder mannen. In de loop van de tijd werd me wel duidelijk dat mijn vriendin en haar echtgenoot geen goed huwelijk hebben. Dat is ook vaak onderwerp van gesprek geweest. Het leek echter beter te gaan toen zij enige jaren terug een burn-out kreeg en haar man haar bijna een jaar lang moest verzorgen. Dat bleek zijn sterke punt te zijn en hij deed dat ook zeer toegewijd. Ongeveer een jaar geleden begon hij zelf te sukkelen, is inmiddels geopereerd, maar heeft daar toch lichamelijke ongemakken aan overgehouden. Wat mij nu onaangenaam getroffen heeft en wat ik ook niet begrijp is dat mijn vriendin tijdens de hele periode van zijn herstel, dat thuis heeft plaatsgevonden en waarbij hij zich moeilijk kon verplaatsen, zoveel mogelijk uitjes buiten de deur heeft gezocht, omdat ze het geklaag en gezeur van haar man niet kon verdragen. Ik vind dat erg onaardig en hard van haar. Het is mijn zaak niet en ik wil de vriendschap niet schaden door haar te bekritiseren, maar moet ik dit zomaar laten passeren?

Geschokt door vriendin

Beste Geschokt,

Uw standpunt is: voor wat hoort wat. Omdat haar man uw vriendin zo toegewijd heeft verzorgd, moet zij nu zijn geklaag en gezeur verdragen, in ieder geval niet daarvoor weglopen. Tja, ik weet dat niet zo zeker. Iemand toegewijd verzorgen is zeker prijzenswaardig, daar staat tegenover dat klagen en zeuren ongeveer het ergste is wat mensen elkaar aan kunnen doen. Het kan zeer vermoeiend en zwaar zijn om een zieke, lichamelijk hulpbehoevende partner te verzorgen, maar zolang hij/zij niet klaagt over dingen waar toch niets aan veranderd kan worden, blijft een en ander wel draaglijk.

Klagen en zeuren staat gelijk aan chagrijnig zijn, en als er iets is waar huwelijken niet tegen bestand zijn, dan is dat is een constant chagrijnig humeur van een van de twee. Zelfs moeder Teresa had waarschijnlijk stiekem de pest aan klagers. Dus ik kan er wel inkomen dat uw vriendin vaak het huis uit vlucht. Ze verzorgt hem naar beste kunnen (ik neem tenminste aan dat ze hem niet verwaarloost), maar ze is niet bestand tegen geklaag. Ik denk niet dat ze een terechtwijzing verdient.