Beste Beatrijs,
Toen we met ons hele gezin in Spanje op vakantie waren, is mijn dochter door haar vriend ten huwelijk gevraagd. Wij wisten dat dit ging gebeuren. Het was heel mooi. Nog geen week later (we waren al weer terug) vroeg mijn zoon zijn vriendin ten huwelijk. Mijn dochter gunt haar broer alle geluk, maar is verdrietig. Ik had mijn dochter nog even haar roze wolk gegund en tijd om haar nieuws aan de rest van de familie aan te kondigen. Wat vindt u, had mijn zoon niet beter een paar weken kunnen wachten?
Overtroefd
Beste Overtroefd,
Ik zie het probleem niet zo. Uw dochter gaat trouwen. Leuk voor haar, leuk voor de familie, iedereen blij. Na zo’n mededeling en eventueel een glaasje champagne gaat iedereen over tot de orde van de dag. Hoe lang kan je de vrolijkheid en de feestelijke stemming rondom een aangekondigd huwelijk rekken? Dat is met een half uurtje toch wel bekeken? Een paar dagen later maakt uw zoon op zijn beurt trouwplannen bekend. Leuk voor hem en leuk voor de familie. Weer is iedereen blij. Waarom wordt het geluk van uw dochter daarmee verstoord? Zolang de trouwdata van dochter en zoon niet ook voor dezelfde week zijn gepland (dat zou een zwaar beroep op de familie doen), is er niets aan de hand. Ik raad u aan om de film ‘Seven Brides for Seven Brothers’ te bekijken. De oudste broer vindt al snel een vrouw en voor de rest moet er een – minder correcte – Sabijnse maagdenroof aan te pas komen, maar dat smetje wordt met man en macht weggepoetst en op het eind trouwen zes broers op een massafeest met zes meisjes. Geen enkel- maar zesvoudige vreugde!
Ik mag hopen dat zus haar ‘verdriet’ heeft verborgen voor haar broer. Dat is pas echt een domper: dat je zus ‘verdrietig’ is omdat je toevallig in dezelfde periode een aanzoek doet.