Beste Beatrijs,
Mijn vriendin en ik (allebei 22) zijn drie jaar samen en houden veel van elkaar. We wonen allebei nog thuis. De ouders van mijn vriendin zijn streng gelovig en ik niet – dat zorgt eigenlijk continu voor frictie. Mijn vriendin is ook gelovig, maar heeft de kerk van haar ouders ingeruild voor de lichtere, evangelische gemeente.
De ouders van mijn vriendin vinden mij niet geschikt, omdat volgens hen een relatie tussen een gelovige en een niet-gelovige niet kan slagen. Ze zijn ook tegen seks voor het huwelijk. Zo nu en dan slaapt mijn vriendin toch bij mij thuis en we gaan wel eens een weekendje weg. Maar daar komt dan wel een hele week geruzie bij. Om die ruzies te voorkomen gebruikt mijn vriendin vaak een smoes dat ze bij een vriendin blijft slapen. Ik kom nu ongeveer nog een keer per maand bij mijn vriendin thuis, meestal komt zij bij mij. Dit tot ongenoegen van haar ouders, die vinden dat ik vaker moet langskomen. Mijn vriendin vindt het ook heel vervelend dat ik het zo slecht kan vinden met haar ouders. Hoe moet ik mij opstellen?
Ongelovige schoonzoon
Beste Ongelovige schoonzoon,
De ouders van uw vriendin zullen niets tegen u persoonlijk hebben. Ze storen zich aan uw niet-gelovigheid. Dit is geen rare afwijking van hen. Bezwaren van ouders tegen (in hun ogen) verkeerde partnerkeus van kinderen komen voor in alle kringen. Moslims vinden het vreselijk als hun kind met een niet-moslim wil trouwen (en andersom vaak ook). Ouders willen altijd dat hun kind iemand kiest uit globaal hetzelfde milieu, van dezelfde godsdienst of juist geen godsdienst, met dezelfde etnische achtergrond, van ongeveer dezelfde leeftijd enzovoort. Die ouders hebben een punt: huwelijken van mensen met verschillende levensvisies zijn minder stabiel dan huwelijken van mensen die veel op elkaar lijken. Uw vriendin is nu al afgedreven naar een lichter geloof. Wie weet dwaalt ze nog verder af en valt helemaal van haar geloof af, met alle consequenties van dien voor de kinderen die u misschien samen zult krijgen. Voor haar ouders is dat een heel reële zorg en u kunt daar niets aan doen.
Er zou minder frictie en gedoe zijn, wanneer uw vriendin het huis uit zou gaan. Ze heeft er de leeftijd voor en zo kunnen jullie makkelijker een relatie hebben zonder dat zij de hele tijd hoeft te liegen tegen haar ouders. En dan hoeft u ook niet steeds langs bij hen. Begrijpelijk dat u daar geen zin in hebt, want het is helemaal niet leuk om bij verhuld vijandige schoonouders over de vloer te komen. Leg uw vriendin uit dat het voor u moeilijk is om ongedwongen met haar ouders om te gaan. Bespreek ook hoe u de toekomst ziet in een relatie met verschillende geloofsopvattingen en hoe zij en u denken over eventuele kinderopvoeding.
Als uw vriendin zelfstandig gaat wonen, hebben jullie meer gelegenheid om te onderzoeken of jullie werkelijk geschikt voor elkaar zijn. Als de liefde beklijft, zullen haar ouders zich op den duur wel neerleggen bij de keus van hun dochter. Het is een lange weg, maar voor moslim/niet-moslim stellen ligt die acceptatie nog veel moeilijker – dat is misschien een troost.
In de islam is het moslimmannen toegestaan om met christelijke of joodse vrouwen te trouwen, dus om te stellen dat die acceptatie moeilijker ligt, lijkt me niet helemaal kloppen. Ook klinkt het alsof de vriendin van de briefschrijver uit een milieu komt waarin eerst wordt getrouwd en dan pas uit huis gegaan wordt. Dus dan zou trouwen wellicht een reëlere optie zijn (is meteen het probleem van het geen-seks-voor-het-huwelijk opgelost), qua leeftijd en tijd van de relatie lijkt me dit ook wel goed kunnen. Een goed gesprek houden over hoe elk naar de toekomst kijkt qua geloofsopvattingen en eventuele kinderopvoeding is dan inderdaad wel een voorwaarde.
Even ter aanvulling op bovenstaande reactie; Een moslim vrouw daarentegen mag alleen met een moslimman trouwen! Een anders gelovige man die met een moslim vrouw wil trouwen moet zich eerst bekeren tot de islam.