Beste Beatrijs,
Mijn dochter van 26 woont sinds drie jaar samen met haar vriend. Hij is 31 en heeft een vaste baan. Op financieel gebied deelden ze tot dusver alle kosten. Zij wonen nog steeds op kamers. Om haar studie te versnellen heeft ze haar bijbaan opgezegd. Ze heeft nu voor minstens zes maanden geen inkomsten. Om toch aan haar financiële verplichting voor het huishouden te voldoen, neemt ze haar spaartegoed van 1000 euro op. Dit is over drie maanden op. Omdat wij dat sneu vinden voor haar, geven wij als ouders haar extra geld. Toch steekt het ons dat haar vriend haar niet helpt. In een relatie van drie jaar samenwonen zou hij degene moeten zijn die haar tijdelijke financiële nood opvangt. Het is immers in beider belang dat zij snel afstudeert (zonder studieschuld) en een baan vindt. Maar hij heeft liever dat ze bij haar ouders aanklopt, zodat hij financieel wat ruimer zit en kan sparen. Mijn dochter is te trots om zich door hem te laten onderhouden en laat het zo. Wij zijn echter van plan hem hierop aan te spreken; doen wij daar goed aan?
Onze schoonzoon verzaakt z’n plicht
Beste Onze schoonzoon,
Spreek uw toekomstige schoonzoon hier niet op aan. Hoewel u gelijk hebt dat in een stabiele samenwoonrelatie de een bereid zou moeten zijn een half jaar onderhoud voor de ander te betalen. Dat hij dit niet wil, geeft te denken. Misschien is hij toch niet zo serieus met haar? Of misschien wil hij inderdaad lekker op zijn eigen geld blijven zitten.
U moet zich er niet mee bemoeien, omdat uw dochter dat niet op prijs zal stellen. Natuurlijk wil zij niet dat u haar vriend onder druk gaat zetten om voor haar te dokken. Als hij zwicht voor het beroep dat u op hem wil gaan doen, gaat hij daar misschien over mopperen tegen uw dochter. Als hij bij zijn standpunt blijft (niet betalen), dan raken de verhoudingen tussen u en deze vriend op een andere manier verstoord. Kortom dit ‘aanspreken’ van u kan voor uw dochjter alleen maar verkeerd uitpakken. Haar spaargeld van 1000 euro gaat op. Dat is helemaal niet erg. 26 jaar is aan de late kant om af te studeren. Zij moet maar flinke haast maken, dan kan ze weer een baantje vinden. Met haar vriend zal ze nog eens een uitgebreid en stevig gesprek over geld moeten voeren, maar daar hebt u als ouders ook niets mee te maken.
ik ben het niet met Beatrijs eens. uw dochter kiest er zelf voor geen inkomsten te hebben. ze kan er ook voor kiezen wat langer over haar studie te doen en er wel een bijbaantje op na te houden. dan hoeft ze haar hand niet op te houden bij haar vriend of ouders. waarom zou je financieel op anderen leunen, als dat niet hoeft? dit is geen noodgeval (dochter is niet ziek of gehandicapt), dus waarom zou haar vriend bij moeten springen? op je 26e ben je oud genoeg om je eigen broek op te houden.
Ik ben het eens met Johannes: als je 26 bent (wat m.i. niet laat is om af te studeren) dien je financieel gezien je eigen broek op te kunnen houden. Ouders die het sneu vinden, kunnen met gerust hart niets bijdragen.
Ik snap heel goed dat dochter niet afhankelijk wil zijn van haar vriend. Een goede instelling, houden zo! Lief dat ouders willen bijspringen zodat ze snel kan afstuderen.