Beste Beatrijs,
Voordat de Dag des Oordeels over mij heen komt, gaarne uw mening over het volgende.
Een tijdje geleden hadden wij twee parkieten te logeren voor een maand. Zij waren eigendom van een goede vriendin van mijn vrouw. Als snel raakten wij gewend aan de beestjes. Af en toe stond de kooi met parkieten in de tuin. Daar genoten zij enorm van. Zo ook op die ene onheilsdag. Ik wilde iets in de kooi bevestigen. Dat dient nooit buiten te gebeuren. Maar goed, ik dacht even niet na. Kortom, de parkieten zijn weggevlogen. Ik was verbijsterd en verlamd.
Folders in brievenbussen, advertenties in kranten: de parkieten waren en bleven onvindbaar.
Heel verdrietig was en is de vriendin – de parkieten woonden zes jaar bij haar. Natuurlijk heb ik excuses gemaakt en schadevergoeding betaald: 70 euro. Onlangs ging zij een week op vakantie. Ter extra compensatie betaalden wij de treinreis. Maar het hielp niet om haar leed te stelpen. Vooralsnog wil zij zelfs niet bij mijn vrouw en mij thuis komen. Wat staat mij en mijn vrouw verder te doen om de relatie te herstellen?
Gevlogen parkieten
Beste Gevlogen,
Enigszins verwijtbaar hebt u wel gehandeld. Welke domoor zet nu het deurtje van een vogelkooi buiten open? De eigenares had reden voor boosheid. Aan de andere kant: als hier een paar weken overheen zijn gegaan, moet de ergste woede toch wel weer gezakt zijn. Het was tenslotte niet uw opzet en u hebt uw spijt betuigd. En verder: het verlies van twee parkieten als reden om jezelf in een Achillesachtige rouw en wrok te dompelen? Uw vriendin leidt wel een heel wolkeloos bestaan, als dit voorval haar zo van slag brengt.
Waarom hebt u de vogels eigenlijk niet razendsnel vervangen door twee andere exemplaren? Zo doet men dat ook met goudvissen, waar het oppassen mislukt. Enfin, u hebt uw vriendin financieel schadeloos gesteld, u bent door het stof gegaan en u hebt uw diepdoorvoelde excuses aangeboden. U hebt haar zelfs extra gecompenseerd met geld voor een treinreisje, een royaal gebaar dat haar hart had moeten verzachten. Laten we hopen dat de treinreis niet naar Brindisi voerde. Zij nam uw geld aan, maar blijft haar wrok koesteren. Dan staat u verder machteloos. U zult moeten accepteren dat de emotionele prioriteiten van uw vriendin bij haar gevederde vrienden liggen en niet bij u.
Een hele late reactie, daar ben ik me van bewust. Maar wat een raar advies, om iemands geliefde huisdieren maar te vervangen door andere exemplaren. Dieren hebben karakter en eigenaren merken het onmiddelijk zodra ze vervangen worden. Zelfs bij goudvissen.