↑
Spring naar inhoud

We willen geen bezoek!

Beste Beatrijs,

Sinds een paar jaar hebben wij (twee vrouwen van 60-plus) een schattig strandhuisje. Omdat familieleden en bekenden nieuwsgierig waren naar ons plekje, hebben wij hen in het begin beurtelings een hele dag uitgenodigd en een gezellige lunch verzorgd. We dachten klaar te zijn, maar nu het zomer wordt, kondigen allerlei bekenden aan dat ze weer een dagje onze kant op willen komen, liefst een heel weekend. We vinden eigenlijk dat we er nu zelf van mogen genieten zonder steeds voor gastvrouw te moeten spelen. Hoe kunnen wij zonder mensen te beledigen uitleggen dat iedereen bij ons thuis van harte welkom is door het jaar heen, maar dat we op onze vakantieplek geen zin hebben in bezoek?

Populair strandhuisje

Beste Populair strandhuisje,

Vertel het ze gewoon! Op een even duidelijke als vriendelijke manier. Wanneer iemand uit uw kennissenkring zinspeelt op een bezoekje of vist naar een uitnodiging, zegt u dat u uw vakantiehuisje hebt voor uw rust, om er even uit te zijn en dat u daar niet voortdurend mensen wil ontvangen. Zeg tegen uw vrienden en familie dat ze altijd welkom zijn bij u thuis waar meer ruimte is, maar dat uw strandhuisje niet geschikt is voor frequent bezoek en dat u er juist heen gaat om even helemaal niets te doen en niemand om u heen te hebben.

Artikelen in Visite.

Gelabeld met .

rev="post-9983" 2 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 13 juli 2019 09:01

Krijgt een schoonkind evenveel?

Beste Beatrijs,

Wij hebben twee volwassen kinderen. Onze oudste zoon vierde vorig jaar zijn 40ste verjaardag en vanwege deze mijlpaal hebben we hem een groter geldbedrag gegeven dan voor een gewone verjaardag. Nu wordt onze schoondochter binnenkort ook 40 en we vragen ons af of we haar ook een groter bedrag moeten geven of dat we kunnen volstaan met het bedrag voor een gewone verjaardag. Over een paar jaar speelt dezelfde vraag met onze jongste zoon en zijn vrouw. Zelf ontvangen wij als ouders eigenlijk geen cadeaus van hen, maar het is misschien normaal dat cadeaus wel door ouders aan kinderen worden gegeven en niet omgekeerd. Wat raadt u ons aan?

Verschil tussen kind en schoonkind

Beste Verschil tussen kind en schoonkind,

U mag zeker uw eigen kinderen een groter bedrag (een duurder cadeau) geven, terwijl u voor uw schoonkinderen minder hard in de bus blaast. Met dat onderscheid is niks mis. Er is trouwens wel wat mis met het feit dat u als ouders nooit een cadeautje van uw kinderen krijgt. Zelfs kleine kinderen geven hun ouders van hun zakgeld een cadeautje met verjaardagen of ze maken een mooie tekening of zoiets. Blijkbaar bestaat in uw familie die gewoonte niet, maar het is merkwaardig om niet te zeggen onaangenaam, dat de cadeaus (die niet eens duur hoeven te zijn) alleen maar één richting op gaan: van ouders naar kinderen en niet andersom. Als u jarig bent en u zit klaar met thee en taart omdat de kinderen langskomen, vindt u het toch ook leuk om een attentie te krijgen?

Artikelen in Cadeaus, Schoonfamilie.

Gelabeld met .

rev="post-9981" 4 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 13 juli 2019 09:00

Ben ik de vader van mijn kinderen?

Beste Beatrijs,

Mijn worsteling om te weten of mijn kinderen ook daadwerkelijk door mij verwekt zijn wordt zwaarder in de loop der jaren. Tien jaar geleden is het met mijn jeugdliefde en eerste vrouw tot echtscheiding gekomen. Zij biechtte destijds op dat ze jarenlang andere seksuele relaties erop na had gehouden. Uit ons huwelijk hebben we twee kinderen, inmiddels twintigers. Een paar jaar geleden vertelde een vriend mij dat uit onderzoek is gebleken dat een op de elf kinderen niet is verwekt door de vader die zij als hun eigen vader beschouwen. Daar schrok ik van en bedacht mij dat dit in mijn huwelijk best wel eens het geval kan zijn. Temeer daar mijn ex in de beginjaren van ons huwelijk ‘warme’ relaties had met een tweetal mannen. Mijn worsteling is of ik me nu wel of niet moet gaan inspannen om de vaderschapswaarheid te weten te komen. Mijn huidige relatie met ex is oké en met mijn kinderen ronduit goed. Zet ik teveel op het spel of is waarheidsvinding een rechtvaardiging voor een DNA-gerichte actie mijnerzijds?

Onzeker vaderschap

Beste Onzeker vaderschap,

Het is nogal wat om een DNA-test procedure te beginnen met uw kinderen. Dat kan eigenlijk alleen, wanneer u gerede twijfel koestert over uw vaderschap. Ik neem aan dat uw kinderen zich nergens van bewust zijn. Praat eerst met uw ex en vraag haar hoe het zat met de buitenechtelijke relaties rondom het tijdstip van de conceptie van de kinderen. U staat op redelijk goede voet met haar, dus er moet een open en eerlijk gesprek mogelijk zijn. Als uw ex ontkent dat er in die tijd sprake was van buitenechtelijke seks en als ze zeker weet dat u de vader van de kinderen bent, raad ik u aan om het verder te laten zitten. Als uw ex het niet weet en de mogelijkheid van een andere vader (of zelfs twee andere) open houdt, kan het de moeite waard zijn om DNA-testen te laten doen. Als u de woorden van uw ex niet gelooft, kunt u natuurlijk ook een testprocedure in gang zetten, maar u staat dan voor de onplezierige taak om uw kinderen, mogelijk nodeloos, te alarmeren, want zij zullen hun DNA moeten afstaan. Hiermee schudt u de gezinsrelaties op. Wat het resultaat ook zal zijn, de kinderen zullen hierdoor aangeslagen zijn.

Probeer eerst uw ex zo ver te krijgen om duidelijkheid te verschaffen over de omstandigheden destijds van haar seksuele uitstapjes. Op grond van wat dat gesprek oplevert, kunt u altijd nog zien wat u doet. Die statistiek van één op de elf kinderen met een stiekeme, andere vader klopt trouwens niet. Dat cijfer is van lang geleden en gebaseerd op een veel te kleine steekproef. Volgens recenter onderzoek heeft ongeveer vijf op de honderd (vijf procent) van de kinderen een andere vader dan de officiële.

Artikelen in Exen, Ouders en volwassen kinderen, Vreemdgaan.

rev="post-9979" 4 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 6 juli 2019 09:02

Boete voor afzegging

Beste Beatrijs,

Twee weken geleden heb ik met een vriendin kaartjes gekocht voor een dancefeest. De kaartjes waren elf euro per stuk. Ik heb de middag voor het feest afgezegd, wat natuurlijk veel te kort dag is. Maar ik moest de dag erna vroeg werken en ik was gewoon te moe. De vriendin in kwestie wil nu dat ik de kosten van haar kaartje aan haar terugbetaal. Ze vindt dat het mijn schuld is dat zij haar geld heeft verspild. Is dat verzoek terecht?

Vriendin compenseren?

Beste Vriendin compenseren,

Nee, u hoeft uw vriendin de kosten van haar kaartje niet terug te betalen. Stel dat u in het ziekenhuis was beland, terwijl u met uw vriendin een weekje vakantie naar een zonnig oord had gepland. Dan zou u niet weg kunnen en u had haar vliegticket ook niet hoeven terug te betalen. Dat valt onder overmacht en pech. In dit geval had u uw eigen kaartje aan uw vriendin moeten geven, zodat zij iemand anders had kunnen zoeken om op het laatste moment mee te gaan (de kosten van uw eigen kaartje waren nog steeds voor u geweest trouwens). Maar het gaat te ver als uw vriendin u vraagt om haar, kennelijk niet gebruikte, kaartje te betalen. Ze had tenslotte ook zonder u naar het feest kunnen gaan.

Artikelen in Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , .

rev="post-9977" 8 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 6 juli 2019 09:01

Indringer in ons midden

Beste Beatrijs,

Wij, een groepje van acht vrouwen (zestigplus), hebben yoga in een gemeenschapshuis en hebben de gewoonte om na afloop daar een kopje koffie te drinken. De vrouw die ons daar van koffie voorziet vroeg een keer of ze erbij mocht komen zitten. Wij hadden daar toen geen bezwaar tegen. Het blijkt iemand te zijn die het gesprek overheerst met een harde, een beetje verongelijkte stem, zodat wij al overwegen om geen koffie meer te drinken. Hoe kunnen wij op een vriendelijke manier zeggen dat we liever onder ons blijven? We hebben al van alles bedacht, maar niets dat wij niet erg moeilijk vinden om te zeggen.

Van iemand afkomen

Beste Van iemand afkomen,

Er is geen manier waarop u tegen deze vrouw kunt zeggen dat u haar liever niet bij uw groepje aan tafel wil, als die gewoonte zich eenmaal heeft gevestigd. U bevindt zich in een soort buurthuis en de vrouw die u van koffie voorziet is waarschijnlijk een vrijwilliger. In een buurthuis wordt men geacht zich een beetje voor elkaar open te stellen, dus u kunt haar niet wegsturen. Als u onder elkaar koffie wil drinken, moet u met uw groepje ergens anders heen – naar een horecagelegenheid in de buurt. Dat is natuurlijk weer duurder en een verplaatsing kost moeite, dus dat zal er niet van komen. Er zit niet anders op dan haar te laten aanschuiven. Intussen hoeft de groep natuurlijk niet over zich heen te laten lopen. Probeer zoveel mogelijk vast te houden aan uw eigen gesprek, laat haar niet de groep domineren, onderbreek haar met een nieuw onderwerp als ze ergens teveel over doorzeurt. Span u in om zelf de baas te blijven over het gesprek.

Artikelen in Scholen en verenigingen.

Gelabeld met , .

rev="post-9975" Geen reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 6 juli 2019 09:00

Mijn kind krijgt te veel snoep

Beste Beatrijs,

Mijn dochter (zes jaar) heeft een vriendinnetje met wie ze graag speelt. De ouders van het meisje hanteren een hele andere – veel vrijere – opvoeding. Dit vind ik geen probleem. Wel heb ik moeite met hun snoepbeleid. Snoep is daar in huis aan de orde van de dag: tegen trek, als beloning, voor de gezelligheid en als zoethouder. Per keer in grote hoeveelheden. Hele magnums, zakken gummibeertjes, schuimpjes, chips, spekjes, lollies enzovoort. Ik heb de moeder verteld dat wij ons kind maar spaarzaam snoep geven (waarop ze liet doorschemeren dat zeer ouderwets te vinden), maar dat weerhoudt haar niet om ook mijn dochter veel te geven wanneer ze daar speelt. Mijn dochter vindt dat uiteraard wel best.

Ik wil me niet bemoeien met andermans keuzes in het algemeen, maar ik wil liever niet dat mijn dochter zich daar altijd volpropt met loze koolhydraten. Mijn man heeft om die reden zelfs liever niet dat onze dochter daar nog komt. Dat wil ik de meisjes niet aandoen. Hoe kan ik de ouders vragen of de snoeptoevoer ingeperkt kan worden als mijn dochter bij hen thuis is?

Ruimhartig snoepbeleid

Beste Ruimhartig snoepbeleid,

Dit is heel lastig. Als u de ouders vraagt om hun snoepregime aan te passen, wanneer uw kind bij hen over de vloer is, bekritiseert u in dezelfde adem hun manier van opvoeden. Dergelijke ongewenste bemoeienis geeft ongenoegen. Als dat gezin een routine van veel snoep heeft, zullen ze daar niet omwille van uw dochtertje mee ophouden. En uw dochtertje overslaan, terwijl de rest van het gezin zich te buiten gaat kan ook niet. Het is altijd moeilijk andere ouders aan te spreken op andere (of een gebrek aan) regels in hun opvoeding. De hoeveelheid tijd die kinderen achter schermen doorbrengen is een bekend voorbeeld. Sommige ouders zijn daar heel strikt in, andere laten het aan de kinderen zelf over. De strengere ouders kunnen hun eigen regels niet doortrekken naar andere gezinnen en zullen moeten accepteren dat hun kind buiten het gezin met andere manieren van leven in aanraking komt.

Ook over het vele snoep kunt u denken: ‘Laat maar gaan’. Zolang uw dochter daar niet dagelijks kind aan huis is, kan af en toe een flinke hoeveelheid snoep achterover slaan nu ook weer niet zo veel kwaad. U kunt de snoepconsumptie van uw kind een beetje beteugelen door haar vriendinnetje vaker bij u thuis te laten spelen dan andersom. Ook kunt u prima tegen uw kind zeggen dat ze zelf een beetje rustig aan moet doen met het snoep, want … nu ja, u heeft de redenen zelf wel paraat. Vertrouw er verder op dat de manier van leven, zoals een kind die thuis meemaakt, altijd een veel grotere invloed heeft dan hoe het er in andere gezinnen aan toe gaat.

Artikelen in Kinderopvoeding, Visite.

Gelabeld met , .

rev="post-9970" 3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 29 juni 2019 09:02

Afleggertjes cadeau

Beste Beatrijs,

Ligt het aan mij dat ik niet zo heel blij ben met het jaarlijkse cadeautje van mijn schoonzus? Zij is lid van een leesclub en geeft mij met mijn verjaardag strijk en zet een van de boeken die ze voor die club heeft gelezen. Onlangs hoorde ik dat ook andere familieleden eenzelfde verjaarscadeautje van mijn schoonzus ontvangen (de club leest meer dan een boek per jaar). Soms geeft ze als variatie kleding of schoenen die ze weinig gedragen heeft. Noch mijn schoonzus, noch de ontvangers van deze goede gaven hebben trouwens financiële problemen. Ik lig hier beslist niet wakker van, maar ben benieuwd naar uw mening.

Gebruikte cadeautjes

Beste Gebruikte cadeautjes,

Afleggertjes zijn slappe hap qua verjaardagscadeau. Dat weet uw schoonzus best, maar ze is te lui of te gierig om moeite te doen voor een echt cadeautje. Het interesseert haar niet. Dit gebrek aan inzet is de moeite niet waard om tegen in het geweer te komen. Een ontvanger hoort nu eenmaal dankbaarheid te tonen. Hooguit kunt u bij het uitpakken uitroepen: ‘Ha! Alweer een boek van je onvolprezen boekenclub! Precies waar ik naar snakte!’ Misschien zet de ironie haar aan het denken. Voel u niet verplicht om ‘Oh en Ah!’ te roepen voor tweedehands kleding of schoenen. Het vooruitzicht van een extra tripje naar de container van het Leger des Heils is te neerdrukkend voor zelfs maar gefingeerd enthousiasme.

Artikelen in Cadeaus, Verjaardag.

rev="post-9968" 7 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 29 juni 2019 09:01

Jasetiquette

Beste Beatrijs,

Als ik vertrek bij mijn (oudere) vriend of we hebben in een restaurant gegeten, helpt hij mij altijd heel hoffelijk in mijn jas. Omgekeerd, als hij bij mij is, wil ik als gastvrouw hem in zijn jas helpen. Maar hij vindt dat onnodig, zelfs onwenselijk. Wat zijn de regels hiervoor? Mannen helpen vrouwen wél en vrouwen mannen niet in de jas?

Attent met jassen

Beste Attent met jassen,

Dat hele gebruik van vrouwen in jassen helpen is op z’n retour. Alleen oudere mannen doen dat nog. Het is iets uit vervlogen tijden, toen heren voortdurend kleine galante dingen voor dames deden, zoals autodeuren openmaken, vuurtjes geven, koffers dragen, stoelen aanschuiven, spinnen wegwerken, te pas en te onpas laten voorgaan. Het ritueel van een dame in een jas helpen heeft als minpunt dat een vrouw er niet echt mee gebaat is. Ze zit in den blinde te tasten naar de armsgaten, het gedoe duurt langer, het is veel simpeler om het zelf te doen.

Traditioneel deden heren het voor dames en niet andersom, omdat vrouwen doorgaans kleiner zijn dan mannen, waardoor een man diep door de knieën moet om een door een vrouw aangereikte jas te kunnen aantrekken. Ik raad u aan om in ieder geval op te houden met uw vriend in zijn jas te helpen. U maakt het alleen maar lastiger voor hem. Als u het zelf eigenlijk ook ongemakkelijk vindt om in uw jas te worden geholpen, kunt u tegen uw vriend zeggen: ‘Heel attent van je, maar weet je, ik doe het liever zelf, laten we hiermee ophouden.’

Artikelen in Traditionele etiquette.

Gelabeld met .

rev="post-9966" 3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 29 juni 2019 09:00

Te vrijmoedig

Beste Beatrijs,

Onze dochter (17) heeft sinds kort een vriend (16). Hij komt geregeld langs, ook in het weekend. Wanneer mijn moeder (79) dan op bezoek is, zegt hij steevast tegen haar: ‘Hallo, hoe gaat het met u?’ Waarop zij dan ‘Goed, hoor, met jou?’ antwoordt. Mijn moeder vindt dit vervelend. Ze vindt het niet nodig en zelfs ongepast dat hij stelselmatig op deze manier naar haar informeert. Het komt, moet ik zeggen, ook wel wat wijsneuzerig over. Aan de andere kant zou je kunnen stellen dat hij zich beleefd en geïnteresseerd gedraagt. Mijn moeder vindt dat ‘Dag mevrouw’ volstaat en dat er dan vanuit haar eventueel een vraag kan volgen, bijvoorbeeld over zijn school of andere zaken. Ik heb haar gezegd dat ze er gerust iets van kan zeggen of dat ik dat, eventueel via mijn dochter, kan doen. Daar voelt zij dan weer niet voor, ze wil er zeker geen punt van maken. Hoe kijkt u hiernaar?

Ken je plek

Beste Ken je plek,

Wat heb jij daar mee te maken, snotaap?

Uw moeder vindt de begroeting door het vriendje te familiair. Door naar haar welzijn te informeren plaatst hij zich als het ware op hetzelfde niveau, alsof hij en zij in een egalitaire verhouding staan, waarin persoonlijke nieuwtjes worden uitgewisseld. Vergelijk de directeur van een bedrijf die door een stagiair in de lift begroet wordt met ‘Hallo, hoe gaat het met u?’ De directeur denkt dan bij zichzelf: ‘Wat heb jij daar mee te maken, snotaap?’ Volgens dezelfde eisen van respect en terughoudendheid werden kinderen in vroeger tijden niet geacht op eigen initiatief het woord tot een oudere te richten. Ze moesten beleefd afwachten tot hen een vraag werd gesteld. Terwijl de vriend van uw dochter dit natuurlijk helemaal niet brutaal bedoelt. Voor hem is het louter een beleefdheidsformule, zoals Amerikanen ook tegen willekeurig wie ze ontmoeten zeggen ‘Hello, how are you?’

Uw moeder wil de jongen niet corrigeren. Terecht, want een correctie is pijnlijker dan de overtreding zelf. Hetzelfde geldt als u als vrouw des huizes de jongen zou terechtwijzen. Zelfs uw dochter kan de kwestie eigenlijk niet met haar vriend bespreken en hem aansporen om het bij een begroeting te laten, want het delicate ongenoegen van de grootmoeder valt niet goed uit te leggen in deze tijd waarin iedereen zich vrij voelt om tot iedereen het woord te richten. Grootmoeders ongenoegen is daarmee te onbeduidend voor serieuze aanstoot. Naarmate het vriendje vaker over de vloer komt, raakt uw moeder vanzelf gewend aan zijn begroetingsformule die ze niet letterlijk hoeft te nemen en waar ze al helemaal niet op in hoeft te gaan.

Artikelen in Aanspreken en begroeten, Grootouders en kleinkinderen, Visite.

Gelabeld met , .

rev="post-9964" 4 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 22 juni 2019 09:02