Beste Beatrijs,

Mijn vriendin en ik zijn eind twintig hebben drie jaar een relatie. We houden veel van elkaar, maar zij koestert heel erg de droom om romantisch te trouwen. Ik had de behoefte om vooral níet te trouwen. Met de gedachte dat zij zich heeft opgeofferd om haar vertrouwde huis achter te laten en bij mij in te wonen heb ik me ook opgeofferd en uiteindelijk ingestemd met haar wens. Zonder trouwen was de relatie gesneuveld. Toch voelt het voor mij als aanstaande bruidegom niet als onze dag, maar als haar dag, een cadeau voor haar om haar droom werkelijkheid te laten worden. Een gevoel van enthousiasme om zelf van de dag te gaan genieten heb ik niet. Ik ben bang dat dit op de dag zelf aan mij af te zien zal zijn. Hoe kan ik dit uitleggen zonder de romantische gevoelens te schaden?

Trouwdag als droomdag

Beste Trouwdag als droomdag,

U hebt geen probleem met de verbintenis zelf, alleen met het vooruitzicht van de trouwdag en wat daarbij komt kijken. U zou liever samenwonen zonder formaliteiten en u hebt het gevoel dat u zich opoffert voor de wens van uw vriendin. Persoonlijk denk ik dat qua levensbeslissing trouwen beter is dan samenwonen, omdat trouwen een duidelijk statement is. Twee mensen die tot een huwelijk besluiten spreken in het openbaar de intentie uit om hun leven te delen, en de hieruit voortvloeiende consequenties (kinderen, geld, erfenissen, pensioenen, bezittingen) worden via de huwelijkse voorwaarden geregeld. Wie alleen maar samenwoont moet financiële zaken en afspraken omtrent kinderen uiteindelijk toch juridisch regelen via een samenwooncontract of een geregistreerd partnerschap. Een gang naar de gemeente is dan noodzakelijk om precies dezelfde dingen te regelen, als waarin een huwelijk voorziet. Er zit in uw geval geen voordeel aan samenwonen boven trouwen.

U ziet op tegen de trouwdag zelf, die door uw vriendin gekaapt wordt om romantisch op te tuigen. Tja, sommige vrouwen zijn geobsedeerd door dromen over witte jurken met sluiers en slepen, paardenkoetsen, glamourfoto’s, ‘de dag van je leven’ en andere in wezen niet ter zake doende details. Bij verschil in opvattingen is het toch belangrijk om met uw vriendin goed te bespreken hoe die trouwdag eruit moet zien, omdat het niet alleen háár dag is, maar net zo goed die van u. U moet het samen eens worden over de grote lijnen. Sommige dingen moet u haar gewoon gunnen. Als zij die jurk heel belangrijk vindt, kan zij daar met haar moeder of vriendinnen helemaal op losgaan – daar hoeft u zich niet mee te bemoeien.

Beschouw uw trouwdag gewoon als een gezellige bijeenkomst.

Verder raad ik u aan om de trouwdag gewoon als een gezellige bijeenkomst te beschouwen. U hebt misschien wel eens een feestje gegeven voor uw verjaardag? Een trouwdag is ook zoiets, hooguit met wat meer mensen dan er in uw huiskamer passen. U gaat naar het stadhuis (duurt een kwartiertje) en vervolgens is het feest. Doet er niet toe of dit een receptie of een diner of een swingend feest is of alle drie na elkaar. Er komen allemaal aardige mensen, u krijgt cadeaus, er zijn hapjes en drankjes. Waarom zou dat geen leuke dag zijn?

Bespreek het met uw vriendin en kom tot overeenstemming over hoe de dag eruit moet zien. Maak bezwaar als uw vriendin haar zinnen heeft gezet op dingen waar u echt niet voor voelt: rare dresscodes, extravagante locaties, duur amusement. Leg uw vriendin uit dat u meer van een informele stijl houdt dan van ingewikkelde toestanden. Noch het een, noch het ander heeft trouwens iets met romantiek te maken. De ware romantiek zit erin dat een stel het eens wordt over hoe een en ander aangepakt moet worden.