Spring naar inhoud


Een eenzijdige relatie

Beste Beatrijs,

Een maand of vier geleden heb ik (man van 60) een leuke, iets oudere vriendin getroffen. We hebben geen relatie, maar noemen het vriendschap-plus. Reden: ze is niet verliefd op mij, maar vindt mij leuk en aardig. Wanneer het haar schikt is ze in het weekend bij mij. We hebben het dan fijn met elkaar en hebben een goede verstandhouding op nagenoeg alle vlakken van het leven, ook op seksueel gebied.

Wat er bij mij schuurt: ik heb haar gevraagd waarom ik niet eens bij haar thuis mag komen in plaats van dat zij altijd naar mij reist (120 km). Zij zei toen dat de buren alles zien en ze wil geen geroddel over een vreemde man die zijn auto in de straat parkeert. Nu ik haar langer ken, weet ik dat er naast familie en vriendinnen ook collega’s bij haar over de vloer komen die volgens mij ook ‘vreemden’ voor de buren zullen zijn. Ik heb gevraagd of ze iets voor mij verbergt, maar dat ontkent ze. Ze geeft gewoon geen verklaring waarom ik niet in haar huis welkom ben. Als ik het ter sprake breng, ontstaat er een negatieve sfeer en de laatste keer zei ze dat ze zou stoppen met bij mij komen, als ik hierover bleef zeuren. Moet ik het maar accepteren?

Er wringt iets

Beste Er wringt iets,

Als uw plus-vriendin alleen bij u over de vloer wil komen en nooit met u bij haar thuis wil afspreken, kan dat maar één ding betekenen: uw vriendin schaamt zich. Die schaamte kan voor zichzelf zijn (zij is misschien een hoarder of haar huis is een smerige bende) of voor u. Zij noemt als argument ‘de buren’ oftewel: ‘Wat zullen die wel niet denken?’ In een prettige relatie (al dan niet met seks – dat is niet relevant) houdt men zich niet bezig met de vraag wat de buren ervan zullen vinden. Dan heeft iemand gewoon afspraken met mensen die langskomen, van wie er mogelijk wel eens eentje blijft overnachten. Doorgaans interesseert het buren niet met wie de buurvrouw zoal omgaat.

Als uw vriendin wel andere mensen ontvangt in haar huis, alleen u niet, kan dat niet aan de buren liggen (dat zal maar een detail zijn) – het is erger: zij wil niet dat u haar familie, vrienden of kennissen ontmoet. De beste manier om zo’n ontmoeting te voorkomen is natuurlijk om ervoor te zorgen dat u nooit in haar privédomein verkeert. Uw vriendin wil u op geen enkele manier integreren in haar dagelijkse leven. Dit is een akelige manier van een relatie onderhouden. Zelfs een gewone vriendschap (zonder seks) is al vervelend, als het een vriend niet is toegestaan om eens iemand uit de vriendenkring van de ander te ontmoeten. Uw vriendin brengt harde grenzen aan in haar leven, waarbij u achter een schot zit, zorgvuldig afgeschermd van de rest van haar sociale contacten. Dat is een onplezierige relatie. Stuur haar de laan uit.

Artikelen in Liefde en relaties.

Gelabeld met , .


Onattente vrienden

Beste Beatrijs,

Wij hebben vrienden in de Randstad, zelf wonen we in het oosten van het land. Als wij bij hen komen, een paar keer per jaar, nemen we altijd wat mee. Zij hebben nog nooit iets meegenomen voor ons. Soms rijden ze met andere vrienden mee naar ons en dan bieden ze nooit aan om mee te betalen. Wel doen zij zich op verjaardagen uitgebreid te goed aan alle lekkers. We noemen hen onze profiteurs. We hebben dit gedrag nooit bij hen ter sprake gebracht. Niet uit vrees hen te verliezen, maar vooral uit beleefdheid. Toch zit het ons niet lekker. Wat raadt u ons aan?

Vrienden schieten tekort

Beste Vrienden schieten tekort,

Uw vrienden nemen het niet zo nauw met de regels van de gastvrijheid. Wie uitgenodigd is voor een etentje of een feestje, neemt doorgaans een aardigheidje mee voor de gastgever of jarige. U vraagt zich af wat u kunt doen als mensen zich stelselmatig niet houden aan deze conventie. Het antwoord is: niets. Het is onbeleefd om mensen te wijzen op een gebrek aan vrijgevigheid of attentheid. Bij cadeautjes is het nu eenmaal zo dat ze vrijwillig worden gegeven en dat ontvangers er niet om mogen vragen. Gasten op dit punt terechtwijzen is een grotere overtreding dan de oorspronkelijke fout.

Artikelen in Cadeaus, Traditionele etiquette, Vrienden en kennissen.


Hoe kan ik haar bijsturen?

Beste Beatrijs,

Deze week kreeg ik een brief van een goede vriendin. Behalve over leuke dingen schreef ze ook over een vriendin van haar, de zus van mijn ex-man. Ik ben al ruim dertig jaar van hem gescheiden. Ze schreef over mijn ex-schoonzus dat de ziekte van Alzheimer bij haar erger wordt en dat het voor haar man zwaar is. Maar ik heb helemaal geen belangstelling meer voor de familie van mijn ex. Hoe kan ik dat mijn vriendin op een liefdevolle manier duidelijk maken?

Liefdevol corrigeren

Beste Liefdevol corrigeren,

In een persoonlijke brief of e-mail schrijven mensen over wat hen zoal bezighoudt. Dat kan iets zijn wat de ontvanger interesseert, maar ook iets wat de ontvanger koud laat. Zo werkt het nu eenmaal in brieven. Het gaat te ver om uw vriendin te vragen of ze het in het vervolg niet meer over X, Y of Z wil hebben. Daarmee ontzegt u haar de vrijheid om haar gedachten de vrije loop te laten en haar gemoed te luchten. U hoeft natuurlijk niet in te gaan op ontboezemingen die u niet aanstaan. U kunt er gewoon stilzwijgend aan voorbij gaan. Als er toch iets van een reactie van u wordt verwacht, bijvoorbeeld tijdens een gesprek, kunt u het algemeen houden: ‘Heel erg dat X geslagen is door dementie.’ Wie het ook betreft (vriend of vijand), dementie is altijd erg. Vervolgens kunt u het onderwerp als afgehandeld beschouwen en het over andere zaken hebben.

Artikelen in Post, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .


Liefde en verschil in religie

Beste Beatrijs,

Mijn vriend en ik (beiden 25 jaar) hebben sinds vier jaar een relatie zonder dat onze ouders dit weten. We hebben verschillende religies en onze ouders zouden boos worden en onze omgang verbieden. Wij willen het beiden goed doen volgens ons geloof, maar we komen er niet uit. Hij zal zich nooit laten bekeren tot mijn geloof en ik ook niet tot het zijne. Ik heb dat wel overwogen, maar dan dacht ik weer aan mijn ouders en familie die dat vreselijk zouden vinden. Ik heb er vaker aan gedacht om onze relatie te beëindigen en verder te kijken, maar we voelen ons zo goed bij elkaar en het idee om opnieuw met iemand anders te beginnen, het vertrouwen te winnen en te hebben is erg moeilijk. Wij genieten gewoon van elk moment dat we met elkaar hebben, maar hoe moet het in de toekomst? Ik weet het even niet meer.
Twee geloven

Beste Twee geloven,

Een relatie van twee mensen met een verschillende religie kan alleen slagen, wanneer de partners elkaar volkomen vrij laten in de geloofsbeleving en -uitoefening. Dat betekent dat ze geen kritiek geven op elkaars geloof, dat ze tolerant zijn over de praktische consequenties van elkaars geloof en dat ze niet de partner tot hun eigen geloof proberen te bekeren. Op zichzelf kan zo’n relatie best goed gaan, maar er is een belangrijk struikelblok waardoor het toch bijna altijd mislukt: de kinderen.

Als u en uw vriend kinderen krijgen, zal er een keus gemaakt moet worden in welk geloof de kinderen worden opgevoed. Opvoeden in twee geloven tegelijk is meestal onmogelijk (tenzij die religies al dichtbij elkaar liggen, zoals een katholiek en een protestant). Maar als die religies verder uit elkaar liggen, moet er een keus worden gemaakt. Dat wil zeggen: een van de partners moet zeggen: ‘Het geloof is voor jou belangrijker dan voor mij, dus laten we de kinderen maar in jouw geloof opvoeden.’

Het is heel moeilijk om zo’n stap (opoffering) te zetten en de familie van degene die zich opoffert zal niet blij zijn. Ze zijn natuurlijk om te beginnen al niet blij met de relatie. Voordat u besluit te trouwen, voordat u erin geslaagd bent de tegenstand van uw families te overwinnen, praat eerst over de vraag in welk geloof u eventuele kinderen gaat opvoeden. Als u en uw vriend het hier niet eens over kunnen worden, heeft uw relatie geen toekomst.

Artikelen in Liefde en relaties.

Gelabeld met .


Hoe meer zielen, hoe minder vreugd

Beste Beatrijs,

Met één van mijn vrienden ga ik (man) nu en dan naar een restaurant, theater of bioscoop. Hij kent nogal veel mensen en komt dan ook geregeld iemand tegen, als wij samen uit zijn. Hij heeft dan de neiging om vrij lang door te praten met die ander. Soms laat hij een bekende zich zelfs helemaal bij ons aansluiten. Ik vind dat vervelend, omdat ik die mensen niet ken en onze afspraak zie als ‘samen uit, samen thuis’. Zelf vind ik het prima om bekenden te groeten of een kort gesprekje te voeren, maar daarna keer ik terug de persoon met wie ik heb afgesproken. Ben ik te bezitterig of wat is een redelijke tijd om je met een bekende passant te onderhouden?

Vriend laat zich afleiden

Beste Vriend laat zich afleiden,

Wie met een vriend op stap is en een andere bekende tegenkomt, kan natuurlijk de andere bekende begroeten en even een kort praatje maken (wel altijd de twee die elkaar niet kennen even aan elkaar voorstellen), maar het is niet de bedoeling dat de toevallig tegengekomen persoon aanschuift in het restaurant of anderszins de rest van de avond meedoet met de gezelligheid. Zo’n gesprekje met een derde op straat of in een uitgaansgelegenheid duurt hooguit een paar minuten. Daarna vervolgt de derde persoon zijn weg en zetten de oorspronkelijke twee hun afspraak à deux voort.

U kunt uw vriend hier gerust op aanspreken. Als de ontmoeting te lang duurt naar uw zin, kunt u non-verbale tekenen van ongeduld geven (op uw horloge/ telefoon kijken, beetje van de ene voet op de andere wippen). Los hiervan kunt u best eens tegen uw vriend zeggen dat u het niet leuk vindt als uw afspraak met hem door derden wordt gekaapt en ineens een heel ander karakter krijgt. Vraag hem of hij daar rekening mee wil houden.

Artikelen in Aanspreken en begroeten, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , , .


Vriendin wil niet even in beeld

Beste Beatrijs,

Ik (man, 54) houd regelmatig contact met familie en vrienden via beeldbellen. Als mijn vrouw tijdens zo’n gesprek binnenkomt, zou ik graag mijn mobieltje naar haar toe willen draaien, zodat ze even kan zwaaien of groeten. Of mooier nog, dat ze zelf in beeld komt om te groeten. En misschien soms even een praatje te maken. Zij wil dat niet. Ook niet als ze toonbaar is en als het geen vage onbekenden zijn. Zij voelt er zich ongemakkelijk bij en in haar privacy aangetast. Ze wil niet door een plotseling gesprek overvallen worden.

Ik voel me daar ongelukkig bij. Het vergroot voor mijn gevoel de afstand tussen mijn familie/ vrienden en mijn vrouw. En het zou hun het gevoel kunnen geven dat mijn vrouw zo min mogelijk contact met hen wenst te hebben. Wat vindt u hiervan?
Er kan zelfs geen groet af

Beste Er kan zelfs geen groet af,

Als uw vrouw er niet voor voelt om zich in een videogesprek van u met een vriend of familielid te mengen, dan hoeft dat niet. Wanneer u zonder beeld aan het telefoneren bent met iemand uit uw sociale kring, ligt het ook niet voor de hand om het gesprek te onderbreken en de telefoon aan uw vrouw te geven, zodat zij een paar woorden kan wisselen met uw gespreksgenoot. Uw vrouw heeft geen behoefte aan een plichtmatig hallo-alles-goed-gesprekje – dat is helemaal niet erg. Respecteer dat gewoon. U kunt altijd degene met wie u belt op het eind van het beeldgesprek haar hartelijke groeten overbrengen. Zolang uw vrouw bij een fysieke ontmoeting met iemand van uw bekenden wel meedoet met de conversatie, is er niets aan de hand.

Artikelen in Smartphone.

Gelabeld met .


Als iemand niet bij zichzelf blijft

Beste Beatrijs,

Mijn zus lijkt te vergeten om onder alle omstandigheden bij zichzelf te blijven. Het gebeurt bijvoorbeeld als ik haar bel, terwijl ze visite heeft of als zij in mijn gezelschap een kennis tegenkomt. Ze doet dan anders dan als ik met haar alleen ben: uit de hoogte, ze spreekt in een lager spreektempo, gedragen stem, lagere stemtoon. Het doet mij denken aan hoe mijn moeder deed als zij in contact was met iemand van hogere status. Dan kon zij opeens heel overdreven netjes gaan praten. Ze sprak mij dan aan met mijn geboortenaam in plaats van mijn roepnaam en ze had een andere, zogenaamd beschaafde, klank in haar stem. Ik vond en vind dat ontzettend irritant. Wees gewoon jezelf onder alle omstandigheden en doe jezelf niet beter of anders voor dan je bent! Je verloochent jezelf en je afkomst. Hoe kan ik aan mijn zus duidelijk maken dat ik dit heel erg irritant vind?

Een andere stem

Beste Een andere stem,

Het is lastig om uw zus aan te spreken (kritiek te hebben) op haar manier van spreken. Mensen passen zich, soms bewust maar vaak ook onbewust, aan in hun manier van spreken aan degene(n) met wie ze in gesprek zijn. Wat u beschrijft doet me denken aan een tienerjongen die de telefoon opneemt met een lagere stem dan normaal, omdat hij als ouder en volwassener gezien wil worden dan hij is.

De spreker is altijd zichzelf.

In Amerika is het verschijnsel code switching bekend: zwarte mensen die op een witte manier gaan praten in een witte omgeving, maar ook witte of licht-getinte mensen die om een zwart publiek te bereiken met een zwarte tongval gaan praten. Beide vormen van code switching kunnen woede opwekken bij toehoorders die vinden dat een schoenmaker bij zijn leest moet blijven. Oftewel: je mag niet anders praten dan zoals je bent opgevoed of zoals je dat meestal doet. Persoonlijk vind ik het een beetje aanmatigend om je hieraan te ergeren. Iemand mag praten, zoals hem of haar dat goed dunkt, en het is niet aan de luisteraar om te bepalen dat de spreker in het ene geval wel zichzelf is en in het andere geval niet. De spreker is altijd zichzelf en brengt alleen verschillende accenten aan voor verschillende situaties. Ik raad u dan ook aan om de verschillende stemmen van uw zus zonder kritiek te laten passeren.

Artikelen in Broers en zussen, Taalgebruik.

Gelabeld met , .


Liever op reis dan naar een feest

Beste Beatrijs,

Recent gaven wij een groot feest voor ons veertigjarig huwelijk. Onze zes beste vrienden met wie we al heel lang lief en leed delen ontbraken daar. Twee maanden voor het feest hadden wij een ‘save the date’ rondgestuurd, waarop één echtpaar spijtig reageerde dat ze dan met vakantie zouden zijn. Daar hadden we begrip voor. Een ander echtpaar had toegezegd, maar kwam pas op de dag van het feest thuis en zegde toen af. Het derde echtpaar (gepensioneerd) zou in eerste instantie komen, maar is later alsnog met de caravan vertrokken. Dat onze vrienden het hebben laten afweten heeft ons meer gedaan dan we gedacht hadden, te meer daar andere vrienden die we minder frequent zien, hun vakantie verkort hebben met enkele dagen. Zijn we te gevoelig op dit punt of hebben we te hoge verwachtingen? We vinden het moeilijk om door te gaan of er niets gebeurd is. Hoe hiermee om te gaan?

Teleurgesteld in vrienden

Beste Teleurgesteld in vrienden,

Jammer dat uw vrienden niet aanwezig waren bij uw huwelijksjubileum, maar het is achter de rug en het heeft geen zin om hierover te blijven mokken. Op grote feesten (zelfs op bruiloften) is het nooit zo dat alle genodigden ook komen. Er zijn er altijd wel een paar die ontbreken. De reden doet er niet toe. Zonder bericht wegblijven is iets om een gast kwalijk te nemen, maar een afzegging (ongeacht de reden) kan niet tot gevolg hebben dat u afzeggers uw wrevel tot in lengte van dagen blijft nadragen. Daarvoor is een feest niet belangrijk genoeg. Het is tijd om uw ongenoegen opzij te zetten. De volgende keer dat u een van uw bevriende echtparen spreekt kunt u het gezelliger hebben dan wanneer u hen als een van de vele gasten gedurende vijf minuten had gesproken tijdens uw jubileumfeest. Veeg uw muizenissen uit uw hoofd en vat de draad van de vriendschap weer op.

Artikelen in Huwelijksjubileum, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , .


Eenzijdig investeren

Beste Beatrijs,

Ik (man van 45) ben een bevlogen hobbykok en vind het leuk om te koken voor vrienden en bekenden. Omdat ik single ben en riant woon en veel van mijn vrienden een gezin met kleine kinderen hebben, ontvang ik hen meestal bij mij thuis. Nu gaat dat bijna altijd op basis van wederkerigheid en houdt de ander mij vrij als we uit eten gaan. Met een andere vriendin spreken we om de beurt af bij haar of bij mij thuis. Zij heeft een bloedhekel aan koken en vraagt mij dan om dat in haar plaats te doen. Wederom geen probleem, ik doe het graag. Het enige is dat ik in beide gevallen met de kosten blijf zitten. Ik ben geen vrek, maar ik merk toch dat dit begint te jeuken. Wat is fair en hoe los ik het een beetje chic op?

Zowel koken als betalen

Beste Zowel koken als betalen,

Heel eenvoudig: vraag uw vriendin om de kosten van de boodschappen voor haar rekening te nemen, als u bij haar gaat koken. Als u haar bij u thuis ontvangt, bedenkt u vanzelfsprekend het menu, u doet en betaalt de boodschappen en u kookt het eten. Het is heel aardig van u dat u ook in de keuken wil staan in het huis van uw vriendin. Waarschijnlijk bedenkt u dan ook wat er die avond gegeten moet worden en doet u de boodschappen. Maar het is niet meer dan redelijk dat uw vriendin de kosten van het eten op zich neemt. Anders wordt het wel heel erg eenzijdig. Bespreek dit met haar! Onder vrienden kan dit toch geen probleem zijn?

Artikelen in Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , .