Spring naar inhoud


Wat voor cadeau bij een promotie?

Beste Beatrijs,

Binnenkort ga ik naar een promotie. Is het gebruikelijk een cadeau te geven en, zo ja, wat dan? De promovendus is geen goede vriend van mij, maar ik vind het toch leuk dat hij mij uitgenodigd heeft om getuige te zijn van zijn academische prestatie.

Promotiecadeau

Beste Promotiecadeau,

Als u alleen voor de plechtigheid van de promotie zelf bent uitgenodigd, hoeft u geen cadeau te geven. Een promotie is een openbare gelegenheid, in principe voor iedereen toegankelijk, al zitten er voornamelijk collega-wetenschappers, familie en bekenden van de promovendus in de zaal. Als er later op de dag een diner of een feest is waarvoor u ook bent uitgenodigd, is een cadeau wel gewenst. Maar dan wordt er bijna altijd een gemeenschappelijk cadeau georganiseerd, waaraan genodigden kunnen meedoen en waarvoor u ongetwijfeld gepolst wordt als u op de gastenlijst staat.

Artikelen in Cadeaus, Traditionele etiquette.


Wat is een goede genderneutrale aanspreekvorm?

Beste Beatrijs,

Ik zoek een aanspreekvorm die recht doet aan zowel hedendaagse beleefdheid als aan persoonlijke gevoelens op het gebied van gender. Ik ben gewend om met twee woorden te spreken: ‘Goedemiddag mevrouw’, ‘Dank u wel meneer’. Maar gisteren sloeg ik de plank twee keer mis. Ik sprak een persoon aan met ‘meneer’ die geen meneer bleek te zijn en een tijdje later scoorde ik met ‘Dag mevrouw’ gendertechnisch ook geen punten. Ik bedacht me dat mijn beleefde manier van aanspreken zo verwerd tot een onaangename manier van aanspreken. Wat is hiervoor een goede oplossing?

Genderneutraal aanspreken

Beste Genderneutraal aanspreken,

Het handigste lijkt om voortaan ervan af te zien om onbekenden met twee woorden aan te spreken. Als u dat meer dan een keer doet in een (korte) conversatie, maakt dat een merkwaardig serviele indruk. Bijna niemand spreekt nog volautomatisch met twee woorden in gesprekken met onbekenden, dus dat kunt u makkelijk achterwege laten. In plaats van ‘Hallo mevrouw’, ‘Dank u wel meneer’, ‘Alstublieft mevrouw’ zegt u dan ‘Hallo’, ‘Dank u wel’, ‘Nog een prettige dag’ enzovoort. Zo zal niemand u iets kwalijk nemen.

Artikelen in Aanspreken en begroeten, Taalgebruik.

Gelabeld met .


Buitengesloten klasgenoot

Beste Beatrijs,

Mijn dochter van 13 zit in de klas met een meisje dat zich erg aan haar opdringt. Zij volgt mijn dochter en haar vriendinnen, hangt over de tafel om in haar schrift te kijken tijdens de les. Als mijn dochter probeert om wat afstand te creëren, vertelt het meisje dat ze nooit vriendinnen heeft gehad en gepest is. Mijn dochter wil niet uitsluiten, maar wordt bijna gedwongen tot contact. Nu is ze uitgenodigd op de verjaardag van het meisje en er wordt flink druk op haar uitgeoefend om naar het feestje te komen. Zelfs de moeder van het meisje bemoeit zich ermee. Hoe kunnen we netjes bedanken voor de uitnodiging zonder dat het veel gedoe oplevert?

Mijn dochter wil haar niet

Beste Mijn dochter wil haar niet,

Het is verschrikkelijk als een meisje geen vriendinnetjes heeft, gepest wordt, nooit mag meedoen en altijd buitengesloten wordt. Net als alle andere kinderen uit de klas heeft uw dochter geen zin om met haar om te gaan. Uw dochter wil haar niet uitsluiten, maar ze wil ook liever geen contact met haar. Het netto effect is dat het meisje ondanks ieders goede bedoelingen wel degelijk wordt uitgesloten, wat natuurlijk heel akelig is voor haar. Het meisje probeert op de een of andere manier contact te leggen door uw dochter uit te nodigen voor een verjaardagsfeestje.

Persoonlijk vind ik het erg harteloos om daar nee tegen te zeggen. Als het meisje (of haar moeder) verstandig is, zal ze een aantal klasgenootjes uitnodigen, dus niet alleen maar uw dochter. Waarom zou zo’n groepje niet naar het verjaardagsfeestje gaan? Wat kan het voor kwaad om het kind een plezier te doen? Of is het beter om haar, zoals voortdurend gebeurt, de rug toe te keren? Niemand mag haar aardig vinden of iets aardigs voor haar doen – daar komt de situatie eigenlijk op neer.

Ik raad u aan om dit te bespreken met de moeder van het meisje en te suggereren om niet uw dochter als enige uit te nodigen, maar samen met een stuk of vier, vijf andere meisjes uit die klas. Met een groep klasgenoten kan zo’n feestje best gezellig zijn en misschien vindt het buitengesloten meisje in de toekomst iets meer aansluiting.

Artikelen in Kinderopvoeding, Scholen en verenigingen, Verjaardag.

Gelabeld met , .


Patstelling na erfenisruzie

Beste Beatrijs,

Onze moeder is twee jaar geleden overleden. Mijn twee zussen en ik zijn rond de zeventig, maar toch liep de verdeling van de erfenis dramatisch slecht af. Met mijn oudste zus ben ik min of meer in contact gebleven, maar die wil het niet hebben over hoe het gelopen is. Ik heb mijn jongste zus inmiddels twee jaar niet gesproken en haar een paar maanden geleden gevraagd het weer goed te maken. Zij heeft onlangs gereageerd dat ze dat wel wil, maar ze wil nergens uitleg over geven of de pijnpunten uitpraten. Ze wil samen met haar man koffie komen drinken en het er niet meer over hebben. Daar heb ik veel moeite mee. Ik heb wel de behoefte haar kant van het verhaal te horen en haar reactie op mijn kant te horen. Ik heb voorgesteld om eerst met haar alleen de lucht te klaren, maar dat weigert ze. Ze wil ook niet met onze oudste zus erover praten. Wat te doen met deze patstelling?

Alleen koffie

Beste Alleen koffie,

Als mensen niet willen praten, dan kunnen ze daar niet toe worden gedwongen. Het is heel vervelend dat de erfeniskwestie tot diepgaand ongenoegen en algehele verwijdering heeft geleid. U zou een en ander graag willen uitpraten, maar noch uw oudste noch uw jongste zus is daartoe bereid. Dan houdt het op. De onwil van uw zussen betekent dat ze zo verschillend denken over wat er is gebeurd en zo overtuigd zijn van hun eigen gelijk dat ze geen hoop hebben op gemeenschappelijke grond, waar mogelijk een compromis uit zou kunnen voortvloeien.

Het enige wat uw jongste zus u te bieden heeft is om weer on speaking terms te komen met u, zij het met het erfenisconflict als uitdrukkelijk taboe in de conversatie. Het gesprek mag over alles gaan, behalve over dat. Ik zou zeggen: probeer het. Ga eens met de jongste zus koffie drinken en u ziet wel hoe het uitpakt. Oppervlakkig contact is beter dan helemaal geen contact toch?

Artikelen in Broers en zussen.

Gelabeld met , .


Alsnog een cadeau?

Beste Beatrijs,

Een vriend van ons is recent jarig geweest – dat heeft hij toen niet gevierd. Een maand later stelden wij voor om samen wat te gaan eten, nu de restaurants weer open zijn. Hij reageerde daarop door te zeggen dat dat mooi in het kader van zijn verjaardag kon. Is het acceptabel om na zo’n lange tijd nog je verjaardag te vieren en te verwachten dat je gasten een cadeau meebrengen, terwijl de ontmoeting niet anders is dan die normaal zou zijn (hij geeft geen feest of iets dergelijks)?

Verjaardag inhalen?

Beste Verjaardag inhalen,

Wat uw vriend deed (van een voorstel om samen te eten een verjaardagsviering voor zichzelf te maken) is ongepast. Hij is jarig geweest, hij heeft zijn verjaardag niet gevierd – dat kon natuurlijk ook niet in verband met corona – maar als er dan weken later een gelegenheid is om elkaar weer te treffen in de horeca, kan hij dat samenzijn niet aangrijpen om te vragen om een cadeau. Negeer zijn opmerking gewoon. Maak de afspraak en ga erheen zonder cadeau. Het is gezellig genoeg om elkaar weer te spreken. Na afloop betalen stellen voor zichzelf. Uw vriend zal vast niet zo ver gaan om te vragen waar zijn cadeau blijft. Hoe minder hierover wordt gezegd, hoe beter.

Artikelen in Cadeaus, Verjaardag, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .


Verloren paspoort

Beste Beatrijs,

Onlangs is mijn paspoort tijdens mijn rondje op de racefiets uit mijn broekzak gevallen. Ik ben een man van 35 jaar. Korte tijd later werd ik via social media door een man uit de buurt benaderd, omdat hij mijn paspoort op straat gevonden had. Toen ik langsging om het op te halen, wilde ik hem € 10 geven. Een nieuw paspoort zou me ongeveer € 80 kosten, dus zo’n relatief klein bedrag leek mij een gepast vindersloon. De beste man wilde hier echter niets van weten en na korte tijd met uitgestoken hand te hebben gestaan heb ik het biljet maar weer in mijn portemonnee teruggestopt.

Had ik meer moeten aandringen dat hij dit geld zou aannemen? Zou het gepaster zijn geweest om hem iets tastbaars te geven zoals een bosje bloemen of chocolaatjes? Of was het allemaal wel best zo en hoor je zo’n aanbod altijd af te slaan?

Vindersloon

Beste Vindersloon,

Het hangt ervan af wie het verloren object (in dit geval uw paspoort) heeft gevonden. Een paspoort is een buitengewoon waardevol ding. Een Nederlands paspoort is iets waar mensen die willen ontsnappen aan oorlogsomstandigheden, dictaturen of andere landen zonder perspectief ongelooflijk veel moeite voor willen doen vanwege de vrijheid die zo’n paspoort biedt. Aan de andere kant zijn er kwaadwillenden die een gevonden paspoort als een buitenkansje zien om iemands identiteit te stelen. Er had van alles mis kunnen gaan in uw leven, als uw verloren paspoort in criminele handen terecht was gekomen.

Daarom vind ik tien euro tamelijk mager als beloning voor degene die uw paspoort heeft gevonden en de moeite heeft genomen u te contacteren. Een krantenbezorger krijgt al 20 euro als eindejaarsfooi. Maar goed, het maakt uit wie de vinder is. Als dit iemand uit een welgesteld milieu is met een mooie baan en een aangenaam huis, dan is tien euro een volkomen onbetekenende fooi, die bijna beledigend is. Voor iemand met weinig geld kan tien euro iets beter voor een beloning doorgaan, al is het nog steeds aan de miezerige kant voor een teruggevonden paspoort. Twintig of vijftig euro is gepaster. In zo’n situatie (u gaat ergens uw verloren paspoort ophalen) is de beste manier om te bedanken een grote bos bloemen bij u te hebben, een flink boeket ter waarde van twintig euro, en ter plekke het welstandsniveau van de vinder te checken. Gaat het om iemand in duidelijk goede doen, dan geeft u alleen de bloemen. Gaat het om iemand die veel krapper bij kas zit – dat ziet u in een oogopslag -, dan geeft u in ieder geval de bloemen en biedt u daarnaast het geld aan (een biljet van twintig of meer euro) dat u van tevoren in een bedankkaartje in een envelop hebt gestopt. Als de vinder (die op dat moment weet dat er geld in de envelop zit) dit alsnog weigert, dan blijft u niet aandringen, maar u stopt de envelop weer terug in uw tas of zak en spreekt alleen nogmaals uw mondelinge dank uit.

Artikelen in Het publieke domein.

Gelabeld met , .


Dubbele boodschap

Beste Beatrijs,

Onlangs overleed mijn moeder na een kort ziekbed aan corona. Schokkend voor mij als haar dochter en voor haar kennissenkring. Veel mensen hebben mij hun medeleven betuigd door een net condoleance-kaartje in de brievenbus. Dat heb ik erg gewaardeerd. Er waren ook mensen die wat verder van mij afstaan, vage kennissen, (oud-)collega’s, die mij een appje stuurden of een persoonlijk bericht op Facebook. Behalve een condoleance bevatte zo’n bericht ook vaak de vraag ‘Hoe is het met je?’ Ik vond het vervelend om daarop te moeten antwoorden. Een kaartje kun je gewoon lezen en je hoeft er verder niets mee, maar het voelt onbeleefd niet te reageren op een appje en vragen te negeren. Ben je verplicht te bedanken voor condoleance-appjes?

Moet ik antwoorden?

Beste Moet ik antwoorden,

Nee, u hoeft niet te bedanken voor condoleance-appjes. Dat mensen condoleren per app of een persoonlijk Facebookbericht sturen is geen probleem. Soms hebben ze geen postadres van de persoon die ze willen condoleren en dan is het prima om een appje met medeleven te sturen. Wat ze niet in zo’n bericht moeten schrijven is: ‘En hoe gaat het nu met je?’ Het condoleance-bericht moet alleen een betuiging van medeleven zijn en behandelt niet ook nog eens andere onderwerpen. Een extreem voorbeeld van hoe het níet moet is: ‘Gecondoleerd met het overlijden van je moeder en, trouwens, ik heb nog steeds een boek van je dat ik je binnenkort zal teruggeven.’ U kunt condoleance-appjes voor kennisgeving aannemen en u hoeft zeker niet te antwoorden op de vraag hoe het met u gaat.

Artikelen in Corona, Dood en begrafenis, Smartphone.

Gelabeld met .


Parfumwalm

Beste Beatrijs,

Een goede vriendin, bijna 80 jaar, komt regelmatig bij mij (man, zelfde leeftijd) op bezoek en lijkt zich in toenemende mate met parfum te besprenkelen, een geur die mij buitengewoon tegenstaat. Het kost mij moeite om dit met haar te bespreken, omdat dit zo gemakkelijk verkeerd kan worden opgevat. Maar de parfumwalm blijft nog lang hangen na haar vertrek en bezorgt mij veel hinder. Hoe kan ik dit aan de orde stellen zonder dat dit tot ongenoegen leidt?

Hinderlijk parfum

Beste Hinderlijk parfum,

U kunt overmatig parfumgebruik van uw vriendin prima aan de orde stellen. Dan zegt u de volgende keer dat u een afspraak met haar maakt: ‘Ik weet niet precies waar het vandaan komt, maar ik heb de laatste tijd een allergie ontwikkeld voor parfum, ook voor de parfum die jij hebt. Ik kan er niet meer tegen, ik heb er last van, ook als je weer vertrokken bent, omdat die geur lang blijft hangen in mijn huis. Mag ik aan je vragen om de volgende keer dat je bij mij op bezoek komt geen parfum op te doen?’ Uw vriendin zal dit verzoek vast honoreren. Beledigd zal ze zich niet voelen, omdat u de oorzaak van het ongemak bij uzelf legt (allergie) en niet bij haar.

Artikelen in Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .


Bonuskinderen zonder tafelmanieren

Beste Beatrijs,

Ik ben opgevoed met goede tafelmanieren en algemeen beschaafd gedrag. Ik ben beleefd tegen onbekenden, vloek niet en eet zoals ik ook in een restaurant zou eten. Daar heb ik veel plezier van gehad. Het heeft me veel moeite gekost om mijn zoon (10) tafelmanieren bij te brengen en ik moet zeggen: alleen nog zonder volle mond leren praten en dan zijn we er. Nu zijn sinds een jaar twee bonuskinderen (12 en 10) aan tafel geschoven. Zij eten alleen met een vork en soms met hun handen. Als ik er iets van zeg, roepen ze: ‘Boeie!’ Hun vader die prima weet hoe het hoort haalt zijn schouders hierover op. Hij zegt dat het vanzelf wel goed komt, als ze ouder worden. Dit stoort me heel erg en ik overweeg om voortaan met mijn eigen zoon alleen te eten. Wat te doen?

Ik kan het niet aanzien

Beste Ik kan het niet aanzien,

Met uw kind apart eten is een slecht idee. Dan verliest u elk idee van een gezamenlijke (gezins)maaltijd. Kinderen van 10 en 12 zijn nog best opvoedbaar. Leg de regels nog eens duidelijk uit aan de kinderen: niet met de handen maar met mes en vork eten, niet smakken of met volle mond praten enzovoort. Leg ook uit waaróm het van belang is om goede tafelmanieren te hebben: mensen worden misselijk als ze anderen op een smerige manier zien eten. Uzelf ook.

U zult de regels telkens moeten herhalen. Probeer er een spelletje van te maken. Als het de kinderen lukt om een avondmaaltijd zonder fouten te eten, kunnen ze punten verdienen. Bij een X aantal punten kunnen ze iets verdienen: snoep of geld of wat dan ook. Uw vriend moet het hier wel mee eens zijn en achter uw aanpak staan. Dus u moet hem eerst ervan overtuigen dat prettige tafelmanieren niet vanzelf opbloeien, maar net als andere vaardigheden moeten worden aangeleerd. Als hij en u het niet eens worden, is uw campagne gedoemd te mislukken.

Artikelen in Eten en drinken, Kinderopvoeding, Stieffamilie.

Gelabeld met .