Beste Beatrijs,

Onlangs ging ik (vrouw, 88 jaar) na een wandeling op een terras een cappuccino drinken. Het was druk, maar ik vond een lege stoel en genoot van de zon, de vrijheid en het carillon dat speelde. Opeens werd ik op mijn schouder getikt en een vrij jonge vrouw zei: ‘Wat bent u nog een mooie, goedverzorgde vrouw! Wat leuk dat u dit nog doet op uw leeftijd!’ en weidde vervolgens uit over haar eigen moeder, helaas overleden enzovoort. ‘Mijn vriendin en ik zagen u zitten, en … (babbel, babbel).’ U denkt misschien dat ik me gevleid voelde door het compliment, maar ik voelde me behoorlijk gepikeerd. Ten eerste was ik mij niet bewust van ‘mijn leeftijd’ en ten tweede begreep ik dat ik kennelijk iets bijzonders deed door mezelf op een terras te vertonen. Bij navraag in mijn omgeving zeiden sommige leeftijdgenoten: ‘Voor geen goud ga ik alleen op een terras zitten.’ Ik ben aardig gebleven tegen de vrouw die mij aansprak, maar wat zou u mij (en haar) adviseren?

Dubieuze complimenten

Beste Dubieuze complimenten,

Wat deze vrouw tegen u zei is geen compliment, maar een regelrechte belediging. Wie een oudere dame die zich in de horeca of waar dan ook met haar eigen zaken zit te bemoeien toevoegt hoe geweldig het is dat zij ‘nog’ dit of dat doet saboteert de eigen loftuiting. Daar komt bij dat mensen tegen een man van 88 nooit zoiets zouden zeggen. Het uitspreken van het woordje ‘nog’ tegen ouderen zou taboe moeten zijn. Elk mogelijk complimenteus tintje aan de opmerking wordt aldus onmiddellijk te niet gedaan. Ook al is het niet de bedoeling van spreker, de relativering verandert een compliment onontkoombaar in een diskwalificatie.

Niemand wordt blij van een compliment met het woordje ‘nog’ erin.

Als dit u weer eens overkomt, raad ik u aan om zakelijk te reageren in de trant van: ‘Sta mij toe om bezwaar aan te tekenen tegen het woordje “nog”. Dit geeft mij het griezelige gevoel dat ik met een been in het graf sta.’ Er is geen compliment te bedenken, waarin het woord ‘nog’ figureert zonder dat het iets pijnlijks krijgt. U zou degenen die zo tegen u spreken kunnen suggereren om zich af te vragen of zij zelf blij zouden worden van een compliment met ‘nog’ erin: ‘Wat goed dat je ‘nog’ promotie hebt kunnen maken/ ‘nog’ een nieuwe geliefde hebt gevonden!’ Als mensen beseffen dat ze ouderen hiermee in het afgeschreven hoekje plaatsen in plaats van een opsteker geven, zullen ze ‘nog’ voortaan vermijden.