Beste Beatrijs,
Mijn schoonmoeder zit sinds een jaar in de bijstand. Zij rookt en houdt van een wijntje. Dure hobby’s. Nu is zij ook nog eens ziek geworden en bespeelt mijn man hiermee. Hij rent en vliegt voor haar. Dit kost hem heel veel tijd en ons bedrijf lijdt daar onder. Laatst heb ik ontdekt dat hij ook nog de boodschappen voor haar betaalt. Dit kost ons gezin (we hebben jonge kinderen) zeker 100 à 200 euro per maand. Ik heb geprobeerd met mijn man te praten maar hij doet het af als: ‘Wij kunnen het missen en mijn moeder heeft weinig.’ Ik ben het er niet mee eens en mijn schoonmoeder laat het zich lekker aanleunen. Zal ik met haar praten?
Schoonmoeder parasiteert
Schoonmoeder parasiteert,
Met uw schoonmoeder praten heeft geen enkele zin. Het is uw man met wie u moet praten, want hij is degene die zijn moeder geld toestopt. Plus de nodige tijd en aandacht. Uw man voelt zich verantwoordelijk en heeft medelijden met haar. Ik begrijp dat u het niet leuk vindt dat er stilletjes geld uit het huishoudbudget wegvloeit naar zijn moeder, maar ik vrees dat er weinig aan te doen is. Uw man subsidieert indirect de dure alcohol- en nicotinehobby van zijn moeder. Als u dat niet wil, moet u uw man aanspreken en hem van uw visie proberen te overtuigen. U kunt op uw poot spelen, zeggen dat zijn moeder misbruik maakt van de goedhartigheid van haar zoon, erop aandringen dat zijn moeder afkickt van dure substanties, maar ik geef u weinig kans. Die moeder is versteend in haar levensstijl en gaat het echt niet ineens over een andere boeg gooien. Ze zal zich ook niet naar de hulpverlening laten sturen.
Pappen, nathouden en aanmodderen – een andere oplossing zie ik niet.
Het feit dat uw man zijn moeder steunt met tijd en aandacht heeft nadelen voor de zaak, maar is op zichzelf lofwaardig. Zolang de financiële lekkage uw gezin niet werkelijk schaadt, moet u maar een oogje dichtknijpen en uw man laten begaan. U zult er niet in slagen om hem zo ver te krijgen dat hij zijn moeder in haar eigen sop laat gaar koken. De levenslange loyaliteit van een zoon naar z’n moeder krijgt u toch niet doorbroken, en als u op dit thema blijft door tamboereren raakt de sfeer bij u thuis verzuurd. Pappen, nathouden en aanmodderen – een andere oplossing zie ik niet. Dring wel bij uw man aan op openheid over zijn giften, zodat u in ieder geval wéét hoeveel geld er naar z’n moeder gaat.
Beste mevrouw,
Ik zou het heft in eigen hand nemen. Nu lijkt het alsof u geen invloed hierop heeft.
Ik zou voor u zelf gaan nadenken waar u grenzen liggen. Wat gaat voor u te ver en wanneer doet u man u te kort en de kinderen.
Als u daar uit bent voor u zelf en u het zeker en zonder boos te worden te overleggen.
Zou ik denken wat zou ik willen toestaan aan sponsorgeld aan mijn schoonmoeder.
Wat ik dan altijd doe in zo n soort situatie. De beste van de mindere situatie kiezen.
Toon begrip voor u schoonmoeder. En denk alleen aan u doel duidenlijkheid over geld en de tijd voor haar. Bespreek dit vriendelijk met u man. Wat bv de maximale bijdragen is aan u schoonmoeder. En u bent vooral zeer duidenlijk.
Het mooie is voor u is het duidenlijk. U heeft invloed uitgeoefend en dat is vaak voor een mens heel belangerijk. U moet de baas weer worden over dit probleem. Dat geeft een goed gevoel.
Net wat Beatrijs al aangeeft. Mensen veranderen niet meer.
U wint het niet, maar u heeft wel het recht om dit met u man te bespreken….
Dat de schoonmoeder veel geld uitgeeft aan sigaretten en wijn is misschien lastig te accepteren en maakt het extra pijnlijk dat daar het zuurverdiende geld naartoe gaat.
Ik zou echter deze situatie helemaal loslaten en aan de echtgenoot – haar zoon – overlaten. Straks is de schoonmoeder er niet meer en lost het probleem zichzelf op, en zitten de nabestaanden in ieder geval met het fijne idee dat ze er alles aan hebben gedaan om de oude dag van de schoonmoeder zo prettig mogelijk te houden, alsmede de relatie.
@Alberta: ‘straks is de schoonmoeder er niet meer’… Schrijftster heeft jonge kinderen, laten we veronderstellen dat het dertigers zijn, schoonmoeder zou dan een vijftiger of zestiger kunnen zijn… voor hetzelfde geld heeft ze nog 20 of 30 jaar te leven en dat is een lange tijd om niets te doen en te wachten tot een probleem zichzelf oplost. Los van het geld geeft briefschrijfster aan dat het de man zoveel tijd kost dat het bedrijf eronder lijdt. Als het bedrijf over de kop gaat, wat in deze barre economische tijden zomaar zou kunnen, verdwijnt ook dit gezin in de bijstand en is er geen geld meer voor schoonmoeder en heeft het probleem ook zichzelf opgelost…