Spring naar inhoud


Kun je daar nou van leven?

Beste Beatrijs,

Al een aantal jaren ben ik freelancer in de creatieve industrie. Ik krijg vaak de vraag ‘Kun je daar nou van leven?’ of soms rechtstreeks: ‘Hoe staat het met de verdiensten?’ zowel van vage kennissen als van familieleden. Ik heb de indruk dat de vrager vooral nieuwsgierig is naar hoe (slecht) ik er financieel voor sta. Kennelijk denkt men recht te hebben op deze informatie. Ik heb het gevoel dat ik me moet verantwoorden en vind het daarnaast vooral onbeleefd en ongemakkelijk. Ik hoor van vele creatieve collega’s dat zij dezelfde vragen krijgen, het lijkt een beetje bij een onconventioneel beroep te horen. Ik wil niet te kattig reageren, wat zou een passende reactie kunnen zijn?

Schuift het nog wat?

Beste Schuift het nog wat,

Freelancers krijgen altijd met deze vraag te maken. Dat komt doordat een zelfstandige professional in de creatieve sector met Vincent van Gogh wordt geassocieerd, van wie bekend is dat hij slecht kon rondkomen. De associatie heeft ook wel enige grond. Uitgezonderd de enkeling die naam heeft gemaakt zijn kunstenaars en mensen in creatieve beroepen doorgaans niet verzekerd van regelmatige inkomsten en moeten ze vaak sappelen.

Dat neemt niet weg dat rechtstreeks vragen naar iemands financiële omstandigheden of inkomen altijd ongepast is. Natuurlijk hoeft u daar geen antwoord op te geven! U kunt vraagstellers beleefd afhouden, dan wel simpel met een kluitje in het riet sturen. Vraagt iemand of u kunt leven van uw werk, zegt u: ‘Ja, hoor, het gaat best.’ Vragen ze hoe het met de verdiensten staat, zegt u luchtig: ‘O, prima hoor, niks te klagen.’ Vragen ze naar details, houdt u dat af: ‘Het is wisselend, de ene maand meer, de andere maand minder.’ Dringt men verder aan, zegt u: ‘Dank voor je belangstelling, maar ik heb mijn financiële boekhouding niet exact in mijn hoofd. Zal ik je een spreadsheet sturen?’ Dan houden ze er wel over op.

Artikelen in Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , , .


4 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Maria schrijft

    Ben heel lang musicus geweest met een lespraktijk aan huis. Altijd wisselende inkomsten, fluctuerende welvaart, gelijk de economie van Nederland.
    Ik gaf inderdaad op alle opdringerige vragen over mijn inkomsten en die kreeg ik regelmatig, antwoorden als hierboven. “Ben dik tevreden” enz. ook al was dat soms niet waar. “Waarom wil je dat weten?”” vroeg ik weleens en stuurde zo het gesprek een andere kant op. De kant van hun indiscretie, namelijk.

  2. Mo Rulez schrijft

    Mijn persoonlijke mening is dat mensen die zulke vragen stellen zich vaak heimelijk zitten te verkeukelen omdat de freelancer in kwestie kennelijk geen vaste baan bij een werkgever kan krijgen, of eigenlijk gewoon afgunstig zijn omdat de freelancer niet gebonden is aan een baas. In Amerika wordt zelfstandig ondernemerschap geprezen, in Nederland wordt het te vaak afgekraakt als een garantie voor armoede, wat de hierboven genoemde vervelende vragen oproept, tenzij het iets met computers te maken heeft. Inderdaad, we zijn een kenniseconomie en ook behept met “a directness which can be rather awkward sometimes”, aldus mijn Engelse zwager.

  3. Joyce schrijft

    Hier ook een zzp’er, deze reactie doet alle irritante vraagstellers meteen de das om: “Geen idee hoeveel precies, hoeveel verdien jij eigenlijk netto per maand?”. Mensen realiseren zich dan meteen dat ze een ongepaste vraag hebben gesteld omdat ze zelf vaak niet uit de doeken willen doen hoeveel ze zelf verdienen.

  4. bella schrijft

    Reactie op Joyce: het kan nog korter: Geen idee precies, en jij ?
    En deze reactie gaat op voor ALLE indiscrete vragen. Dus over je relatie, over je familie, over je gezondheid, over je werk, alles. Direct de zaak omdraaien, eerst een cliche-antwoord geven en dan zeggen: en jij ?



Sommige HTML is toegestaan