Karig onthalen

Beste Beatrijs,

Als katholieken vasten mijn man en ik in deze weken voor Pasen. Door het jaar heen houden wij van lekker en goed eten met bijpassend drinken. In de Vastentijd drinken we geen alcohol en vereenvoudigen we onze maaltijden tot het niveau ‘eenvoudig doch voedzaam’. Normaal gesproken zijn we gewend om onze gasten goed te onthalen met taart, wijn en/of champagne, uitgebreide kwaliteitsmaaltijden, kaas, etcetera. Onze vraag is hoe we in deze periode te werk moeten gaan.

Moeten we onze gasten op dezelfde manier onthalen als altijd, zoals zij dat ook van ons gewend zijn, en er zelf ‘droogjes’ bij gaan zitten? We lopen dan het risico dat bezoekers zich ongemakkelijk gaan voelen omdat de gastheer en gastvrouw zich onthouden. Moeten we onze gasten laten meevasten en dus geen alcohol en andere uitbundige zaken serveren? We dringen ze dan onze gewoonten op. Of moeten we onze overtuigingen maar even overboord zetten, onze gasten ruim onthalen en zelf meegenieten?

Gasten in de vasten

Beste Gasten in de vasten,

Een goede fles wijn ontkurken voor gasten en zelf een glaasje water drinken kan nog wel, maar parelhoen in truffelsaus serveren en zelf een karig maal van vissticks met spitskool verorberen maakt een eigenaardige indruk. Daar gaan gasten zich bezwaard onder voelen. Bovendien gaat dan het idee van de maaltijd delen verloren.

Als u doet alsof er niets aan de hand is en met de gasten meegeniet van de gebruikelijke overvloed, zou u tegen uw eigen geloofsovertuiging ingaan. Dat lijkt me niet opportuun. Dan verliest die hele vastenperiode zijn betekenis. Het handigste lijkt me om alleen gasten uit te nodigen die evenals u katholiek zijn en van wie u weet dat zij de vastperiode ook in acht nemen. Die weten dan al van tevoren dat het onthaal minder uitbundig zal zijn dan gewoonlijk, en dat is ook precies waar ze behoefte aan hebben.

Ook al zullen gasten altijd meegaan in door religie ingegeven beperkingen als u deze van tevoren aankondigt (de conventionele reactie van gasten luidt: ‘het gaat niet om het eten, maar om de gezelligheid!’), het is toch vervelend om het erover te moeten hebben. Daarom kunt u het uitnodigen van mensen die uw levensovertuiging niet delen, beter uitstellen tot na Pasen. Zo lang duurt dat niet. Zij kunnen, net als u, best een paar weken wachten, tot alles weer z’n met wijn besproeide en in roomboter gedrenkte gangetje gaat.