Beste Beatrijs,
Mijn moeder werd op haar 60ste weduwe en kreeg een jaar of twee daarna een relatie met een 23 (!) jaar oudere man. Ik vond dat niet leuk en was daar eerlijk over. Ik heb geprobeerd mijn bezwaren daarna niet te veel meer te laten merken, het is tenslotte haar keus, en zij waren altijd samen welkom bij ons. De eerste paar jaar was hij goed gezond, maar nu is hij slecht ter been, licht dementerend en woont in een verzorgingstehuis. Zij bezoekt hem dagelijks. Op verjaardagen bij ons gezin komt mijn moeder alleen, het is voor hem te druk met alle andere visite. Mijn moeder wordt dan door mij of mijn man gehaald en gebracht want zij rijdt geen auto. De afstand is 50 km.
Nu heeft zij gevraagd of ik haar en haar vriend af en toe tussendoor wil ophalen voor een bezoek bij ons thuis. Hij wil ons ook graag af en toe zien (en niet alleen als wij bij hem op bezoek komen). Daar heb ik in toegestemd, ik zal dat ook heus wel gaan doen, maar toch voel ik er wrevel over. Het zit me niet lekker dat ik moet gaan slepen met een hoogbejaarde man met wie ik geen enkele verbintenis heb. Of ben ik nu erg kinderachtig?
Mijl op zeven
Beste Mijl op zeven,
Op zichzelf verdient de levensgezel van uw moeder de egards die bij deze rol passen. Als hij niet in een verzorgingshuis had gezeten, was u hem bij elk bezoek aan uw moeder tegengekomen. Nu hij in een verzorgingshuis zit, waar hij kennelijk voor langere tijd uit kan, is het niet heel buitensporig dat uw moeder vraagt of hij mee kan liften, gesteld dat u toch al een autoreis maakt om haar op te halen.
Dat wil niet zeggen dat u vaker als chauffeur moet optreden dan wat u gewend bent en wat u kunt opbrengen. Het verzoek van uw moeder lijkt nogal belastend, dus ga er op een schipperende manier mee om. Dubbele reistijd is een investering die alleen voor uitzonderlijke gelegenheden de moeite waard is. Die afspraken hebt u zelf in de hand. U kunt tegen uw moeder zeggen: ‘Mam, ik heb geen tijd om jou (plus vriend) op te halen en weg te brengen (vier keer 50 kilometer is te veel op een dag), maar ik kan wel zelf langskomen.’ U kunt een of meer gezinsleden meenemen voor de gezelligheid. Bij zo’n excursie zou het een kleine moeite zijn om de vriend op te halen uit het verzorgingshuis en naar uw moeders huis te brengen. Zo heeft-ie ook eens een uitje en voor u bespaart dit nog steeds tijd vergeleken met het stel ophalen, naar uw huis transporteren en weer terug naar hun respectieve huizen te brengen.
In de loop der tijd zal het contact vanzelf verschuiven naar voornamelijk bezoek van u en uw gezin aan uw moeder (100 kilometer) en zal het bezoek van haar (met of zonder vriend) aan uw huis afnemen wegens inefficiëntie (200 kilometer).
Prima advies, Mijl of zeven bepaald uiteindelijk zelf wat goede gelegenheden zijn om zoveel kilometers te rijden. Er is één advies dat ik nog mis. Indien moeder zo graag vaker op bezoek zou willen komen kan ze gebruik maken van een betaalde taxi dienst (of het openbaar vervoer). Het lijkt mij veel gevraagd om de tijdinvestering en de vervoerskosten op het bordje van kinderen te schuiven vanwege het feit dat moeder zelf niet instaat is om auto te rijden.
Je kan toch met je moeder en haar vriend ergens koffie drinken of lunchen? Zie het als een goede daad. Als alle mensen zo denken en niets doen voor iemand waar ze geen verbintenis mee hebben…………………… Fijne kerstdagen!