Spring naar inhoud


Chagrijnig gezicht

Beste Beatrijs,

Ik ben een vrouw van 40 jaar en al heel lang verwijten mensen mij dat ik zo chagrijnig kijk. Ik heb een wat norse uitstraling, wat met zich meebrengt dat als ik lach, ik ook meteen straal. Veel mensen hebben al tegen mij gezegd dat ik vaker en meer moet lachen. Mijn normale gezichtsuitdrukking stoot mensen kennelijk af of maakt bang. Dat is het laatste wat ik wil, maar ik kan toch niet de hele dag verplicht gaan lachen? Wat ik wil is dat de mensen me nemen zoals ik ben. Maar zo werkt het dus niet. Mijn vriend zegt ook dat ik veel mooier ben, als ik lach en dat ik het vaker moet doen. Ik zei al dat ik naar een plastische chirurg zou gaan om m’n mondhoeken omhoog te halen, zodat ik altijd een glimlach op m’n gezicht heb. Tot mijn schrik vond mijn vriend dat helemaal geen gek idee. Hoe moet ik hiermee omgaan?

Van buiten nors

Beste Van buiten,

Sommige mensen maken een chagrijnige of sombere indruk, wanneer ze neutraal kijken. Er zijn trouwens ook mensen wier glimlach op hun gezicht lijkt gemetseld. Ook geen onverdeeld genoegen, want zo’n eeuwige glimlach maakt een indruk van gebrek aan ernst of van zenuwachtigheid. Dat hoeft helemaal niet te kloppen, want iemands gezicht in rust zegt weinig over zijn binnenwereld. Wél hebben mensen met chagrijnige gezichten het moeilijker dan de lachebekjes. Oudere mensen hebben daar helemaal last van. De zwaartekracht trekt oudgeworden huid in plooien naar beneden, waardoor zij er vaak norser uitzien dan ze zijn. De omgeving maakt voortdurend afleidingen, die niet waar hoeven te zijn. Als je iemand beter kent, maak je die fouten minder, omdat je hem of haar in uiteenlopende situaties en met uiteenlopende gezichtsuitdrukkingen hebt meegemaakt. Daarom vind ik het bedenkelijk dat uw vriend ook al meehuilt in het wolvenkoor. Hij als geen ander zou u moeten accepteren zoals u bent, in plaats van triviale eisen te stellen. Hij vertoont niet bepaald ondersteunend gedrag. Zeker omdat dit probleem helemaal niet verholpen kán worden. Er zal best met het mes iets aan neerhangende mondhoeken kunnen worden gedaan, maar het gezicht wordt star en levenloos. Let maar eens op gefacelifte gezichten. Hoe conventioneel mooi ook, ze zien er altijd een beetje maskerachtig uit. Dan bent u beter af met een weerbarstig gezicht dat oplicht en straalt, als u echt lacht.

U hebt ontegenzeggelijk weerstand te overwinnen bij eerste indrukken. Mensen zullen blijven denken dat u chagrijnig bent. U kunt wat meer moeite doen op die momenten (feestjes, recepties, in winkels) om bewust te glimlachen – niet aan een stuk door maar af en toe, als een snoepje wat u de meute toewerpt om hen te overtuigen van uw vriendelijke inborst. Maar voor vrienden en bekenden zou dat niet nodig moeten zijn. Deze mensen kennen u en weten wat ze aan u hebben. Als ze u desondanks misbruiken om hun optimaliseringszucht op uit te leven, zijn het geen echte vrienden, maar critici zonder compassie.

Artikelen in Aanspreken en begroeten.

Gelabeld met .


2 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Yvonne J. schrijft

    Ik wilde nog reageren op dit probleem en uw antwoord erop. Allereerst schrijf ik graag dat ik uw adviezen steeds met instemming lees. Al verkeer ik weinig meer “onder de mensen”. Ik heb namelijk dezelfde ervaring als deze vrouw. Al met ongeveer 11 jaar had ik de ervaring dat terwijl ik op de bus wachtend een schoolgenootje aan zag komen lopen, ik met blijdschap naar haar keek totdat ze dichtbij genoeg zou zijn gekomen om haar te kunnen groeten. Maar dat was nauwelijks gebeurd of zij antwoordde: wat kijk je chagrijnig! En dit speelt in de jaren zestig, dus ruim voor Ik zeg wat ik denk.

    Ik kan u niet vertellen hoe pijn deze reactie mij deed, en hoe onzeker ik daarna ben geworden over hoe ik overkom op mensen. Ik heb daarna gelukkig nog wel een leven met “man en kinderen” meegemaakt, dus ik ben niet verbitterd dat het leven zoveel leuker had kunnen zijn als….. Maar nu, na een verhuizing en helemaal op mezelf terug geworpen, doet hetzelfde probleem zich weer voor en leidt tot allerlei nare ervaringen. Juist nu nieuwe kennismakingen (die op deze leeftijd toch al weinig meer voor de hand liggen) toch beginnen met een eerste indruk, ben ik doorlopend in het nadeel, ook al heb ik dan nog zo’n vriendelijke lach tot mijn beschikking.

    Daarmee zeg ik niet dat uw antwoord onvolledig of onjuist is, het valt buiten het kader van uw rubriek, maar ik wilde toch een keer mijn hart luchten. En het ware te wensen dat er naar aanleiding van Van buiten nors toch nog wat meer aandacht gegeven zou worden aan dit probleem (dat volgens mij nog heel veel meer mensen het leven zuur maakt) zodat een inventieve geest misschien een praktische oplossing aan gaat dragen. Een beroemdheid bijvoorbeeld, die over een tante vertelt met dit probleem en die dan voorstelt dat je met een …..speldje op aangeeft dat…… (of een betere suggestie). Bedankt in elk geval voor uw aandacht.

  2. Heleen schrijft

    Mevrouw, bent van harte welkom op de ‘ik schijn boos te kijken-hyve’. Deze heeft inmiddels meer dan 94.000 leden, waarmee ik maar wil zeggen dat u beslist niet de enige bent met neerwaarts wijzende mondhoeken.
    Zolang u zelf maar weet dat u in een goed humeur bent. U hoeft zich toch zeker niets aan te trekken van wat anderen over u menen te moeten vinden?
    (Immers heeft de ietwat wanhopige uitroep ‘Ik bén niet chagrijnig’ meestal een averechts effect – maar dat wist u vast allang.)



Sommige HTML is toegestaan