Beste Beatrijs,
Graag zou ik willen weten of je wel of niet een appel kan eten in gezelschap. Een voorbeeld: Een gezelschap van dames en heren zit in een vergaderruimte te luisteren naar een presentatie en onder de toehoorders begint een vrouw een appel te eten. Een appel is hard en iedere hap die je neemt, is hoorbaar. Ikzelf vind dat het niet kan, iedere keer dat krakende, smakkende geluid, maar goed, andere mensen denken daar anders over. Wat zegt de etiquette hierover?
Krak, smak, slobber
Beste Krak, smak,
Mensen horen überhaupt niet te eten in gezelschap, dus ook geen appels. Eten waar anderen bij zijn is alleen toegestaan, wanneer iedereen mee kan doen: in kantine, restaurant of thuis aan de dis. Of wanneer iedereen iets aangeboden krijgt: een traktatie of een koekje bij de thee, een snack (waaronder een appel) in informele omstandigheden. In vergaderingen is het zeer onbeleefd om in je eentje te gaan zitten eten, wat het dan ook is, meegebrachte boterhammetjes, fruit, gevulde koeken. Vroeger mocht je ook niet over straat lopend eten. Tegenwoordig gebeurt dat wel, ook al omdat eten overal verkrijgbaar is. Je ziet mensen ook eten in de trein. Dat kan vaak niet anders, want ze moeten reizen en het is lunchtijd of ze zitten tussen twee afspraken. In anonieme situaties (op straat, openbaar vervoer) is eten tegenwoordig toegestaan. Beter gezegd: het gebeurt gewoon. Maar nog steeds staat overeind dat men in situaties waar men met andere mensen te maken heeft (bij vergaderingen, tijdens lessen op school, in de collegebanken, op het spreekuur van de huisarts, tijdens contacten met professionals, baliepersoneel of verkopers) niet hoort te eten. Er wordt hierbij geen verschil gemaakt tussen irriterend voedsel, zoals lawaai makende appels of walmende friet, en geruisloos voedsel (zoals een zacht broodje kaas). Het mag gewoon allebei niet.
Ik heb uw reactie afgelopen zaterdag gelezen op de vraag of je kunt eten tijdens bijvoorbeeld een vergadering.
Mijn ervaring is dat vergaderingen soms onnodig lang duren, en sommige mensen problemen krijgen met hun glucosehuishouding. Die nemen dan een cracker, appel of soms een plakje koek of boterham (dat is beter dan heel onfatsoenlijk de koekjes van het schaaltje allemaal op te eten). Zelf ben ik diabeet, en is het belangrijk dat ik de koolhydraten goed verdeel over de dag. Dit maakt dus soms dat ik tijdens lange vergaderingen wat moet nuttigen, en daarna medicijnen moet slikken.
Dus naar mijn gevoel zijn er uitzonderingen.
Bij ons op werk eten we gewoon aan bureau of samen. Ik denk dat er veel meer situaties zijn waar het wel acceptabel is om in gezelschap of publiek te eten dan waar dit ongepast is. Situaties die veel stilte of respect eisen zijn de specifieke uitzonderingen, zeker voor iets simpels en relatief geurloos als een appel.