Spring naar inhoud


Kinderen van lat-ouders

Beste Beatrijs,

Ik (weduwe met een dochter van 10) heb sinds twee jaar een LAT-relatie. Mijn vriend is gescheiden en co-ouder van twee zoons van 12 en 15 jaar. Wij brengen de weekends samen door. Het ene weekend komt hij bij ons, het andere weekend logeren mijn dochter en ik bij hem, als zijn kinderen er ook zijn. Mijn dochter slaapt op de logeerkamer, waar ze nog geen stoel heeft om haar spullen op te leggen. De jongens hebben een eigen kamer met tv, computer, muziekinstallatie en speelgoed. Zij moet de computer delen met de jongens (geeft altijd gedonder) en moet vragen of ze beneden tv mag kijken, wat mijn vriend meestal niet goed vindt. Iets samen doen met mijn dochter willen de jongens meestal niet. Gevolg: ze loopt er soms met de ziel onder de arm, hoewel ze uiteraard van huis speelgoed meeneemt. Ze krijgt dan van de jongens en ook van mijn vriend op haar kop dat ze zo zeurt. Ik vind dat die computer naar beneden moet. Inmiddels hebben mijn vriend en ik hierover hooglopende ruzie. Hoe kunnen wij dit oplosssen?

Frictie in de stieffamilie

Beste Frictie in,

U kunt beter geen weekends met uw dochter bij uw vriend doorbrengen, als zijn zoons er zijn. Die kinderen hebben niets met elkaar te maken. Ze worden alleen bij elkaar gegooid, omdat haar moeder en hun vader toevallig iets met elkaar hebben. Ik vind het ver gaan, hoor, van u en uw vriend allebei, om de kinderen zo voor het blok te zetten. Ik vind het ook ongelooflijk dat uw dochter niet protesteert tegen het doorbrengen van zoveel weekends in een ander huis, waar voor haar weinig te beleven is, bij een man die, tja, alleen maar de vriend van haar moeder is, en met jongens die vervelend tegen haar doen. De jongens komen voor een weekend met hun vader. Waarom zit daar een vreemde vrouw plus dochter bij inbegerepen? Daar zitten ze niet op te wachten. Ze komen voor hun vader.

U hebt een LAT-relatie met uw vriend. Dat zal wel niet voor niets zijn. De relatie is niet stevig, niet intens, niet ‘voor altijd’ genoeg om huwelijksplannen te maken. Als dat zo ligt (en dat kan best een prima relatie zijn), moeten u en uw vriend de respectieve kinderen er ook zo min mogelijk mee lastig vallen. Als gescheiden vader ziet hij z’n zoons relatief weinig. Als ze er wél zijn, kan hij hun maar beter zijn onverdeelde aandacht geven. Uw dochter is wat jonger, en heeft haar moeder altijd om zich heen. Tegen uw vriend zal ze weinig bezwaar hebben, maar het is voor haar toch veel prettiger om in haar eigen omgeving te zitten, terwijl hij op bezoek komt en blijft slapen (kan ook doordeweeks) dan om te logeren? Hoe zou u het zelf vinden om steeds maar weer te moeten logeren in het huis van het beste vriendinnetje van uw dochter?

Hou op met die pseudo-grootfamilie-bijeenkomsten, want alle kinderen vinden het vervelend. Tegen de tijd dat u en uw vriend gaan trouwen of samenwonen, wordt alles anders. Dan moeten die kinderen wel. Maar zo ver is het nog niet.

Artikelen in Kinderopvoeding, Liefde en relaties.

Gelabeld met .


2 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Suzanne schrijft

    Beste Beatrijs,

    U schrijft: ‘U hebt een LAT-relatie met uw vriend. Dat zal wel niet voor niets zijn. De relatie is niet stevig, niet intens, niet voor altijd genoeg om huwelijksplannen te maken.’

    Ik vind dat een beetje vreemd beeld. Er zijn ook mensen die voor een LAT-relatie kiezen, zodat zij het samen prettig hebben, zonder de problemen en ruzies die een samengesteld gezin vaak geeft. Dus om hun respectievelijke kinderen niet met elkaar op te zadelen, om de kinderen niet te dwingen te verhuizen, van school te veranderen enzovoorts. Zodat de kinderen ook dicht bij de andere ouder kunnen blijven wonen. Dat wil niet zeggen dat er aan de relatie iets mankeert, zoals u hierboven suggereert…

    Ik heb zelf zo’n LAT-relatie, die wel degelijk ‘voor altijd’ bedoeld is, en wij zijn van plan pas te gaan samenwonen of trouwen als het jongste kind 18 is. Zodat alle kinderen (voor zover nog thuiswonend, de oudste is dan al 24) zelf kunnen kiezen of ze bij ons willen wonen, bij de andere ouder, of bijvoorbeeld op kamers gaan. In mijn geval duurt dat nog 6 jaar… ik bekijk het positief, er zal geen sprake zijn van overhaast samenwonen of trouwen :-)
    Omdat wij maar 20 km. van elkaar vandaan wonen, zijn we toch veel samen, terwijl er voor onze kinderen niet zoveel veranderd is. Beter een fijne LAT-relatie als een problematisch samengesteld gezin. Ideaal!

  2. M. schrijft

    Herken het helemaal! Zit in precies dezelfde situatie, ik heb een dochter van 13 mijn vriend 2 dochters van 12 en 14. Wij wachten ook tot de jongste 18 jaar is, dus nog ruim 5 jaar… Wij zijn stapelgek op elkaar, alleen de dochters van mijn vriend accepteren mij niet, mede doordat hun moeder steeds zit te stoken. (Hun moeder is er met mijn (ex)man vandoor, ja je leest het goed kruislings een relatie, extra moeilijk dus. Maar we gaan ervoor, zijn inmiddels 2 jaar bij elkaar.



Sommige HTML is toegestaan