Kinderen kletsen op begrafenis

Beste Beatrijs,

Deze maand woonde ik een dienst bij in de aula van het crematorium. Mooie muziek, een indrukwekkende toespraak van een pastoor, iedereen onder de indruk.

Maar… daar doorheen een kinderstem, duidelijk hoorbaar in de hele aula. Vermoedelijk een drie- à vierjarige, met zo nu en dan een babbel.

Wat is zoiets hinderlijk. De moeder moet haar kind thuislaten, en als ze geen oppas kan krijgen moet ze het bij een schriftelijke condoléance houden. Althans dat is mijn mening. Nu ben ik heel benieuwd naar de uwe! De opvatting van de moderne tijd dat ‘alles moet kunnen’ strookt niet met mijn 80-plus leeftijd.

Geërgerd in het crematorium

Beste Geërgerd,

Tegenwoordig worden kinderen, ook heel jonge, veel meer betrokken bij het overlijden van dierbaren dan vroeger. Veel huidige veertig-plussers die als jong kind een van hun ouders verloren (of een dichtbije grootouder) dragen nog steeds wrok met zich mee, omdat ze overal buiten werden gehouden. Alles wat met de dood te maken had werd minder geschikt geacht voor de kinderziel. Dat gaat nu wel anders en je ziet dus ook veel vaker kinderen bij begrafenis- en crematie-plechtigheden. Ten opzichte van de gewoonte van vroeger vind ik dat een grote vooruitgang. Kinderen onder de vijf vormen een speciale categorie, omdat ze lastig stil te krijgen zijn. Baby’s en peuters moeten thuisblijven, maar drie- en vierjarigen worden toch wel vaak meegenomen als de overledene tot hun directe familie behoort (vader, moeder, broer, zuster). Als het een oma of opa betreft hangt het er maar net van af. Misschien was de overleden grootouder wel heel intensief betrokken bij het dagelijks leven van het jonge kleinkind. In zo’n geval is zijn of haar aanwezigheid ondanks het gekwetter toch zinvol en in ieder geval geen kwestie van ‘geen oppas kunnen vinden’. Overweeg deze mogelijkheid voordat u de situatie veroordeelt. In het algemeen ben ik het trouwens wel met u eens dat kleine kinderen niet thuishoren op begrafenissen/crematies van mensen met wie ze geen hechte persoonlijke band onderhielden.