Grootouders geven te veel geld

Beste Beatrijs,

Ik ben een gehuwde vrouw van midden dertig met twee kinderen. Mijn grootouders van vaderskant zijn inmiddels ver in de tachtig. Mijn neef die het financieel moeilijk heeft met drie kinderen en een echtscheiding, is het enige andere kleinkind van mijn grootouders. Zij hebben veel contact met deze neef en springen hem financieel bij door bij iedere feestelijke gelegenheid (Kerstmis, verjaardagen van hem en zijn kinderen) een groot geldbedrag te schenken. Ik vind dit prima, ware het niet dat zij er vast van overtuigd zijn dat ze mijn gezin niet tekort mogen doen. We zien hen ongeveer twee keer per jaar en bij elke gelegenheid worden ons envelopjes overhandigd, soms meerdere tegelijk voor verjaar- en feestdagen die al maanden geleden zijn. Weigeren is geen optie. Ik heb hier moeite mee, omdat mijn man en ik allebei uitstekend betaalde banen hebben en er financieel goed voor staan.

Zoveel geld krijgen van mensen die van een pensioentje rondkomen maakt me heel ongemakkelijk. Voor mijn neef is dit cadeaugeld belangrijk. Wij hebben het niet nodig. Maar ze staan erop om hun twee kleinkinderen precies even veel te schenken. Ziet u een beleefde uitweg?

Te gulle grootouders

Beste te gulle grootouders,

Hebt u hier duidelijk over gesproken met uw grootouders? U schrijft ‘weigeren is geen optie’ – daaruit leid ik af dat uw pogingen het geld te weigeren mislukt zijn. Maar het onderwerp ‘schenkingen’ op een algemeen zakelijke manier bespreken met uw grootouders is iets anders dan nee zeggen tegen een concreet envelopje dat u tersluiks toegestopt krijgt (dat laatste lukt natuurlijk niet). Als u nog geen serieus gesprek onder vier ogen hebt gevoerd met uw grootouders, waarin u uitlegt dat u het geld niet nodig hebt en dat het u pijn doet als zij zichzelf allerlei dingen ontzeggen, dan raad ik u aan dat alsnog te doen. Maak duidelijk dat u alleen voor u en uw gezin spreekt, en dat zij zich vrij moeten voelen om uw neef zo veel toe te stoppen als ze willen.

Misschien hebt u dit gesprek allang gevoerd, en blijven zij bij hun wens om hun nakomelingen evenveel geld te geven. Op zichzelf is dat redelijk en verstandig. Als (groot)ouders hun (klein)kinderen ongelijk begiftigen (het ene kind krijgt geld omdat-ie het nodig heeft en het andere kind niet omdat-ie het niet nodig heeft) geeft dat bijna altijd onmin en kwaad bloed. Het is beter om (klein)kinderen financieel gelijk te behandelen.

Als uw grootouders na een goed gesprek toch blijven vasthouden aan hun wil om hun kleinkinderen plus achterkleinkinderen evenveel geld te geven, dan kunt u ervan uitgaan dat ze dit geld kunnen missen. Met andere woorden: ze benadelen zichzelf niet financieel, maar ze vinden het gewoon leuk om hun surplus, waar ze toch niks meer mee kunnen doen, aan hun familie weg te geven in plaats van dat hun spaarcentjes na hun dood gedeeltelijk naar de belastingen gaan. Aanvaard het dan gracieus onder hartelijke dankzegging en probeer iets immaterieels te bedenken waarmee u hen een plezier kan doen. Ga iets vaker langs misschien en laat uw kinderen af en toe een tekening naar hen sturen.