Buiten de groep gevallen

Beste Beatrijs,

Ik ben onlangs begonnen met een opleiding die erop gericht is vrouwen uit de WAO, WW weer de arbeidsmarkt op te krijgen. Ik blijk een van de ouderen te zijn in een groep met toch veelal jongeren. Het is ongeloofelijk hoe snel zich groepjes vormen in een groep. De rokers en de niet rokers, de ‘oudjes’ en de ‘jonkies’, de ‘stille’ mensen en de mensen met een ‘grote bek’.

Ik behoor tot de ‘stille’ mensen. En die zijn dus niet geliefd! Wie zijn mond niet opentrekt, hoort er niet bij. Ik weet niet goed bij welk groepje ik me moet aansluiten, ik moet toch ergens bij horen? Ik kan toch moeilijk ergens alleen gaan zitten. Dat is ook zo raar. Daar doe ik mijzelf geen goed mee. Het gekke is dat de groepvorming meteen al op de eerste cursusdag plaatsvond. Ik was door een fout in de administratie niet op de ‘kick off’ geweest. Het is net of daar en toen al besloten is, wie bij wie hoort. Wat moet ik doen om mij beter in de groep te handhaven zonder sociaal een blunder te slaan?

Buiten de boot

Beste Buiten de boot,

Het is pech dat u de allereerste bijeenkomst heeft gemist, maar het is overdreven om te denken dat u deze achterstand nooit meer inhaalt. Denk maar niet dat u de enige bent in uw groep die last heeft van onzekerheid. Iedereen zit daar een beetje een maskerade op te voeren en dat is voor u ook een handige strategie. Als het over subgroepjes gaat, kan een quasi-naïeve opstelling goed van pas komen. Voer in de pauze gewoon een gesprek met iemand die u wel aardig lijkt, of ze nu oud is of jong, rookt of niet, een grote mond heeft of niet. U maakt de groepjes minder belangrijk door net te doen alsof u niet in de gaten hebt dat ze bestaan. Praat over de lessen/de leraren/de leerstof, maakt niet uit. Als u het lastig vindt om iets te berde te brengen, stel dan licht persoonlijke vragen. De meeste mensen vinden het dol om over zichzelf te praten, dus als u zich geïnteresseerd in hen betoont, vinden zij u al snel aardig.

Overigens is er niets op tegen om ergens alleen te gaan zitten en dat is ook helemaal niet raar. Als u geen zin heeft in geklets dat u niet interesseert, dan leest u een boek in de pauze. U bent geen tiener of student meer van wie het sociale leven samenvalt met school- of studiegenoten. U bent al wat ouder en hebt uw eigen vriendenkring. U hoeft niet zo nodig. U volgt die opleiding voor de opleiding en niet om uw sociale leven een nieuwe impuls te geven.

Stel uzelf vriendelijk en belangstellend op tegenover uw klasgenoten, maar forceer niets. Hoe langer u met hen te maken heeft, hoe vertrouwder ze u zullen voorkomen. Op een gegeven moment blijkt dan dat u met alle groepjes uit de voeten kunt, juist omdat u zich niets aantrekt van de impliciete scheidslijnen.