Aanmerkingen op uiterlijk

Beste Beatrijs,

In het gebouw waar ik mijn opleiding volg is een studieruimte met banken en daar hang ik soms onderuitgezakt op, als ik de vorige avond te diep in het glaasje heb gekeken. Mijn medestudenten vinden het dan nodig om kritische opmerkingen te maken over mijn vermoeide houding: mijn half liggende pose op de bank. Ik voel me dan al beroerd genoeg en zit niet te wachten op kritiek op hoe ik eruit zie. U hebt eerder weleens geschreven dat mensen geen negatief commentaar zouden moeten geven op andermans uiterlijk. Toen ik mijn medestudenten dit punt voorhield, vonden ze dat onzin. Daarom mijn vraag: mag je wél negatieve opmerkingen maken over iemands houding?

Kritiek op vermoeidheid

Beste Kritiek op vermoeidheid,

Inderdaad, mensen horen zich niet negatief uit te laten over andermans uiterlijk. Anderzijds hebben mensen ook de verplichting om niet op een vervelende manier de aandacht op zich te vestigen. Aan sommige uiterlijkheden valt niets te doen. Wallen onder je ogen, bleekheid, een veld van puistjes, een afwijkende lichaamsbouw zijn voorbeelden van uiterlijkheden die de drager niet onder controle heeft. Maar lichaamshouding heb je wel in de hand. U hoeft niet op een lijdende manier onderuitgezakt op de bank te hangen. Daarmee lokt u commentaar uit. Het heeft er alle schijn van dat u graag wil dat mensen u zielig vinden (‘Ach jee, wat is er met jou in de hand? Zal ik een vochtig washandje op je voorhoofd leggen?’), terwijl u natuurlijk best rechtop kunt zitten en doen alsof u alert bent. Met het etaleren van vermoeidheid ergert u uw omgeving. Terecht drijven andere studenten daar de spot mee.

Als u zich te brak voelt om het onderwijs te volgen, moet u met uw kater thuis in bed blijven liggen. Maar als u zich krachtig genoeg voelt om mee te doen, moet u zich verder niet aanstellen. ’s Avonds een stoere kerel/ flinke meid, ’s ochtends ook een stoere kerel/ flinke meid.