Beste Beatrijs,
Ik ben een meisje van 20 en al mijn vrienden hebben smartphones, waarmee ze voortdurend in de weer zijn. Ook bijvoorbeeld tijdens etentjes. Het komt wel eens voor dat ik in mijn eentje voor me uit zit te staren, terwijl de rest op twitter of facebook bezig is of aan het sms’en is. Ik vind dit ongelooflijk irritant en ik mis de tijd dat we gewoon met elkaar praatten. Eén keer heb ik samen met een vriendin geprobeerd iedereen zijn/haar smartphone in te laten inleveren voor ons etentje, maar dat lukte niet. Men wilde er niet van scheiden en het niet uitzetten, ook niet voor de duur van het eten. Ik heb altijd een kinderwens gehad, maar ik moet er nu niet aan denken om mijn kinderen op te voeden in een wereld die zo asociaal is. Hoe moet ik hiermee omgaan?
Onweerstaanbare smartphones
Beste Onweerstaanbare smartphones,
Je voortdurend laten afleiden door apparaatjes tijdens een sociaal gebeuren is buitengewoon onbeleefd en zal ook altijd onbeleefd blijven. In vrijblijvende uitgaanssituaties waar mensen naar believen in- en uitlopen komt het niet zo spits, maar tijdens afspraken met een omschreven gezelschap moet de prioriteit liggen bij de aanwezigen. Zelfs degenen die dag en nacht aan hun mobieltje verkleefd zijn, zouden het ding na een alleszins redelijk verzoek een paar uur met rust moeten kunnen laten, al was het maar om u als vriendin een plezier te doen. Uw zogenaamde vrienden doen niet bepaald moeite om u terwille te zijn. Als men geen aandacht voor u en voor de rest van het gezelschap kan opbrengen, heeft het geen zin om bij elkaar te zitten en dan kunt u beter naar elders vertrekken. Zodra u het gevoel krijgt dat u temidden van uw vrienden gereduceerd wordt tot de status van kamerplant of schemerlamp, moet u ervandoor gaan. Zonde van de tijd immers.
Een incidentele onderbreking kan gebeuren, maar als bijeenkomsten standaard in het teken staan van getut met smartphones, moet u concluderen dat u en uw vriendenkring niet echt bij elkaar passen. Houd alleen de niet-verslaafde vrienden aan en zet de rest aan de dijk. Ga op zoek naar anderen om mee bevriend te raken. Niet alle jongeren zijn verslaafd aan smartphones. Het lijkt me verder een beetje vroeg om als 20-jarige de wereld af te schrijven als hopeloos asociaal en daarom geen kinderen meer te willen. Zo erg is het nou ook weer niet. Kijk om u heen en u zult er vast in slagen om mensen te leren kennen die de normale beleefdheidsregels in acht nemen, niet omdat ze ouderwets anti-smartphone zijn, maar omdat een sociaal treffen meer plezier geeft als je elkaar de onverdeelde aandacht gunt.
Eens maakte ik mee dat een toen nog goede vriendin mij Feng Shui adviezen voor mijn huis liep te geven met een telefoon aan haar oor. Een paar dagen later heb ik voorzichtig gevraagd of zij zich verslaafd voelt aan de sociale media. De manier waarop ze toen verontwaardigd ontkende was voor mij een teken deze vriendschap op een laag pitje te zetten.
Mijn dochter is een echte boekenwurm, en heeft van die handige kleine boekjes om in de trein te lezen (dwarsliggers). Ik heb haar eens geadviseerd om, in gezelschap van telefoonverslaafden, plotseling een boek tevoorschijn te halen en gaan lezen.
Gewoon om eens te kijken wat er dan gebeurt… :-)