Beste Beatrijs,
Laatst bleek weer eens dat onze oudste dochter van tien nog helemaal gelooft in Sinterklaas. Ze zei enthousiast hoe fijn het voor ons (ouders) is om geen cadeautjes te hoeven betalen, omdat Sinterklaas dat doet. Ze weet dat er veel hulpsinten zijn, maar aan de enige, echte Sinterklaas lijkt ze helemaal niet te twijfelen. Aan de ene kant ben ik als vader vertederd door haar geloof, aan de andere kant loopt ze het gevaar dat ze een beetje voor schut komt te staan bij de koele meiden uit de klas. Moeten we haar beroven van haar illusie, en zo ja, hoe kunnen we aan deze teleurstelling een positieve draai geven? Een voordeel van de waarheid vertellen kan zijn dat we met ons drieën een leuk, spannend geheimpje hebben voor onze jongste dochter van zeven.
Onwankelbaar geloven
Beste Onwankelbaar geloven,
Ergens in geloven gebeurt op verschillende niveaus. In zekere zin geloven wij allemaal in Sinterklaas, want hij wordt elk jaar weer gesignaleerd in vol ornaat en kinderen krijgen inderdaad cadeautjes. Als verschijnsel bestaat hij onomstotelijk. Maar als uw dochter zegt dat ze zo blij is dat de cadeautjes haar ouders niets kosten, lijkt mij toch dat u haar uit de droom moet helpen. Tien jaar is te oud om in sprookjes te geloven. Het is niet te oud om sprookjes op te voeren – dat kan op elke leeftijd. Leid uw dochter op een aardige manier de realiteit in. Met alle pepernoten al in de winkels hebt u aanleiding genoeg om haar uit te leggen dat het Sinterklaasfeest een soort toneelstukje is, zoals kinderen die zich als prinsesje of zeerover verkleden. Voor zolang het spel duurt is het kind een echte prinses of een zeerover, maar als het spel is afgelopen is iedereen weer zichzelf. Mensen nemen de rol aan van Sinterklaas en geven cadeautjes die ze zelf gekocht hebben. Als het feest voorbij is, gaan de rekwisieten weer de verkleedkist weer in.
Of het nodig is dat uw dochter samen met u het Sinterklaassprookje volhoudt tegenover uw jongste dochter, betwijfel ik. Als kinderen een jaar of zes zijn, heeft hun geloof in Sinterklaas meestal al averij opgelopen. Maar als kinderen (oud of jong) naar de intocht gaan kijken of hem op tv zien of een cadeautje van hem krijgen uitgereikt, geloven ze er toch weer een beetje wél in, want mensen zijn geneigd om mee te gaan met wat ze voor hun ogen zien gebeuren. Op dat moment ís hij ook echt. Dat beeld is onverwoestbaar. Ook de affiche van een horrorsint zal dat beeld niet aantasten. Net als volwassenen geloven kinderen wat ze willen geloven.
Wij hebben dit onderwerp bij onze kinderen ter sprake gebracht, toen bleek dat het merendeel van de klasgenootjes al van hun geloof waren gevallen, om hen de ontgoocheling te besparen.
Het onderwerp kwam bijna onopvallend ter sprake waarbij we uitgelegd hebben dat Sinterklaas wel heeft bestaan, maar dat hij heel lang geleden werd geboren en dat alle mensen ooit overlijden, dus ook Sinterklaas. Om hem te eren vieren we nog elk jaar het feest en is er iemand die zijn kleren aantrekt om na te spelen wat hij voor de kinderen heeft gedaan.
Onze kinderen zijn inmiddels volwassen en kijken terug op het feest met veel mooie herinneringen en de uitleg die wij ze gaven omschrijven ze als logisch en respectvol.