Spring naar inhoud


Sprekers die niet van ophouden weten

Beste Beatrijs,

Onlangs ging ik tegelijk met twee collega’s met pensioen. Op het afscheidsfeestje hield de leidinggevende onverwacht een ellenlange toespraak over de historie van onze organisatie met aan het eind als persoonlijke noot citaten uit onze functioneringsgesprekken. Ze las het geheel voor en het duurde ruim twintig minuten! Gasten werden onrustig en rumoerig, maar ze ging maar door. Ik vond het verschrikkelijk, maar wist niet hoe dit te stoppen zonder de situatie nog pijnlijker te maken. Uiteindelijk hebben we het allemaal aangehoord en onze eigen toespraakjes erg ingekort. Het feest werd al snel weer heel geanimeerd gelukkig. Heeft u suggesties wat je zou kunnen doen op zo’n moment? Of in het algemeen als sprekers op feesten of crematies zich niet aan een gepaste spreektijd houden?

Te lange toespraken

Beste Te lange toespraken,

Degene die wordt toegesproken kan niets doen. Lijdzaam de speech ondergaan met een verkrampte glimlach op het gezicht geplamuurd is het enige wat erop zit. Andere aanwezigen kunnen er ook niets tegen doen. Het is vreselijk als het gebeurt, maar een voortdenderende trein van buiten af tot stilstand brengen en zeggen dat het zo wel genoeg is kan eenvoudig niet.

Een geoefende toespraak is altijd beter dan maar een beetje in het wilde weg improviseren.

Daarom is het zo belangrijk dat er bij gelegenheden met meerdere sprekers (een bruiloft, een uitvaartplechtigheid) een ceremoniemeester is die een volgorde opstelt en sprekers van tevoren meedeelt hoeveel minuten ze tot hun beschikking hebben. Alle sprekers moeten ingepeperd krijgen dat kort beter is dan lang. Vijf minuten spreken is goed, met tien minuten zit een spreker op de grens van het verdraagbare. Ceremoniemeesters moeten sprekers op het hart drukken om zich aan de hun toegemeten tijd te houden. Sprekers dienen niet meer tijd te nemen dan ze gekregen hebben. Om dit te laten lukken moeten sprekers van tevoren hun toespraak oefenen en checken of ze binnen de marge blijven. Een geoefende toespraak is altijd beter dan maar een beetje in het wilde weg improviseren. Als een spreker ondanks de afspraken het toch te lang maakt, kan de ceremoniemeester diens blik vangen en met zijn vinger op z’n horloge tikken. Dit betekent: Afronden! En rap een beetje!

Artikelen in Taalgebruik, Traditionele etiquette.

Gelabeld met .


1 reactie

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Paula schrijft

    Ooit heb ik bij een studievoorlichting een soortgelijke situatie meegemaakt. De spreker bleef maar doorpraten, terwijl de voorlichting erg uitliep. Het publiek werd onrustig. Op een gegeven moment was de spreker even stil tussen twee zinnen in. Iemand in het publiek begon heel hard te klappen en de rest volgde direct. Hierdoor werd de spreker afgekapt en kon ze onmogelijk haar verhaal hervatten. Zo zijn we als publiek aan die gijzeling ontsnapt.



Sommige HTML is toegestaan