Beste Beatrijs,
Ik ben door mijn zusje gevraagd om getuige te zijn bij haar huwelijk. Eerder heb ik haar meermalen gezegd mijn twijfels te hebben over haar relatie met haar (inmiddels) aanstaande. Kortom: ik ben niet blij met haar keuze en ben van mening dat hij niet het beste in haar naar boven haalt. Een mening die een groot deel van haar omgeving met mij deelt. Er zijn geen vriendinnen die dicht genoeg bij haar staan om te benaderen als getuige, vertelde ze. Dat vind ik op zichzelf al een slecht teken. Omdat ik niet meteen enthousiast reageerde – ik bleef even stil aan de telefoon – zei ze dat ik er maar even over na moest denken. Daarop heb ik dankbaar gereageerd dat ik dat zou doen.
Wat moet ik doen? Ik hou zielsveel van mijn zusje en van een trouwerij droomt zij al jaren. Ik wil haar niet voor het hoofd stoten. Ik had al eerder beloofd om ceremoniemeester te zijn samen met een broer van de bruidegom. Natuurlijk wil ik me inzetten voor haar grote dag als zij daar voor kiest. Maar ik wil niet met mijn getuige-zijn uitdrukken dat ik achter het huwelijk sta.
Mag ik passen als getuige?
Beste Mag ik passen,
Besef één ding terdege: een getuige geeft geen goedkeuring aan het huwelijk. Een getuige is precies wat het woord betekent: hij of zij is erbij, ziet wat er gebeurt en plaatst een handtekening op een document, niets meer en niets minder. Twee getuigen zijn juridisch vereist, anders is het huwelijk niet rechtsgeldig. Getuigen kunnen totaal onbekenden zijn die van straat worden gevist. Het doet er niet toe wat voor mening de getuige heeft over het huwelijk dat onder zijn ogen wordt gesloten. Als de getuige een onbekende is, hééft hij er niet eens een mening over.
Gewoonlijk vragen mensen intimi als getuige en het wordt over en weer als een eer beschouwd. Die symbolische waarde is er inderdaad, maar u hoeft er geen persoonlijke halszaak van te maken. Uw zuster trouwt toch wel, met of zonder u. Als u ‘ja’ zegt op haar verzoek, betekent dat niet dat u haar huwelijk fiatteert of toejuicht. U bewijst haar slechts een dienst en u geeft uiting aan uw loyaliteit met haar. Het feit dat u getuige bent, verplicht u niet om later evaluatiegesprekken over hun huwelijk te voeren of als welwillende beschermengel van de relatie op te treden. Het getuige zijn is een zuivere formaliteit en niet iets vreselijk belangrijks. U bent hoe dan ook van plan om aanwezig te zijn bij het huwelijk van uw zuster. U bent zelfs bereid om voor ceremoniemeester te spelen, hoewel u uw bedenkingen hebt over de verbintenis. Het lijkt niet erg zinvol om principieel te weigeren om getuige te zijn, terwijl u tegelijk allerlei inspanningen verricht om deze dag voor uw zuster te laten slagen. Dan kan het getuigeschap er ook nog wel bij. Doe het dus maar gewoon.
Dat u de rol van getuige hebt vervuld kan u nooit worden nagedragen als misstap. U hebt eerder uw mening gegeven over de beoogde echtgenoot van uw zus. Zij heeft niet naar u geluisterd – verder kan uw bemoeienis niet reiken. Hun huwelijk is en blijft de verantwoordelijkheid van uw zus en haar man. Als dit huwelijk op de klippen loopt, zult u uw zus opvangen en terzijde staan, zonder al te vaak ‘ik heb je nog zo gewaarschuwd’ tegen haar te zeggen. Op dat moment is het feit dat u getuige bent geweest een irrelevant detail.
