Beste Beatrijs,
Sinds mijn buren met pensioen zijn, zoeken ze te veel toenadering. Het zijn op zich aardige mensen en in de winter is er geen probleem, maar in de zomer kan ik niet meer in mijn tuin zitten. Het zijn kleine tuinen met lage afscheidingen. Bij mooi weer zitten de buren altijd buiten en zodra ik in mijn tuin kom, beginnen ze met me te kletsen en houden niet meer op. Het is alsof we voortdurend bij elkaar op bezoek zijn. Met vrienden kan ik ook niet meer in de tuin zitten, want dan nemen ze doodleuk ongevraagd deel aan het gesprek. Hun bemoeienis heeft wel eens eerder tot lichte ergernis bij mij geleid, maar die heb ik steeds genegeerd, want ik wil absoluut geen ruzie met ze en een goede verstandhouding vind ik heel belangrijk. Het resultaat is dat ik me nu maar terugtrek in huis. Heel jammer met dit mooie weer. Weet u een subtiele manier waarop ik weer ongestoord in mijn tuin kan zitten?
Al te gezellige buren
Beste Al te gezellige buren,
Gezien de voorgeschiedenis vrees ik dat uw buren niet gevoelig genoeg zijn voor het oppikken van subtiele hints, maar u hebt een goede verstandhouding met hen, dus u kunt uw eigen voorkeur gewoon ter sprake brengen – op een vriendelijke manier. Ga in de tuin zitten met een stapel leesmateriaal en zodra de buren met u beginnen te kletsen, zegt u: ‘Sorry, ik vind het leuk om een praatje te houden, maar ik wil vandaag een paar dingen uitlezen in het zonnetje. Zullen we later in de week koffie drinken?’ Of u zegt: ‘Ik heb het zo druk gehad, ik wil deze morgen/ middag/ avond even tot rust komen met niets aan mijn hoofd. Zullen we een andere keer bijpraten?’ In geval van bemoeienis met bezoekers in uw tuin geeft u een paar keer antwoord en daarna zegt u: ‘We gaan even door met ons eigen gesprek, ik spreek jullie later wel weer, nog een prettige dag!’ Samengevat: vriendelijk en beleefd blijven, uw eigen plannen aankondigen en een belofte doen voor later contact.
Het kenmerk van een goede verstandhouding is dat je dingen met elkaar kunt bespreken. En niet over de schutting via flauwe smoesjes, maar gewoon in een persoonlijk gesprek. U heeft dat nog niet geprobeerd. Waarschijnlijk is uw buurvrouw zich dus van geen kwaad bewust.
‘Ha buur, ik ben heel blij dat ik zulke fijne buren heb, maar ik er zit me toch wat dwars. Als ik in mijn tuin ben vind ik het niet prettig om via de schutting met je in gesprek te zijn. Dus bij deze mijn verzoek aan jou om me daar met rust te laten.’
U bent niet uit op ruzie, maar op begrip. Daarvoor is een goede verstandhouding een heel goed uitgangspunt.