Spring naar inhoud


Opa woont samen met…

Beste Beatrijs,

Mijn schoonmoeder was de liefste schoonmoeder en ook de liefste oma voor mijn kinderen. Drie jaar geleden is zij helaas overleden. Mijn schoonvader en ons gezin hebben elkaar door deze moeilijke tijd heen gesleept. Twee jaar geleden begon mijn schoonvader een nieuwe relatie met iemand die hij al dertig jaar kende. We waren blij voor hem dat hij opnieuw geluk vond. Al snel ging hij samenwonen in haar huis. De vriendin stelde voor dat de kinderen ‘oma Lies’ zouden zeggen. Ik zei toen dat niemand oma’s plek kan innemen. De kinderen zijn haar Lies gaan noemen. Dat vindt zij niet goed. Ze wil of ‘oma Lies’ of ‘tante Lies’. Mijn oudste zei toen: ‘Je bent mijn oma niet’. Hij heeft gelijk. Ze is niet de oma. Moeten de kinderen haar dan maar aanspreken met ‘mevrouw’?

Géén oma!

Beste Géén oma,

‘Oma Lies’ is een prima aanspreektitel, waar niets mis mee is. Er bestaat geen enkele kans op verwarring met ‘oma’ die helaas is overleden, want oma was ‘oma’ en nu is er iemand anders en die heet ‘oma Lies’. Deze vrouw deelt het leven van opa, ze wonen in hetzelfde huis, ze liggen in hetzelfde bed, ze zijn een stel. Het zou heel raar zijn, als uw kinderen ‘opa’ tegen de man van dit stel zeggen en ‘mevrouw’ of ‘tante Lies’ of ‘Lies’ tegen de vrouw. Zij is geen onbekende mevrouw en zij is ook zeker geen tante, omdat een tante van een jongere generatie is dan grootouders. Als de kleinkinderen hun opa ‘opa’ noemen en zijn wederhelft ’tante Lies’ geeft dat hun relatie een incestueuze bijsmaak. Zij is te oud om familiair met de voornaam te worden aangesproken door jonge kinderen. Deze vrouw is de actuele levensgezel van opa en in die functie vanzelf een soort van oma. Form follows function.

Er bestaat geen alleenrecht op de aanspreektitel ‘oma’. Misschien heeft u zelf ook nog een moeder, misschien ook niet – hoe dit ook zij, kinderen hebben per definitie twee oma’s. Door overlijden krijgen ze te maken met opvolgoma’s, door scheidingen komen er zij-instroomoma’s op het toneel en het is heel gebruikelijk om de diverse oma’s van elkaar te onderscheiden door een voornaam achter de aanspreektitel te plakken. Zeg tegen uw kinderen dat ze niet moeilijk moeten doen en dat ‘oma Lies’ de beste manier is om de nieuwe vrouw van hun opa aan te duiden en aan te spreken. Als ze ‘oma Lies’ zeggen betekent dat niet dat ze hun lieve, overleden oma zijn vergeten. Dat was de enige echte ‘oma’ en dit is ‘oma Lies’.

Artikelen in Aanspreken en begroeten, Grootouders en kleinkinderen.

Gelabeld met .


2 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. marjolein schrijft

    toch vind ik het wel raar. Als er een nieuwe stiefmoeder of nieuwe vriendin van papa ten tonele verschijnt is dat toch ook niet automatisch Mama….vulmaarin. Het kan wel, maar dat is dan een initiatief dat vanuit de kinderen moet komen en niet moet worden opgelegd van bovenaf. Daar is dan iedereen het wel over eens. Maar bij de titel opa of oma moet het allemaal gewoon kunnen.

    Mijn vader was al overleden voordat mijn zoontje werd geboren en hij kent dus alleen Opa Kees, de vriend van mijn moeder. Hij snapt eerlijk gezegd niet dat hij ook nog een (echte) opa heeft, die er nu niet meer is. Dus van verwarring is zeker wel sprake. ik vind dat wel jammer.

  2. Coos Neetebeem schrijft

    Hoewel een prima advies, is het natuurlijk onzin dat een tante per definitie tot een jongere generatie dan die van de grootouders behoort. Oudooms en oudtantes – dus broers, zussen, zwagers en schoonzusters van grootouders – worden immers ook dikwijls oom en tante genoemd, ook door de kinderen van hun oom- en tantezeggers. De (jongere) tweede echtgenote van mijn overgrootvader heb ik overigens nooit anders gekend dan als ’tante’, naar verluidt omdat zij zelf geen prijs stelde op de titel ‘oma’.



Sommige HTML is toegestaan