Beste Beatrijs,
Van huis uit heb ik meegekregen om zuinig op spullen te zijn. Voor onze nieuwe meubels bijvoorbeeld hebben mijn man en ik keihard gewerkt en gespaard. Het waren geen goedkope meubels en ik ben van plan er jaren mee te doen. Daarom ben ik er ook zuinig op. Als er visite komt, leg ik een onderzetter onder hun glas of kopje. Ik wil geen kringen op mijn mooie houten tafel. Nu werd mij laatst voor de voeten gegooid dat mensen hier niet graag op een verjaardag komen. Ze vinden mij een party pooper, omdat ik viltjes of onderzetters onder de glazen en kopjes neerzet. Ze feesten liever elders, waar wel alles kan en mag. Omdat ik geen ruzie wilde, heb ik er maar luchtig op gereageerd en het afgedaan met een grapje. Achteraf zit het mij nog steeds heel hoog en voel ik mij gekwetst en verdrietig. Is het dan zo erg om zuinig te zijn op spullen waar je hard voor hebt gewerkt?
Party pooper
Beste Party pooper,
Natuurlijk mag u zuinig op uw spullen zijn! Niemand heeft iets te zeggen over hoe u met uw spullen en uw huisraad omgaat. Het is uw goed recht om er voorzichtig mee om te gaan en erop toe te zien dat andere mensen (gasten) de zaak niet verruïneren. Als u onderzettertjes of viltjes onder de kopjes en glazen wil, dan doet u dat gewoon. Als andere mensen daarom lachen is dat hun probleem. Haal er gewoon uw schouders over op. Het lijkt me trouwens sterk dat uw vrienden en familieleden niet bij u op bezoek of op een feestje willen komen, omdat u uw meubels wil beschermen. Aan gasten die alleen maar ergens willen komen, waar ze de vrije hand hebben met het meubilair, mist u weinig. Die kunnen beter gaan feesten in het soort ambiance waar blinde paarden geen schade kunnen aanrichten, een verlaten mijn of een vliegtuighangar.
Het hangt er vanaf denk ik hoe deze mevrouw haar zuinigheid uitdraagt. Als je iemand om de vijf minuten lastig valt met: “onderzetter”, “doe je schoenen uit΅, “raak de muren niet” in de stijl van Hyacinth Bucket dan is dat uiterst irritant. Als je de indruk maakt dat je spulletjes belangrijker zijn dan je gast dan is het logisch dat mensen weinig zin meer hebben in een bezoekje. Als je iemand een drankje aanbiedt op een onderzetter en daar verder niet meer de aandacht op vestigt dan is dat prima.
Wij hebben een dikke glazen plaat op onze fraaie roomwit gelakte tafel gelegd waar je de kringen zo vanaf wist.
.
U bepaald zelf hoe u met uw meubilair omgaat. Ik heb ook een kennis zoals u. Ik ga er inderdaad ook niet graag heen om die reden. Wij gaan wat ‘flexibeler’ met onze meubilair om. We gebruiken geen viltjes meer op onze houten tafels e.d. maar wij willen dan weer geen honden op onze designbank. Je trekt zo je eigen type gasten aan.
Zuinig zijn is niet verkeerd, maar als gasten hun adem bijna moeten inhouden vanwege de perfecte staat van de inboedel, met daarbij ongetwijfeld de van het gezicht af te lezen spanning en de argusogen die alom aanwezig zijn, dan is het niet gezellig en voelt men zich niet echt welkom. Je wilt als gast niet ‘opzitten en pootjes geven’, maar een ontspannen samenzijn hebben. Spreek dan liever af in een lokatie buiten de deur, dan bent u zelf ook ontspannen.
Ik moet opeens denken aan mijn tante die (bij wijze van spreken) al met veger en blik klaarstond om de kruimels op te vegen als je een gebakje at. Bloednerveus werd ik altijd als ik er op bezoek was, bang iets vies te maken.
Zoiets zal hier ook wel het geval zijn, want ik kan me niet voorstellen dat mensen serieus bezwaar maken tegen onderzetters.
Zuinig zijn is prima. En om zowel de tafel als de feestjes mooi te houden, lijkt me hier een stuk tafelzeil een even simpele als soepele oplossing. Als de gasten weg zijn, bergt u het gewoon weer op.