Spring naar inhoud


Een ongewenste intimiteit

Beste Beatrijs,

Onlangs ging ik, vrouw van 26, na afloop van het werk iets drinken met collega’s. Terwijl ik met hen in een kringetje stond, kwam er een onbekende man van middelbare leeftijd naar mij toe. Hij was het type man die het duidelijk erg gezellig had met zijn zakenvriendjes en erg met zichzelf ingenomen was. Hij reikte achter me, stopte het labeltje dat uit mijn shirt stak naar binnen en zei lacherig: ‘Sorry maar dit kan echt niet’. Daarop liep hij terug naar zijn vriendengroep die hem verwelkomde met glunderende blikken en schouderklopjes. Ik voelde me enorm ongemakkelijk. Behalve dat ik een paar keer met een pissige blik zijn kant op keek, heb ik niks meer kunnen zeggen. Is er iets wat je kan doen of is dit gewoon gezellig gedrag en moet ik niet zo moeilijk doen?

Handen thuis!

Beste Handen thuis,

In het publieke domein horen mensen van elkaar af te blijven, zeker een onbekende man van een onbekende vrouw. Het gebaar ‘kledinglabeltje naar binnen vouwen’ is een flirterige actie, net zoiets als een pluisje weghalen van iemands schouder of een andere ongerechtigheid van iemand kleding. Bekenden en mensen die elkaar versieren kunnen dit doen, maar uit het niets opduiken om in iemands persoonlijke zone te treden is een rare actie. Het lijkt erop dat de dader op een uitdaging van zijn vrienden is ingegaan in de trant van ‘Durft-ie wel of durft-ie niet?’ De misstap is te gering om stennis over te schoppen, terwijl elke verbale reactie van uw kant leidt tot een gesprek, waar u niet van gediend bent. Een ijzige blik in de richting van de overtreder en hem en de rest van zijn gezelschap verder negeren is een effectieve afhandeling – precies zoals u hebt gedaan.

Artikelen in Aanspreken en begroeten, Horeca.

Gelabeld met , , , .


4 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Marieke Willems schrijft

    Wat een softe reactie. Men dient met de tengels van elkaar af te blijven. Niemand mag ongevraagd aangeraakt worden.

    Ik heb inmiddels betere reflexen gekregen voor dit soort befutselingen. Ik pak de hand en draai deze pijnlijk om. Aan mijn haar of gezicht aaien dat ik zo leuk ben? Vingers vastpakken en samenknijpen tot er sorry wordt gezegd. Klap op mijn kont? Hak op de tenen of als de kontklapper doorloopt een duwtje met een pootje haak. Vliegt zo’n viespeuk, gezicht naar de grond terug naar zijn vriendjes.

    Mijn man weet al jaren dat hij niet voor mij hoeft op te komen tijdens een avondje uit.

  2. Jeanine van Rooij schrijft

    Iets subtieler kan het ook en blijft je waardigheid overeind.
    Gewoon duidelijk zeggen dat het niet nodig is om omgevraagd een handeling te verrichten, hoe goed ook (zogenaamd) bedoeld.
    De ervaring heeft mij geleerd dat het bij de heren heus beklijft.
    Indien nodig: herhalen.

  3. Suzanne schrijft

    Het is de toon die de muziek maakt…
    Want toen ik in Rusland in de rij voor de douane stond, en een oudere Russische dame die al een kwartier ofzo achter me stond mijn etiketje terug vouwde, vond ik dat geen ongewenste intimiteit, maar een vriendelijk gebaar.

  4. Nettie schrijft

    Van vrouw tot vrouw ervaar ik anders dan van man tot vrouw. Vrouwen zitten wel vaker aan elkaars kleren. Ik zou het in Suzannes plaats ook niet erg vinden, wellicht zelfs waarderen, maar van een volslagen onbekende man niet.



Sommige HTML is toegestaan