Beste Beatrijs,
Onlangs had ik met een mede-zwangere een discussie over cadeaus. Zij is in verwachting van haar tweede kind en ‘heeft alles al’. Ze wil geen cadeautjes voor de baby, en ze is van plan op het geboortekaartje mensen te vragen om geld over te maken naar een door haar uitgezocht goed doel. Ik vind dat vreselijk ongepast, vooral omdat het over cadeautjes voor de baby gaat. Meestal zijn dat kleine dingen, waar mensen iets van zichzelf in leggen. Het zijn ook doorgaans dingen, waar je misschien niet om zit te springen maar die altijd wel van pas komen. Desnoods geef je later wat van die spullen weg aan minder bedeelden. Ik vind het lelijk om een geboortekaartje met een cadeauwens te vervuilen. Wat vindt u hiervan?
Met lege handen op kraamvisite?
Beste Met lege handen,
U hebt helemaal gelijk. Een geboorteaankondiging hoort ter ere van de baby te zijn, blijdschap uit te stralen, geen cadeauwensen te bevatten en ook geen aanwijzingen over hoe geldstromen te kanaliseren. Dat maakt een inhalige indruk. De ontvanger van zo’n kaartje krijgt dan toch het idee dat het geld hem lukraak uit de zak wordt geklopt, terwijl een kraamcadeautje symbool staat voor de goede wensen die een baby meekrijgt voor de rest van z’n leven. Het is ook helemaal niet leuk voor het kind zelf om op latere leeftijd zo’n geboortekaartje annex bedelbrief te bekijken.
Goede doelen worden weleens ingezet als cadeauwens door volwassenen die ‘alles al hebben’. Dat kan desnoods, maar het goede doel als vervanging van kraamvisitecadeautjes vind ik niet geslaagd. U schrijft het zelf al: meestal geven mensen kleinigheidjes en vaak leggen ze er iets persoonlijks in. Ik heb zelf heel vaak dezelfde (vrij goedkope) speeltjes gekocht voor pasgeboren baby’s, omdat mijn eigen kinderen daar als baby zo’n plezier van hadden. Dat is dan leuk om erbij te vertellen. Als mij was medegedeeld dat ik die vijf euro maar aan het Leger des Heils moest geven, had ik me gepikeerd gevoeld. Het is bot en hautain als ouders op voorhand alles afwijzen wat een belangstellende kennis aan goede gaven of aardigheidjes te bieden heeft. Een kind is niet uitsluitend van z’n ouders, maar maakt vanaf de geboorte deel uit van een groter geheel.
pff, al die kleine cadeautjes; een ware verspilling, omdat een kleine baby maar met een beperkte hoeveelheid speelgoed kan spelen. en ik denk dat juist dat door heel veel ouders gevoeld wordt. Zij hebben liever dat geld nuttig besteedt wordt en dat heeft niets met ‘inhaligheid’ te maken.
@ nvt: zit wat in, maar ik ben het er ook mee eens dat zoiets op een geboortekaartje vermelden niet zo’n goed idee is. Inderdaad kun je altijd spullen weggeven. Of kleertjes geven, die zijn altijd wel nuttig en kunnen heel lang als cadeautje worden gegeven aangezien baby’s er toch zo weer uit groeien :). (Hoewel dat bij een tweede kind van hetzelfde geslacht natuurlijk al een stuk minder nuttig is.)
Ik moet hierbij overigens ook wel spontaan denken aan mijn nichtje, dat behoorlijk verwend werd met allerlei grote cadeaus met Sinterklaas, en vervolgens voornamelijk erg enthousiast was over het cadeaupapier :). Dan denk ik wel eens: volgens mij zijn het voornamelijk de volwassenen die al die cadeaus erg leuk vinden.
Geef gewoon niets. Als de verse ouders geen ‘prullaria’ willen, prima, maar verder ook geen aansporingen waar het geld dan wél heen zou moeten. Mensen bedenken zelf wel of ze iets aan een goed doel willen schenken en aan welk goed doel. Beatrijs heeft helemaal gelijk, ik had het ook niet echt leuk gevonden als op mijn geboortekaartje tevens een aansporing had gestaan om iets aan de Hartstichting (of een ander doel) te doneren. Geld vragen voor een goed doel inplaats van een kado vind ik hoe dan ook irritant, en het maakt me eigenlijk niet uit bij welke gelegenheid dat gebeurt. Ik sponsor zelf al een aantal goede doelen en daarmee is het klaar.