Buitengesloten

Beste Beatrijs,

Laatst haalde ik mijn zevenjarige dochter op, die bij een vriendinnetje had gespeeld. Toen ik aanbelde, klonk de stem van de moeder door de intercom: ‘Ze komt naar beneden, hoor!’ Ze wonen éénhoog op een etagewoning. Al met al stond ik zo’n vijf minuten voor een dichte deur te wachten, tot mijn dochtertje buiten kwam. Vindt u dit normaal? Op het schoolplein is deze moeder altijd heel vriendelijk.

Knarsetandend buiten

Beste Knars,

Nee, het is niet normaal om mensen voor een dichte deur te laten wachten op hun kind of op wie of wat dan ook. Zelfs als je garen en band van een marskramer koopt, laat je de deur op een kier, als je je portemonnee gaat halen. Het scenario van ‘hoe haal ik een kind van een speelafspraak op’ is overbekend: mama, papa of oppas wordt binnengelaten, blijft met jas aan staan in gang of vestibule, informeert naar het verloop van de afspraak (hebben ze het leuk gehad?), terwijl thee en jenever worden afgewimpeld (nee dank je, ik ga er meteen van door, het eten moet gekookt) en de kleine wordt aangespoord het spelen te staken en afscheid te nemen (zeg je even: ‘dank je wel voor het spelen’?) Alleen automobilisten hebben geen tijd voor deze routine, want zij kunnen hun auto niet kwijt. Ik vermoed dat het raadsel van de dichte deur hiermee in verband staat. Mensen die zichzelf en hun kinderen altijd per auto vervoeren, komen niet op de gedachte dat anderen zich wel eens te voet of per fiets verplaatsen. In hun perceptie staat elke ouder dubbelgeparkeerd in een jeep te wachten tot het kind naar buiten komt. Corrigeer die perceptie! Toeter door die intercom: ‘Sorry! Geen auto! Doe je nog even open?’