Beste Beatrijs,
In de rij voor de kassa bij de Hema hoorde ik achter me een specialist praten. Hij behandelde niet alleen mijn zoon, maar is ook vader van een oud-klasgenote van mijn dochter. Een andere specialist kom ik weleens tegen op de fiets. Ik vind het moeilijk om te beslissen of ik ze wel of niet groet. Zij zien heel erg veel patiënten. Willen ze die wel zien als ze vrij zijn? Anderzijds, als ik niet groet kunnen ze wel denken dat ik ergens wrok over koester. Ik voel me zo verlegen met de situatie dat ik overweeg mijn boodschappen in wijken te gaan doen waar geen enkele specialist woont!
Artsen begroeten
Beste Artsen begroeten,
Het handigste is om gewoon iedereen met een bekend gezicht te groeten. Behalve als u bekende Nederlanders in het wild spot. Die stellen prijs op negeren. Specialisten vinden het best om gegroet te worden, zolang er maar geen spreekkamergesprekjes (‘O dokter, ik sukkel nog steeds met mijn knie’) aan vastgeknoopt worden. Het is vaak toch al moeilijk op straat om iemand te plaatsen, te weten waar je hem of haar precies van kent. Een gezicht herkennen gaat veel sneller dan je herinneren of je de persoon kent als winkelbediende, van het schoolplein of als badmeester. Het doet er ook eigenlijk niet toe waar je iemand van kent. Als u in de supermarkt of op straat een vage bekende ziet (bijvoorbeeld een medisch specialist of een docent van een van uw kinderen), hoeft u niet speciaal moeite te doen om die persoon te begroeten (u hoeft niet zijn aandacht te trekken), maar als u vlak naast die persoon staat of als de blikken elkaar kruisen, groet u vriendelijk of u geeft een hoofdknikje en daar laat u het bij.
Mijns insziens kun je gewoon groeten; misschien is het handig eerst via de welbekende ”lichaamstaal/oogopslag” in te schatten, of het op prijs wordt gesteld. Aan de al-of-niet reactie merk je dat snel genoeg.