Beste Beatrijs,
Ik, Nederlandse vrouw, ben getrouwd met een Turkse man. Als we naar zijn familie gaan wordt er altijd Turks gepraat, terwijl ze ook Nederlands kunnen. De Turkse cultuur is voor hen erg belangrijk en heel veel tradities worden doorgedrukt, zoals een hoofddoek dragen. Voor de lieve vrede ga ik daar vaak in mee, want ik hou erg veel van mijn man. Door deze hoofddoek voel ik me belemmerd om nog Nederlandse contacten te maken. Ik ben bang dat ze me vergelijken met de moslims in het nieuws en denken dat ik iets fundamentalistisch’ aanhang. Ik hoopte nieuwe contacten te krijgen met zijn familie. Ik doe mijn best als ze komen om alles zo veel mogelijk volgens de Turkse traditie te doen. Ik sta al een halve week van te voren mijn huis te poetsen en eten voor te bereiden. Als er dan vervolgens alleen Turks wordt gesproken, voel ik me best alleen. Ik heb het er met mijn man over gehad dat ik me buitengesloten voel, als ook hij Turks gaat praten met de visite. Maar hij zegt dat dit normaal is. Wat kan ik doen? Turks gaan leren om een beetje respect te krijgen? Ik krijg het gevoel mezelf kwijt te raken.
Alleen Turks
Beste Alleen Turks,
Heel vervelend voor u, als iedereen om u heen Turks spreekt, zelfs bij u thuis! Aan de andere kant is het ondoenlijk om van een hele familie te vragen of ze ter wille van u Nederlands willen spreken, als Turks hun moedertaal is en ze met z’n allen bij elkaar zitten. Iemand met een Friese schoonfamilie heeft hetzelfde probleem. Alle Friezen kunnen Nederlands spreken, maar als ze met familie onder elkaar zijn, spreken ze automatisch Fries, omdat het raar en onnatuurlijk aanvoelt om met familieleden een andere taal te spreken. Hier is weinig aan te doen. U kunt natuurlijk beginnen met Turks leren, maar dat is een lange weg en het zal jaren duren, voordat u gesprekken ook maar een beetje kunt volgen of zelf iets verstaanbaars kunt uitbrengen. Misschien dat u tevreden kunt zijn met een-op-een contacten? In een persoonlijk gesprek met uw mans moeder of een zus, zullen ze wel Nederlands met u spreken, neem ik aan.
Uw gebrek aan contacten is een ander probleem. U schrijft dat u een hoofddoek draagt, omdat u zo veel van uw man houdt. Liefde voor uw man lijkt me een verkeerde reden. Zelfs als u moslim bent geworden om met uw man te kunnen trouwen, hoeft u nog geen hoofddoek te dragen, als u daar niet voor voelt. U moet alleen een hoofddoek dragen, als u zelf vindt dat die dracht bij u past. Niet omdat uw man of zijn familie dat zo graag wil.
Als u eigenlijk niets hebt met die hoofddoek, raad ik u aan om hem niet meer te dragen buiten het zicht van uw mans familie. Dus niet naar uw werk en niet bij uw Nederlandse familie of kennissen. Zonder hoofddoek zult u makkelijker aanspraak krijgen met Nederlandse vrouwen en misschien vriendinnen vinden. Te midden van uw Turkse schoonfamilie bent u grotendeels tot eenzaamheid veroordeeld. Niemand kan het u kwalijk nemen als u in het overige deel van uw leven die hoofddoek afwerpt.
Erg onbeschoft om Turks te spreken in uw bijzijn. Jammer dat uw man geen rekening met u houdt. Mijn schoonzoon is een hele leuke Turkse jongeman. In het bijzijn van mijn dochter wordt er gewoon Nederlands gesproken. Als er ‘automatisch’ op Turks overgegaan wordt, vraagt ze gewoon om Nederlands te spreken. Niemand in die familie doet daar moeilijk over. Als er eens wat mis gaat qua cultuur (bijv. een oom die vond dat hij mijn dochter kon vertellen wat ze allemaal ‘moet’), is het mijn schoonzoon die zijn familie erop aanspreekt, zodat mijn dochter niet in een conflictsituatie komt. Zo kan het ook.
Allemachtig, ik heb met verbazing de vraag gelezen. Hun tradities worden doorgedrukt en U komt uit liefde voor uw man te vereenzamen?
Het doordrukken van tradities laat u gebeuren, als u dit niet wilt, moet u er niet aan beginnen, ongeacht de liefde voor uw man. Belangrijk is dat uw man hierachter staat, ik mag hopen dat hij ook uit liefde met u getrouwd is? Sowieso vreemd als dit soort principiële zaken niet vóor het huwelijk aan de orde gekomen zijn? Dan hoeft u ook niet het gevoel te hebben uzelf kwijt te raken want dergelijke zaken waren vooraf duidelijk. Uit de brief klinkt huw gedrag zelfs een beetje slaafs…. Maar ook al was het duidelijk en is dit het resultaat, de vereenzaming, dan is deze verbintenis gedoemd te mislukken…
Ook het idee dat u belemmerd wordt in het maken van contacten zit in uw hoofd en is nergens op gebaseerd. Als u verkiest een hoofddoek te dragen, en er zouden dan mensen zijn die denken dat u fundamentalistisch zou zijn, dan zijn dat niet uw contacten.
Belangrijk vind ik wel dat u met een Turk getrouwd bent, en daarom de Turkse taal zou moeten leren. Dit vanwege zijn familie (hij spreekt immers ook Nederlands) maar ook vanwege eventuele kinderen, die zeker (en aan te raden) tweetalig opgevoed gaan worden, en dan een taal spreken die u niet begrijpt. En zo moeilijk is Turks niet, met een beetje inzet kunt u binnen een half jaar een normaal gesprek voeren en binnen een jaar zelfs grapjes maken.
Het lijkt alsof je jezelf wil verliezen omwille van anderen. Dit gaat niet goed voor je (gezondheid) aflopen. Onderschat het niet! Hou eerst van jezelf dan pas kun je een ander je liefde tonen anders wordt er over je heen gelopen zoals het nu gebeurt. Hoofddoek heeft overigens niets met de islam te maken.
de laatste zin van uw brief dat u uzelf kwijt dreigt te raken, vind ik wel alarmerend, ik zou toch hulp gaan zoeken om uzelf terug te vinden. Sporten is een goede manier, om ermee te beginnen. of bij een sportvereniging aansluiten. of gaan zwemmen, een fitness centrum. Verder vind ik het ook raar dat u een halve week moet poetsen en koken voor een bijeenkomst waar uzelf helemaal niet van geniet. Wat doet u man dan, hij kan toch ook meehelpen met poetsen en koken of is hij gehandicapt misschien. U zou voor uzelf eens kunnen opschrijven waar u zelf persoonlijk van geniet, en die dingen dan ook te gaan doen,
mocht u man dit niet toestaan dan zou ik naar een zelfstandig bestaan voor uzelf gaan werken, zodat u weer eigen baas kunt zijn
Ik dacht bij het lezen dat u in Turkije woont, maar niets blijkt minder waar. Ik begrijp ook echt niet dat u een hoofddoek gaat dragen omdat de schoonfamilie dat graag wil. Dat u een halve week van te voren gaat poetsen en koken vanwege tradities die niet de uwe zijn, snap ik ook niet. Zij wonen hier in Nederland, hebben een nederlandse schoondochter/schoonzus, dus zij mogen zich ook best aan u aanpassen. Wat is er mis mee als u voor de maaltijd aardappels, groente met een rundergehaktbal op tafel zet?
Mijn Friese schoonfamilie praat gewoon Nederlands als ik erbij ben. Tijdens een familievisite vergissen ze zich soms onderling. Als ze merken dat ik afhaak, verontschuldigen ze zich en gaan weer over op het Nederlands.
Ondertussen versta ik voldoende Fries om het gesprek te kunnen volgen en praat ik gewoon Nederlands terug. Dat werkt perfect, zelfs met senioren.
En in mijn huis wordt Nederlands gesproken zodra er maar 1 persoon is die het Fries niet machtig is, dat doet mijn schoonfamilie uit beleefdheid.
Mijn advies is : leer voldoende Turks verstaan en praat dan gewoon Nederlands terug!