↑
Spring naar inhoud

Kritiek pareren

Beste Beatrijs,

Onlangs stond ik (vrouw) met vier zakelijke kennissen rond een statafel op een receptie van het werk. Op de tafel stonden een glas met nootjes en een bord met stukjes kaas en worst. Degene naast mij nam een schepje met nootjes. Daarna nam ik er twee achter elkaar. Het glas was nog ruim gevuld voor andere belangstellenden, die uitsluitend kaas en worst namen. Na mijn tweede schepje riep een van de aanwezigen die ik alleen ken van de vergadertafel en de mail: ‘Zo hé! Jij neemt veel!’ Ik vond dat gênant en ongepast. Hoe had ik kunnen reageren? Overigens was het bord met kaas en worst binnen no time leeggegeten – niet door mij – en bleven de nootjes verder onaangeroerd.

Te veel nootjes

Beste Te veel nootjes,

Passief-agressieve opmerkingen die nergens op slaan kunt u het beste negeren. Alle aandacht die u eraan zou besteden maakt het alleen maar groter. Een grapje maken zou een reactie kunnen zijn: ‘Ben jij hier degene die de consumpties moet turven? Succes ermee!’ is een voorbeeld, maar met een minachtende blik die uitdrukt: ‘Heb je ergens een probleem mee?’ hebt u de zaak ook afgehandeld.

Artikelen in Collega's, Eten en drinken.

Gelabeld met , .

rev="post-10097" 3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 26 oktober 2019 09:01

Scheutige schoonouders

Beste Beatrijs,

Kan ik mijn schoonouders vragen om niet zo veel cadeaus te geven aan onze kinderen van vijf en drie? Of eerst met mij overleggen? En mag ik zeggen dat ik bepaalde cadeaus liever niet in huis wil? Opa en oma geven onze kinderen bij elke ontmoeting weer wat nieuws. Als het eenmaal in die handjes is, kun je het natuurlijk niet meer afpakken. Soms is het lawaaispeelgoed waar ik een hekel aan heb. Daar word ik dan op aangekeken. En mijn verzoek om cadeaus te beperken tot verjaardagen wordt afgedaan met het verwijt dat ze ons toch niet zo vaak zien.

Te veel en verkeerde cadeaus

Beste Te veel en verkeerde cadeaus,

Veel grootouders zijn al te scheutig met cadeaus voor de kleinkinderen, een neiging waar ouders dan weer een punthoofd van krijgen, omdat het huis zo dichtslibt met plastic rotzooi. Probeer dit onderwerp eens op een rustige manier aan de orde te stellen met hen. Het zal effectiever zijn als vooral uw man het woord voert in dit gesprek. Hij kan uitleggen dat hij en u de hoeveelheid speelgoed willen beperken, omdat er al zo veel in huis is. Van tevoren telefonisch overleg plegen is een mogelijkheid om iets als lawaaispeelgoed buiten de deur te houden, maar belangrijker is toch het punt van de hoeveelheden. Een mooi en groot verjaardagscadeau hoort erbij, maar niet elk grootouderbezoek hoeft gepaard te gaan met substantiële cadeaus voor de kleinkinderen. Mogelijk is het royale geefgedrag een compensatie voor hun gevoel dat ze de kinderen te weinig zien en kunt u proberen wat vaker een afspraak te maken of vragen of de kinderen eens een weekend bij hen mogen logeren.

Artikelen in Cadeaus, Grootouders en kleinkinderen, Kinderopvoeding.

Gelabeld met .

rev="post-10095" 5 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 26 oktober 2019 09:00

Een dubieus flesje wijn

Beste Beatrijs,

Ik geef deze week een etentje voor vrienden die me ergens mee geholpen hebben en ben van plan een lekker en gezond diner te maken met voor ieder wat wils. Zelf eet ik geen vlees (en serveer dat ook niet – de meesten eten beperkt vlees) en houd ook rekening met glutenvrij voor anderen. Nu vroeg een vriendin of ze iets mee kon brengen. ‘Nee dat hoeft niet,’ zei ik. ‘Ik kan een flesje wijn meebrengen, dat vindt X ook lekker,’ zei ze. Maar zelf drink ik niet. Dat zij alcohol drinken is natuurlijk aan hen, maar liever niet op dit (doordeweekse) etentje, omdat de sfeer dan anders wordt. Ik kom er niet helemaal uit en dit komt vaker voor in mijn kring. Heeft u een oplossing?

Als een gast wijn wil

Beste Als een gast wijn wil,

Als gastvrouw die geen alcohol drinkt hoeft u natuurlijk geen wijn te serveren bij een etentje. Uw vrienden zullen weten waar ze aan toe zijn, als ze bij u komen eten. Het gaat een stap verder om nee te zeggen tegen een vriendin die aanbiedt een fles wijn mee te brengen. Dit zal trouwens niet zozeer een gul aanbod van de vriendin zijn als wel een verkapte vraag om toestemming. Deze vriendin en de door haar genoemde X drinken kennelijk graag een glas wijn bij een etentje. Je zou kunnen zeggen dat de vraag om een fles wijn in te mogen brengen bij het eten aan de vrijpostige kant was gezien uw anti-alcoholbeleid, waar uw gasten ongetwijfeld mee bekend zijn. Als mij gevraagd zou worden: ‘Mag ik aanbieden om een fles wijn voor gedeelde consumptie mee te brengen voor een etentje bij een geheelonthouder?’ zou ik antwoorden: ‘Doe maar niet.’

Maar nu de vraag concreet en wel op tafel ligt, lijkt het al te recht in de leer en bedisselend, althans weinig ruimhartig, om de gift van een fles wijn te weigeren, terwijl u weet dat (een deel van) de gasten hem graag zouden opdrinken. Geef toestemming. Ze zullen er niet van op tafel gaan dansen.

Artikelen in Eten en drinken.

Gelabeld met , .

rev="post-10093" 6 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 19 oktober 2019 09:02

Tegenprestaties van logees

Beste Beatrijs,

Mijn schoonzus is samen met haar vriend vijf dagen komen logeren bij ons in Zweden. Ik had vurig gehoopt dat ze een stukje oude kaas mee zouden brengen als attentie. Ze hadden niet eens een flesje wijn bij zich en vonden het heel normaal dat wij boodschappen deden, kookten, wasjes voor hen draaiden enzovoort. Ze hebben ons een keer op een etentje getrakteerd, dat wel. Ben ik ouderwets door een attentie van logees te verwachten?

Met lege handen

Beste Met lege handen,

Mensen die komen logeren worden geacht om een attentie mee te brengen. Omdat het niet altijd makkelijk is om te bedenken wat dat voor attentie zou moeten zijn, nemen logees vaak hun toevlucht tot een fles alcoholica of een delicatesse. Een boek is ook een geschikt cadeautje. In uw geval verlangde u naar een stuk Hollandse oude kaas. Dit had u best aan uw schoonzuster van tevoren kunnen mededelen. Bij de besprekingen over de aanstaande logeerpartij had u haar kunnen zeggen of mailen dat ze u een groot plezier zou doen als ze voor u een lekker stuk oude kaas zou meebrengen, omdat u dat mist in Zweden. Dat zou ze vast met liefde gedaan hebben. Verder is een keer trakteren op een etentje of een excursie betalen genoeg als tegenprestatie van logees. Een extra wasje draaien is voor een gastgever geen noemenswaardige inspanning.

Artikelen in Cadeaus, Reizen, Traditionele etiquette.

Gelabeld met .

rev="post-10091" 3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 19 oktober 2019 09:01

Constante bereikbaarheid

Beste Beatrijs,

Wat vindt u van de noodzaak om in de avonduren, op vrije dagen en in weekenden continu paraat te moeten staan voor whatsappjes en mailtjes van collega’s en leidinggevenden? Ik ben een jonge vrouw van 29 jaar en dit staat mij steeds meer tegen. De berichtjes zijn van het soort dat gemakkelijk kan wachten tot de volgende werkdag. Toch lijk ik de enige met weerzin. Mijn veelal oudere collega’s zien het probleem niet en verwachten dat ik per direct voldoe aan hun verzoeken en reageer op hun berichtjes ongeacht mijn persoonlijke agenda. Zij reageren namelijk wél ogenblikkelijk en staan elkaar en zakenrelaties welwillend 24/7 te woord. Zelf zet ik soms ’s avonds en in het wekend (uit protest én zelfbescherming) mijn telefoon volledig uit, wat mij voor mijn welkome, privé-contacten ook onbereikbaar maakt. Moet ik mij bij de veranderde tijdsgeest dan wel arbeidsethos neerleggen? Wellicht ten overvloede, maar op het bedrijf waar ik werk spelen geen kwesties van levensbelang en er is geen piketdienst.

Moe van 24/7

Beste Moe van 24/7,

Ja, constante bereikbaarheid is heel vervelend. Op die manier vervaagt het onderscheid tussen werk en privé. Ik kan me overigens niet voorstellen dat u de enige bent op uw werk die zucht onder de verplichting om in uw vrije tijd onmiddellijk te reageren op werkmailtjes of -appjes. Er zijn twee manieren om hiermee om te gaan. Op persoonlijk niveau raad ik u aan om ’s avonds of in het weekend geen werkberichten meer te openen. U ziet van alles binnenkomen natuurlijk, maar u kunt het gewoon negeren (niet lezen) en pas bekijken, wanneer u weer op uw werk zit. U besteedt in uw vrije tijd alleen aandacht aan persoonlijke berichtjes van mensen uit uw privésfeer.

Op structureel niveau raad ik u aan de kwestie van de constante bereikbaarheid en de kennelijk bestaande eis om overal meteen op te reageren aan de orde te stellen tijdens een vergadering. U zult wel een of andere vorm van werkoverleg hebben met collega’s en leidinggevenden. Misschien is er een medezeggenschapsraad of een ondernemingsraad, waar u uw probleem aanhangig kunt maken. Schrijf een brief en laat de kwestie op de agenda komen, zodat er beleid kan worden afgesproken. U zult vast medestanders tegenkomen die net als u vinden dat hun vrije tijd van henzelf is en niet door een voortdurende stroom van werkberichten gekoloniseerd mag worden.

Artikelen in Collega's, Internet en e-mail, Telefoon.

Gelabeld met .

rev="post-10089" 8 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 19 oktober 2019 09:00

Vliegen en skiën

Beste Beatrijs,

Al enige jaren gaan mijn vriendin en ik, op uitnodiging van mijn schoonfamilie op wintersport. Hoewel het altijd gezellig is en ik hecht aan dit inmiddels traditionele samenzijn, begint de vorm me meer en meer tegen te staan. Het gaat meestal om een lang weekend, dus om nog wat tijd op de berg en voor elkaar over te houden is het vliegtuig het aangewezen transportmiddel. Ik wil eigenlijk zo min mogelijk vliegen en een tripje naar Midden-Europa komt me voor als een alleszins vermijdbare vlucht. Ook het wintersporten zelf – massatoerisme in kwetsbaar natuurgebied – staat me omwille van de aanslag op het milieu steeds meer tegen. Ik heb niet de indruk dat mijn schoonfamilie erg veel bezig is met de toekomst van de planeet en de invloed van ons gedrag daarop. Hoe kan ik deze – verder zeer leuke – gewoonte ombuigen naar iets wat de wereld en mijn geweten wat minder belast?

Skischaamte

Beste Skischaamte,

Veel mensen zijn erg gehecht aan hun jaarlijkse skivakantie. Uw schoonfamilie doet dit al jaren, dus ik denk niet dat ze er makkelijk van af te praten zullen zijn. Maar u kunt het natuurlijk altijd proberen. Houd een pleidooi voor de planeet en het klimaat en stel in plaats van een skiweekend een lang familieweekend in Nederland/ Ardennen/ Noord-Frankrijk/ Midden-Duitsland voor. Iets wat redelijk vlot per auto bereikbaar is. (Mensen zullen tegenwerpen dat reizen per auto ook vervuilend is, maar goed.)

Ik verwacht niet dat ze zich door u laten overtuigen, maar je weet maar nooit. Als uw voorstel wordt afgewezen, kunt u altijd nog persoonlijk besluiten dat u niet meer meedoet met de skivakanties of desnoods dat u per trein en bus zult reizen. Bespreek het eerst met uw partner. Als uw partner het met u eens is, hebt u samen een sterkere positie om de familie over te halen. Als uw partner uw klimaat- en milieuzorgen niet deelt, wordt het moeilijker, en blijft er voor u eigenlijk alleen de optie ‘niet meer mee gaan’ of het trein-en-buscompromis over.

Artikelen in Reizen, Schoonfamilie.

Gelabeld met .

rev="post-10079" 4 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 12 oktober 2019 09:02

Schitterende natuur

Beste Beatrijs,

Een vriendin en ik ondernemen graag wat met elkaar. Laatst gingen we een dagje wandelen. Mijn vriendin heeft de hele tocht haar blijdschap met bos, hei en weilanden zo uitbundig en veelvuldig geuit dat ik er genoeg van kreeg. Ik bevestigde met afnemend enthousiasme dat het erg mooi was allemaal en op het laatst bestond mijn reactie uit korzelig gebrom. Haar enthousiaste uitingen werden er niet minder om, terwijl ik snakte naar stilte. Hoe kan ik een volgende keer het beste reageren, op een manier die haar niet kwetst?

Te veel uitbundigheid

Beste Te veel uitbundigheid,

Als u nog eens op stap gaat met uw vriendin, zegt u bij het zetten van de eerste schreden: ‘Ik voelde me net Germaine Greer bij onze vorige wandeltocht.’ Zij zegt verbaasd: ‘O ja? Hoe dat zo?’ En dan vertelt u de volgende anekdote, afkomstig uit het boek Difficult Women van David Plante: Toen Plante, een jongere vriend en bewonderaar van Greer, in de jaren tachtig eens met haar meereed tijdens een autoreis door Toscane, kreeg hij voor aanvang van de rit een uitdrukkelijk consigne om geen lovend commentaar te geven op de kwaliteit van het landschap. Greer waarschuwde hem dat zij een grondeloze hekel had aan obligate observaties. Ze had er geen behoefte aan om op een mooi uitzicht of bloeiende citroenbomen te worden gewezen en als Plante niets interessants te melden had, verzocht ze hem dringend het zwijgen ertoe te doen. Laat uw vriendin even kauwen op deze anekdote, waaruit zij kan leren dat ook u liever in stilte wandelt dan te moeten aanhoren hoe elk stukje natuur dat u passeert onder lofzangen wordt bedolven.

Artikelen in Reizen, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .

rev="post-10077" 1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 12 oktober 2019 09:01

Is een receptie ouderwets?

Beste Beatrijs,

Mijn neef – met wie ik niet heel close ben – gaat trouwen. Ik ben alleen voor de receptie uitgenodigd. Ik vind het geen probleem dat ik niet voor de bruiloft ben uitgenodigd, maar ik heb ook niet veel zin in de receptie. Ik moet er een middag vrij voor nemen, terwijl de hele receptie slechts anderhalf uur duurt. Daarnaast staat op de kaart ook nog een envelopje en een dressingcode (netjes). Word ik geacht een geldbedrag mee te nemen? Ligt het aan mij? ik vind het fenomeen receptie ouderwets en snap niet dat je mensen die je toch niet op je feest wil hebben, wel voor een receptie uitnodigt. De enige reden om hier wel naar toe te gaan zou zijn omdat ik me verplicht voel jegens zijn ouders.

Alleen de receptie

Beste Alleen de receptie,

U hoeft natuurlijk niet naar een huwelijksreceptie te gaan, als u daar geen zin in hebt. Dan stuurt u een vriendelijk afzeggingsmailtje met felicitaties. Als u er wel heen gaat, is een cadeau (een geldbedrag in dit geval) overigens wel gepast. Het fenomeen receptie is niet ouderwets, omdat deze samenkomst overdag plaatsvindt en in de eerste plaats voor (oudere) familie is bedoeld. Opa’s, oma’s, ooms en tantes geven meestal weinig om een swingend feest met harde muziek tot diep in de nacht. Zij willen met familieleden spreken die ze lang niet gezien hebben en kennis maken met de andere familie in rustige omstandigheden met een drankje en een hapje. Dit werkt voor hen veel beter dan een (dans)feest. Wel hebt u gelijk dat een receptie van anderhalf uur tamelijk kort is, zeker als genodigden er lang voor moeten reizen. Zo’n huwelijksreceptie hoort twee uur te duren en tweeëenhalf uur is ook niet erg. Sommige bruidsparen laten de receptie vanzelf overgaan in het feest met een lopend buffet. Dat is helemaal mooi. Dan kan de oudere generatie (eventueel met kleine kinderen erbij) vroeg komen en vroeg vertrekken en de jongere generatie (vrienden van het bruidspaar) later, maar is iedereen in principe voor alles welkom.

Artikelen in Bruiloft.

Gelabeld met .

rev="post-10075" 1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 12 oktober 2019 09:00

Afgeknapt op vriend

Beste Beatrijs,

Vijf jaar geleden overleed een goede vriendin van ons. Mijn man en ik hebben daarna haar echtgenoot bijgestaan in zijn alleen zijn. We hadden veel contact en zelfs een wekelijkse dag, waarop hij met ons mee at. Inmiddels is hij hertrouwd. Het contact met hem is veel minder frequent, we zien hem met zijn huidige vrouw een paar keer per jaar en op verjaardagen. Het afgelopen half jaar zijn wij zeer intensief betrokken bij mijn alleenstaande schoonzus die ernstig ziek is en voor wie wij als mantelzorgers optreden. Voor ons een heel moeilijke tijd die ons psychisch en fysiek veel kost.

Onze vriend heeft al die tijd nooit geïnformeerd hoe het met mijn zieke schoonzus of met ons als mantelzorgers gaat. Toen mijn man laatst meldde dat we zijn verjaardag niet vierden omdat we een heftige periode doormaken, stuurde hij een app met de woorden ‘Oké, sterkte ermee’. Deze week stuurde hij een app of we een keer kunnen afspreken om bij te praten. Mijn man en ik hebben absoluut geen zin meer in contact. Ook eerder was het vaak eenrichtingsverkeer. Moeten we eerlijk zeggen wat ons dwars zit of de vriendschap beëindigen of omwille van de zeer goede herinneringen aan mijn overleden vriendin, de vriendschap zonder iets te zeggen voortzetten?

Onattente vriend

Beste Onattente vriend,

Dit is een veelvoorkomend patroon: iemand bekommert zich om een verweduwd persoon (nodigt hem of haar uit om langs te komen en regelmatig mee te eten), vervolgens vindt de weduwe/ weduwnaar een nieuwe partner en laat de oude vrienden vallen. Het contact is althans veel minder intensief en frequent dan daarvoor. Begrijpelijk bent u enigszins gepikeerd door dit gedrag. Deze gang van zaken past bij mensen zoals uw vriend die gedurende zijn huwelijk waarschijnlijk op zijn vrouw heeft geleund voor de sociale contacten en nooit zelf op een actieve manier vriendschappen heeft onderhouden. Nu hij een nieuwe vrouw heeft, schiet hij automatisch terug in het oude patroon. U kunt het hem kwalijk nemen (het is inderdaad niet erg fraai), u kunt ook denken: zo zit hij blijkbaar in elkaar.

U verwijt uw vriend gebrek aan belangstelling voor het lot van uw schoonzuster. Bedenk dat het voor veel mensen al heel moeilijk is om attent te zijn voor hun eigen naaste familie en vrienden. Laat staan voor de naasten van die vrienden. Ik vermoed dat uw vriend nauwelijks besef heeft van uw schoonzuster. Hij zal haar niet persoonlijk kennen, haar welzijn gaat hem niet aan en bijgevolg heeft hij geen flauw idee van uw slopende beslommeringen. Wat ik eigenlijk bedoel: wacht niet af tot uw vriend naar uw schoonzus informeert, maar doe zelf ruim verslag van haar en uw eigen ongerief, wanneer u hem spreekt – bijvoorbeeld bij de door hem voorgestelde afspraak. Dan krijgt hij heus wel in de gaten dat u het zwaar hebt en zal hij zijn medeleven betuigen. Iets anders dan mondeling medeleven betuigen kunt u van hem overigens niet verwachten.

Hoe dan ook, zijn gebrek aan attentheid in verband met uw schoonzuster lijkt me niet voldoende reden om de vriendschap op te zeggen. Neem het gelijkmoedig op, zie uw vriend voor wat hij is: een tamelijk egocentrische, sociaal niet buitengewoon vaardige man, met wie u wel een lange geschiedenis hebt. Laat die geschiedenis in zijn voordeel spreken en zet hem niet aan de dijk.

Artikelen in Vrienden en kennissen, Ziekte.

Gelabeld met .

rev="post-10073" Geen reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 5 oktober 2019 09:02