↑
Spring naar inhoud

Verliefd op sportleraar

Beste Beatrijs,

Ik ben al anderhalf jaar verliefd op mijn sportdocent. Tegelijk ben ik redelijk gelukkig met mijn partner en vormen we een gelukkig gezin met ons kind. Ik probeer de docent uit mijn hoofd te zetten door afleiding te zoeken en met mijn verstand te praten, maar de chemische fabriek in mijn lichaam overheerst. Ik had gehoopt dat de verliefdheid nu wel een keer zou overgaan. Mijn partner weet hier niets van, maar hij heeft eerder wel eens gezegd open te staan voor een open relatie. Nu twijfel ik om mijn verliefdheid op te biechten aan beiden. Enerzijds hoop ik een afwijzing te krijgen, zodat ik het kan afsluiten. Mijn hormonen hopen anderzijds op een beantwoording. Ik heb het gevoel dat de aantrekkingskracht wederzijds is, doordat hij mij veel aandacht geeft in de les en zijn ogen niet van me kan afhouden. Ik kan niet meer helder denken en mijn werk lijdt eronder.

Innerlijk verscheurd

Beste Innerlijk verscheurd,

Het scenario voor deze situatie is voorspelbaar: u biecht uw verliefdheid op, zowel aan uw man als aan de sportleraar. Uw man wil niet kleingeestig zijn en geeft u de vrije hand. De sportleraar reageert gevleid en een mooie affaire bloeit op. Uw man grijpt uw uithuizigheid aan om zelf ook eens om zich heen te kijken met een verwijzing naar het principe ‘voor wat hoort wat’. Na een tijdje raakt de sportleraar op u uitgekeken (er dienen zich andere willige leerlingen aan), terwijl uw man zich zodanig verslingerd heeft aan een nieuwe vlam dat hij besluit om nu maar exclusief met haar verder te gaan. Een half jaar later staat u in het peperdure, armzalige huurflatje dat u hebt moeten betrekken de knuffels van uw kind in zijn rugzakje te proppen voor de half-wekelijkse verhuizing naar uw ex, met wie een 50-50 co-ouderschapsregeling is afgesproken. Diezelfde avond zult u een blik witte bonen in tomatensaus opwarmen voor uw avondmaaltijd.

De kans op een afloop waarbij niemand gewond raakt is betrekkelijk gering.

Toegegeven: er zijn ook andere en zonniger scenario’s denkbaar, maar spijtig genoeg is de kans op een afloop waarbij niemand gewond raakt betrekkelijk gering. De beste manier om uw probleem de nek om te draaien is om vanaf nu een andere sportschool te frequenteren.

Artikelen in Liefde en relaties, Vreemdgaan.

Gelabeld met .

rev="post-11609" 8 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 14 augustus 2021 10:30

Gierige schoonmoeder

Beste Beatrijs,

Mijn schoonmoeder heeft een zeer goed inkomen, meer dan mijn vrouw en ik samen, maar is enorm gierig. Nooit eens iets extra’s voor onze kinderen of een etentje. Ze vraagt mij wel om diensten als belastingaangifte, caravan plaatsen, tent opzetten, technische hulp in huis, maar ze doet nooit iets terug. Als we bij haar langs gaan bij de caravan en daarna uit eten zal zij nooit eens betalen. Mijn vrouw vindt ook dat ze meer zou moeten geven, maar zegt het niet tegen haar moeder om de lieve vrede te bewaren. De zussen van mijn vrouw idem dito. De houding van mijn schoonmoeder ergert me enorm en ik krijg er regelmatig ruzie met mijn vrouw over.

Knieperigheid regeert

Beste Knieperigheid regeert,

Heel vervelend dat uw schoonmoeder zo bovenop haar geld zit, maar er is niets wat u of andere familieleden daaraan kunnen verhelpen. Je kunt mensen nu eenmaal niet aansporen tot vrijgevigheid. Iets betalen voor een ander, een cadeau geven bij wijze van dank, trakteren op etentjes gebeurt vrijwillig. Als mensen dit nalaten, terwijl een zekere gulheid wel in de lijn zou liggen, kunnen ze daar niet op worden aangesproken. Jammer, maar niets aan te doen. Zet het uit uw hoofd. Wees erop voorbereid dat u in het bijzijn van uw schoonmoeder altijd zelf de rekening zult moeten betalen en ga er al helemaal geen ruzie over maken met uw vrouw, die niet verantwoordelijk is voor de feilen van haar moeder!

Het enige wat u kunt doen is minder hard lopen, wanneer uw schoonmoeder ergens hulp bij nodig heeft. Als u haar belastingaangifte moet doen, kunt u daar bijvoorbeeld best een bedrag voor in rekening brengen. Stel een schappelijk uurtarief vast en deel haar dit mee. Als zij op de penning is, kunt u dat ook zijn. Met andere (technische) hulp, waar ze om vraagt, bent u haar vanzelfsprekend ter wille, maar wel op een moment dat het u goed uitkomt. U hoeft niet meteen toe te snellen, als ze ergens om vraagt. Blijf hulpvaardig, maar wring u niet in bochten.

Artikelen in Schoonfamilie.

Gelabeld met .

rev="post-11605" 5 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 14 augustus 2021 10:15

Commentaar op mondkapjes

Beste Beatrijs,

Ik voel me zo oenig als volledig gevaccineerde met een mondkapje op. In veel andere landen wordt het mondkapje veel algemener gedragen en de WHO beveelt het aan in gebieden met veel corona bij drukte, of mensen nu wel of niet zijn gevaccineerd. Ik doe mantelzorg voor mijn moeder die ook met twee vaccins nog een zwakke afweer heeft. Door een bepaalde allergie heb ik regelmatig last van snotter- en niesbuien. Ik moet er niet aan denken dat ik mijn moeder of een ander besmet. Dus doe ik een corona-zelftest, voordat ik ergens heen ga, en ik gebruik medische mondkapjes. Wat zeg ik bij commentaar op mijn mondmasker in openbare binnenruimtes?

Oenig mondkapje

Beste Oenig mondkapje,

Vanzelfsprekend bent u wildvreemden niets verplicht. U kunt iedereen straal negeren die misprijzende blikken op u werpt of meent zich laatdunkend commentaar op uw verschijning te kunnen permitteren. Als een onbekende de euvele moed vat om u rechtstreeks aan te spreken op uw mondkapje, kunt u antwoorden: ‘Ik draag een mondkapje om mij moverende redenen.’ Dat is een mededeling van het kaliber ‘Wegens omstandigheden gesloten’, zonder enige inhoud, en dat is ook precies de bedoeling. Passanten hebben niets te maken met het mondkapje dat u verkiest te dragen en het is buitengewoon onbeschoft om daar navraag naar te doen. Geef een koel knikje bij uw antwoord en loop door.

Artikelen in Corona.

Gelabeld met .

rev="post-11601" 6 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 14 augustus 2021 10:00

Een seksloos huwelijk

Beste Beatrijs,

Na de geboorte van ons jongste kind, bijna vijfentwintig jaar geleden, zei mijn vrouw: ‘Zo, nu hoeft dat ook niet meer’ (seks dus). En het kwam er ook niet meer van. Omdat ik er per se voor de kinderen wilde zijn en omdat onze relatie verder wel oké was, heb ik me aangepast aan haar wens. Ik had wel altijd de hoop dat het ooit beter zou worden: straks zijn de kinderen het huis uit, straks hebben we meer vrije tijd en dergelijke. Ik heb ook weleens aangegeven dat ik de seks mis, maar dan krijg ik als reactie: ‘Ik wil wel gaan liggen als jij dat zo nodig wil.’ Op die manier hoeft het voor mij niet, al is dat misschien nog beter dan het plan dat de laatste tijd door mijn hoofd speelt: waarom zou ik niet op zoek gaan naar een vrouw die ook naar seks verlangt, maar net als ik een partner heeft die er niets om geeft en bij wie ze niet weg wil? Is dit een raar idee? Bestaan zulke vrouwen überhaupt wel?

Beddendood

Beste Beddendood,

U had hier eigenlijk vijfentwintig jaar geleden iets aan moeten doen, toen uw vrouw eenzijdig de seks opzegde. Daar had u zich niet bij moeten neerleggen, want het vooruitzicht van nog decennia lang bij elkaar zijn zonder enige fysieke intimiteit is erg armzalig. Dat leidt op den duur tot verkilde verhoudingen.

Nu bent u vijfentwintig jaar verder, maar het probleem is er niet minder op geworden. Het eerste wat u te doen staat is het toch nog eens een rustig en open gesprek met uw vrouw te voeren. U legt uit dat de totale afwezigheid van seks in uw huwelijk u zwaar valt. Vraag haar wat haar gedachten hierover zijn. Vraag haar of u dingen verkeerd hebt gedaan die u zou kunnen bijstellen. Vraag haar ook of ze iets kan bedenken om uw gemis te verlichten. Misschien heeft ze nog een ander idee dan ‘gewoon maar gaan liggen’. Als er niets concreets uit het gesprek komt, maar uw vrouw erkent wel dat er een gezamenlijk probleem is, kunt u voorstellen om naar een relatietherapeut te gaan die stellen met (seks)problemen bijstaat. Hopelijk is uw vrouw daar voor in. Als uw vrouw daar niets voor voelt, kunt u haar meedelen dat u op een andere manier uit deze impasse wil komen, namelijk door seks buiten uw huwelijk te zoeken, omdat dit aspect van het leven voor u te belangrijk is om helemaal van af te zien. Er bestaan internetdatingsites die vooral op seks gericht zijn, waar ook vrouwen zijn ingeschreven, en waar u vast wel gegadigden zult kunnen vinden.

Dringend advies: doe dit in alle openheid, want als u het stiekem doet, komt er alleen maar meer ellende. Uw vrouw moet weten waar ze aan toe is. Als uw vrouw u verbiedt om seks buiten de deur te zoeken en niet bereid is tot enig compromis, wordt het tijd om het huwelijk toch maar voor gezien te houden. Dan kunt u nog steeds vriendschappelijke betrekkingen met uw vrouw erop nahouden, maar dan woont u elders en leidt uw eigen leven.

Artikelen in Liefde en relaties.

Gelabeld met , .

rev="post-11591" 10 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 7 augustus 2021 10:30

Vrijgezellenfeest zonder bruiloft

Beste Beatrijs,

Een oude studievriendin gaat trouwen. Een paar jaar geleden is ze verhuisd naar de andere kant van het land, waardoor ik haar nog maar weinig zie. Haar partner heb ik twee keer gezien. Laatst had ik een etentje met haar en een gezamenlijke vriendin. Er werd gesproken over de aanstaande bruiloft en tussen de regels door bleek dat wij niet zouden worden uitgenodigd. Een tijdje later ontvingen de vriendin en ik wél een uitnodiging voor het vrijgezellenfeest. Ik mag dus tijd en geld vrijmaken voor een dol vrijgezellenfeest, terwijl ik niet welkom ben op de bruiloft. Wat zegt de etiquette hierover?

Lasten zonder lusten

Beste Lasten zonder lusten,

Dit is alsof u wordt uitgenodigd voor een voorprogramma, waarvoor u zelf de kosten moet dragen, terwijl u bij de eigenlijke voorstelling niet welkom bent. Zo’n onaantrekkelijke opzet is een uitstekende reden om niet mee te doen met het vrijgezellenfeest. Zeg vriendelijk af voor de gelegenheid met een verwijzing naar uw afwezigheid op de bruiloft. Als u wel was uitgenodigd voor het huwelijk, had u trouwens ook kunnen afzeggen voor het vrijgezellenfeest. Niemand is verplicht om mee te doen aan iets van secundair belang, waar hij/zij geen zin in of tijd voor heeft.

Artikelen in Bruiloft, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .

rev="post-11587" 1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 7 augustus 2021 10:15

Onopgevoede hond

Beste Beatrijs,

Ik heb een vriendin met een lieve hond. Die lieve hond begroet mij bij binnenkomst met hard blaffen en tegen mij opspringen. Ik vind dat heel vervelend. Volgens haar is hij blij mij te zien en moet ik hem op een bepaalde manier begroeten. Dan houdt dat gespring en geblaf wel op. Zij vindt eigenlijk dat ik de hond niet goed benader en legt zo de verantwoordelijkheid voor zijn gedrag bij mij. Dit bevalt mij niet. Het is haar hond die ongewenst gedrag vertoont en zij zou zich daar best voor kunnen verontschuldigen. Zij wil haar hond dat spring- en blafgedrag niet afleren want ‘dat hoor bij deze hond’. Maar het gevolg is dat zij mij elke keer als ik daar kom een schuldgevoel geeft, omdat ik volgens haar niet goed met haar hond omga. Dat voelt niet prettig. Ben ik overgevoelig op dat punt?

Opspringende hond

Beste Opspringende hond,

U bent zeker niet overgevoelig. Er zijn wel meer mensen die het vervelend vinden als honden tegen hen opspringen en het is niet hun taak om andermans honden zodanig te dresseren dat ze dit gedrag nalaten. Integendeel, dat is de taak van de hondenbezitter – van uw vriendin dus.

Het blaffen zal op het moment zelf lastig te dempen zijn, maar het opspringen tegen bezoekers kan uw vriendin tegengaan, al was het maar door de hond vast te houden, als u binnenkomt. Bespreek dit nogmaals met uw vriendin en dring erop aan dat zij haar hond fysiek ervan weerhoudt om tegen u op te springen. Uw bijdrage tijdens de begroeting kan dan zijn dat u de hond negeert. Er bestaan trouwens ook cursussen voor hond en eigenaar, waarin de hond dergelijk opspringgedrag kan worden afgeleerd.

Artikelen in Aanspreken en begroeten, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .

rev="post-11583" 5 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 7 augustus 2021 10:00

Bezittelijke voornaamwoorden

Beste Beatrijs,

Ik ben een vrouw van vijftig plus en getrouwd. Wat is correct om te zeggen, als ik iemand iets vertel over een van de kinderen: ‘mijn’ zoon of ‘onze’ zoon?

Wij of ik

Beste Wij of ik,

Het kan allebei. Als uw man ook aanwezig is bij het gesprek dat u voert, kunt u bij wijze van insluiting beter spreken over ‘onze’ zoon. In de loop van een tweegesprek met een vriend(in) of kennis of een vreemde, spreekt u doorgaans namens uzelf en dan kunt u het prima over ‘mijn’ zoon hebben. Sommige mensen die deel uitmaken van een stel hebben zich de routine aangemeten om voortdurend in de wij-vorm te spreken, ook al heeft dat helemaal geen functie. Dan hebben ze het over ‘Wij gaan altijd vroeg slapen’, ‘Wij maken zelf ons huis schoon’, ‘Wij geven niet om uiterlijk vertoon’ of ‘Wij vinden het klimaat erg belangrijk’. Wie altijd in de wij-vorm spreekt maakt een gesloten front van zichzelf. Dat heeft iets zelfgenoegzaams. Ook al klopt de mededeling inhoudelijk, de voortdurende kokette presentatie van zichzelf als onverbrekelijke twee-eenheid heeft een uitsluitende werking voor de gespreksgenoot die toevallig geen duo vormt. Als ‘wij’ niet nodig is en niets toevoegt, zeg dan ‘ik’.

Artikelen in Taalgebruik.

Gelabeld met .

rev="post-11573" 2 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 31 juli 2021 10:45

Wie noem je ‘Tante’?

Beste Beatrijs,

Mijn man en ik verschillen van mening over de aanspreekvormen binnen onze (schoon)families. Mijn man vindt dat zijn tantes ook mijn tantes zijn en aldus aangesproken dienen te worden. Tantes van mijn kant noemt hij ook ‘tante’. Idem met (achter)neven en (achter)nichten. Ikzelf ben van mening dat het ‘mijn’ tante/ oom/ neef/ nicht blijven. Ik noem alleen mijn eigen tantes ‘tante’. Zijn vader wordt ook niet automatisch bij een huwelijk mijn vader en zijn zus wordt niet mijn zus. Wat zegt de etiquette hierover?

Schoonfamilie aanspreken

Beste Schoonfamilie aanspreken,

De eigen familieleden blijven altijd de eigen familieleden. De ouders, tantes, broers, zusters, ooms (achter)neven en -nichten van uw man zijn van hem en worden niet de uwe. U zegt geen ‘papa, mama’ of ‘vader, moeder’ tegen uw schoonouders – waarschijnlijk noemt u hen bij de voornaam. Dat is dan ook de meest gebruikte oplossing om schoonfamilieleden aan te spreken: met hun voornaam. De zus van uw man is uw schoonzus en u noemt haar bij de voornaam. Alle (achter)neven en -nichten spreekt u ook aan met hun voornaam, zoals uw man zelf ook doet trouwens.

Voor tantes en ooms wordt vaak een uitzondering gemaakt, omdat zij tot een eerdere generatie behoren en het te familiair kan zijn om hen bij de voornaam aan te spreken. Als u regelmatig contact hebt met ooms en tantes van uw man, bijvoorbeeld omdat u hen voortdurend tegenkomt bij uw schoonouders thuis, kan het passend zijn om hen, net als uw man doet, met ‘Tante Clara’ en ‘Oom Victor’ aan te spreken. Dit, omdat ‘Clara’ en ‘Victor’ te intiem klinken en ‘Mevrouw’ en ‘Meneer’ te afstandelijk voor mensen binnen de grotere familiekring. Het is in ieder geval raadzaam om deze ooms en tantes te vragen waar hun voorkeur qua aanspreekvorm naar uitgaat. Misschien vinden ze het wel prima dat u hun voornaam gebruikt. En anders is er niets mis met een incidenteel optreden als aangenomen neef voor de ooms en tantes van uw man.

Artikelen in Aanspreken en begroeten, Schoonfamilie.

Gelabeld met .

rev="post-11569" 2 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 31 juli 2021 10:30

Eenzijdige vriendschap

Beste Beatrijs,

Ik heb een vriendin die consequent zichzelf uitnodigt voor de vrijdagmiddagborrel. Dat gaat zo: ‘Zullen we aanstaande vrijdag weer eens gezellig borrelen bij jou?’ Ze vraagt nooit of ik bij haar kom. Ze vindt het heerlijk bij mij omdat ik flink uitpak met de lekkerste wijn en hapjes. Ze is gescheiden en klaagt altijd over geldgebrek. Ook neemt ze nooit iets mee. Er iets over zeggen voelt voor mij te gefrustreerd. Hoe kan ik haar duidelijk maken dat dit niet gepast is? Of moet ik gewoon niet zeuren?

Altijd bij mij

Beste Altijd bij mij,

Dit is heel simpel op te lossen. De volgende keer dat uw vriendin zegt: ‘Zullen we vrijdag gezellig gaan borrelen?’ geeft u als antwoord: ‘Ja, leuk, laten we voor de verandering bij jou thuis afspreken. Je bent al heel vaak bij mij geweest.’ Mocht ze tegensputteren dat ze geen geld heeft, wees dan royaal en zeg dat u best een flesje wijn wil meebrengen, als zij voor de rest zorgt.

Artikelen in Visite, Vrienden en kennissen.

rev="post-11565" 1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 31 juli 2021 10:15