Beste Beatrijs,
Onlangs werd ik uitgenodigd voor een vriendinnenbrunch ter gelegenheid van een verjaardag. Ik bevestigde mijn komst en kreeg vervolgens een mailtje van haar partner, waarin me gevraagd werd geld over te maken voor een goed doel, dat in overleg met de jarige was uitgekozen: ‘bijdragen op rekeningnummer zus en zo onder vermelding van het goede doel. Alvast hartelijk dank!’ Is het vreemd dat dit mij ergerde? Je mag kennelijk zelf geen cadeautje meer verzinnen. Bovendien weet die partner (die ik amper ken) nu precies wat iedereen overheeft voor de jarige. Ik vind het allemaal niet leuk, al is het ongetwijfeld goed bedoeld. Of doe ik moeilijk over iets wat volstrekt gangbaar is?
Geen zin in goed doel
Beste Geen zin in goed doel,
De aansporing om persoonlijk bedoelde cadeaugelden door te sluizen naar filantropische doelen heeft inderdaad iets dwingends. U bent niet de enige die dat irritant vindt. Zo’n verzoek is een vluchtweg voor mensen die iets willen vieren, maar per se geen cadeaus willen, omdat ze al alles bezitten wat hun hartje begeert. Een gemeenschappelijk (groter) cadeau kan een oplossing zijn in zo’n geval, maar blijkbaar wilde deze vriendin dat ook niet. En dan wordt de uitweg een inzameling voor het goede doel. Tja, leuk is anders, al is geld vragen voor een goed doel net iets sympathieker dan geld vragen voor jezelf door middel van het gevreeesde envelopje op de uitnodiging.
Over het storten zelf: eigenlijk zou het rekeningnummer van het goede doel genoemd moeten worden in de brief en niet het rekeningnummer van de jarige, zodat genodigden zelf kunnen beslissen of ze er überhaupt aan mee willen doen en zo ja, hoeveel ze willen geven. Aldus blijft de privacy van de gever bewaard. Aan de andere kant heeft een inzameling via de jarige (of partner) het voordeel dat die het totaalbedrag naar het goede doel kan overmaken, zodat vermeden wordt dat de namen van de individuele gevers bekend raken bij de instelling. Het probleem van een incidentele donatie aan een goed doel is dat je nog jarenlang achtervolgd wordt met smeekbedes en bedelbrieven voor meer giften.
Al met al is het het makkelijkst om maar gewoon te doen wat er gevraagd wordt en een bedrag over te maken. De hoogte van dit bedrag zegt niets over hoe veel u voor uw vriendin over hebt, maar geeft alleen aan hoe veel u voor dit specifieke goede doel over hebt.
Gewoon niets overmaken zou ik doen. De jarige gaat toch niet controleren of iedereen wel gedoneerd heeft, lijkt me.
In de uitnodiging voor mijn verjaardag had ik meteen gemeld dat ik iets wilde geven aan een goed doel en aangegeven dat er een grote bus zou staan bij de ingang van de locatie waar het feest gehouden werd.
Daarin deponeerden de gasten die dat wilden een envelop met geld.
Het was op deze manier mogelijk iets te geven of niet mee te doen; niemand wist hoeveel er in de envelop zat en van wie het was; ik heb het totaal bedrag overgemaakt en later aan alle genodigden (BCC) dit bedrag gemeld.
De oplossing van Jarige Jet is volgens mij de beste oplossing. Mijn ervaring is dat mensen niet met lege handen naar een verjaardag willen komen. Ik laat al jaren weten dat mijn vader geen belang hecht aan kado’s (ze gaan rechtstreeks de kliko in of met mij mee naar huis). Dit jaar werd zijn verjaardag bij mij gevierd en toen namen ze eindelijk niets voor hem mee, maar werden er bloemen, potten zelfgemaakte jam, bonbons, etc voor mij meegenomen….. Alles om maar niet met lege handen naar een verjaardag te hoeven komen. Dus geld overmaken als verjaardagscadeau is niet DE oplossing om niet de goedbedoelde troep in ontvangst te hoeven nemen. Een (anonieme) envelop in een bus naast de jarige wel.
Een vriend van me vroeg voor zijn 65e verjaardag een gift aan Oxfam-Novib te doen. Je kiest dan een cadeau dat bij jouw portemonnee past en een verband heeft met de relatie. Zelf heb ik dat toen ook gedaan bij mijn afscheid voor mijn pensionering. Het is niet zo at ik alles al heb, maar ik denk wel dat het cadeau een grotere bijdrage is aan het geluk van die mensen dan een cadeau aan mij zou zijn. Ik geloof dat Oxfam-Novib wel een bevestiging stuurt aan de initiator (Jan Jansen heeft een geit geschonken), maar je moet lichtelijk gestoord zijn om dan uit te gaan zoeken welk bedrag daarmee gemoeid zou zijn. Ik heb die giften erg op prijs gesteld.
Op zich vind ik het prima om als cadeau wat aan een goed doel te geven. Zo gaf ik inderdaad een keer op uitnodiging eenmalig een bedrag aan Greenpeace. Nog jarenlang kreeg ik brieven van ze met de mededeling dat ik mijn jaardonatie nog niet had overgemaakt. Alsof ik ze ooit iets beloofd had, heel irritant.
Dus een bus zoals Jarige jet schetst lijkt me inderdaad de beste oplossing.
Als je, zoals ik, de 70 bent gepasseerd, heb je niet zoveel materiële wensen meer. De laatste paar keer dat ik mijn verjaardag vierde, heb ik het net zo gedaan als Jarige jet aangeeft. Bijkomend voordeel voor de jarige is dat de totale gift voor het goede doel aftrekbaar is of kan zijn, zodat de jarige daar toch een klein cadeautje aan overhoudt.
Allemaal heel correct zo’n bus, maar toch staat het mij tegen als men het cadeau geven zo wil kanaliseren. In mijn optiek neem ik iets mee voor de persoon zelf wat ook nog aangeeft hoe ik mij verhoud tot die persoon. Dat kan een saunaatje samen zijn of iets materieels. Ik krijg met een goede doelen dwang het gevoel dat mij mn keuze en plezier van cadeau kiezen ontnomen wordt. En misschien heb ik niets met het doel? Een cadeau is van gever èn ontvanger van belang.
Een kado aan een persoon ivm een bijzondere gebeurtenis en een gift aan een goed doel, hebben voor mijn gevoel weinig met elkaar uit te staan. Ik vind dus dat je beide gescheiden van elkaar kunt doen, als je wilt. Dit is blijkbaar ooit bedacht door iemand, en voor je het weet is het not done als je het niet zo doet.
Een kado geven, vind ik echt iets persoonlijks van mij aan het feestvarken; daar maak ik altijd werk van. Een kado krijgen, is iets waar je naar mijn mening geen zeggenschap over behoord te hebben, maar blij mag zijn of/dat je het krijgt. Gasten aanzeggen om geld aan een door jou bepaald goed doel te geven, strookt daar niet mee. Ook dat moeten zij dus zelf weten, en op hun eigen tijd.
Zijn ontvangen kado’s niet naar je zin, dan kun je er altijd wel iemand anders plezier mee doen.