Beste Beatrijs,
Al mijn hele leven heb ik moeizaam contact met mijn zus. Ik ben nu 25 en zij is 28. Over een paar maanden ga ik trouwen met mijn vriend en ik twijfel heel erg of wij mijn zus wel moeten uitnodigen. Ik heb al vaker op het punt gestaan om definitief met haar te breken. We zijn totaal verschillend en bij onze sporadische contacten ontstaat er altijd weer discussie. Zij kent geen respect voor de keuzes in mijn leven en als ze de kans krijgt pakt ze me hier elke keer weer op. Er bestaat het vermoeden dat ze een narcistische persoonlijkheid heeft.
Ik weet zeker dat zij in de aanloop naar onze trouwdag en op de dag zelf die discussie weer gaat opzoeken. Zij heeft niet het recht om deze mooie dag voor ons te verpesten. Ik vrees alleen dat zij het niet goed zal opnemen, als we haar niet uitnodigen. Ook ben ik bang dat mijn ouders dan misschien niet meer willen komen op ons huwelijk.
Saboterende zus
Beste Saboterende zus,
Als u voor de komende vijftig jaar elke kans op verzoening of op een minimaal geciviliseerde omgang definitief de nek om wilt draaien, moet u vooral uw zus van uw huwelijk uitsluiten. Een grotere belediging is nauwelijks denkbaar. Om maar te zwijgen van de afschuwelijke familietweespalt die u dreigt te zaaien. Houd uw zus buiten de deur en u dwingt uw ouders om op uw moment suprême partij te kiezen voor u of voor uw zus. Geen enkele ouder wil in zo’n positie worden gemanoeuvreerd.
Nodig uw zus dus wél uit. Daarmee laat u zien dat u een volwassen, onafhankelijke vrouw bent die zich verheven acht boven ‘jij-mag-lekker-niet-op-mijn-partijtje-komen’-acties. U hoeft niet bang te zijn dat zij uw huwelijksdag verpest. Een trouwerij is niet de gelegenheid om met het bruidspaar in discussie te treden. Zelfs uw narcistische zus zal begrijpen dat dit niet de dag is om stennis met u te maken. U hoeft uw zus niet te betrekken bij de voorbereidingen op uw huwelijk en u hoeft ook geen zoete broodjes met haar te bakken. U hoeft haar alleen maar een plaatsje in het decor te gunnen door haar een uitnodiging te sturen. Op uw trouwdag hoeft u zich niet met uw zus te bemoeien. U lacht haar vriendelijk toe, u ontvangt haar felicitaties en dat is alles. De rest van de dag houdt u zich bezig met het protocol en met de mensen die belangrijk voor u zijn, terwijl uw zus opgaat in het feestgewoel.
Ik las het advies van Beatrijs met stijgende verbazing. Briefschrijfster heeft waarschijnlijk een beter beeld van het karakter van haar eigen zus.
“Zelfs uw narcistische zus zal begrijpen dat dit niet de dag is om stennis met U te maken”
Beatrijs, hoe kun je dit stellen zonder de persoon te kennen? Dit soort mensen, die er niet voor terugdeinzen om een bruiloft te verstoren zijn er helaas. Het is niet voor niets dat briefschrijfster haar zus niet wil uitnodigen.
Ik hoop dat ze haar eigen intuïtie zal volgen.
@ Catharina: Als briefschrijfster geen andere mening zou willen horen, waarom zou ze dan Beatrijs om raad vragen? Ter bevestiging van haar eigen gelijk?
Wat vreemd dat zo vaak in reacties, ook deze hierboven, wordt benadrukt ‘dat Beatrijs de persoon in kwestie niet kent’. Natuurlijk is dat zo, maar dat weet de persoon die om advies vraagt toch ook? En kennelijk is dat niet een belemmering om toch om advies te vragen.
Soms zijn mensen nu eenmaal echt gestoord
En als ze zichzelf dan ondertussen ook nog heel geweldig vinden,
en vinden dat “het”altijd aan de ander ligt,
zullen ze niet snel geneigd zijn te veranderen.